Γκαζώνεις για τον εθελοντισμό μεθαύριο Κυριακή;

Όλα στο Γκάζι, στην Τεχνόπολη του δήμου Αθηναίων...

Στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχης, 3/10, 19.00 -20.30

*Λεζάντα Φωτογραφίας
Ο Helmut Middendorf στη Βαρβάκειο Αγορά στην Αθήνα.
Φωτογραφία: Jochen Littkeman

Ο Χέλμουτ Μίντεντορφ γεννήθηκε το 1953 στο Ντινκλάγκε της Γερμανίας. Από τις αρχές της δεκαετίας του '90 η ζωή του είναι μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου. Ανήκει στις ιστορικές μορφές της νεότερης γερμανικής τέχνης και οι πίνακές του εντάσσονται στον νέο-εξπρεσιονισμό, που με αφετηρία την Γερμανία του '70, έγιναν γνωστοί ως ‘νέο-φώβ’, ή αλλιώς ‘νέο-άγριο’.


Από το ξεκίνημα της πορείας του τη δεκαετία του '70, ο καλλιτέχνης ως ενεργό μέλος του γερμανικού εικαστικού κινήματος των ‘νεο-αγρίων’, βρίσκεται σε μια διαρκή προσπάθεια ανατροπής των στερεοτύπων και αναζήτησης νέων τρόπων έκφρασης, συχνά με μία γερή δόση χιούμορ και πάντα με ποικίλες αναφορές στην Ιστορία της Τέχνης.

Έργα του έχουν παρουσιασθεί σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις και περιλαμβάνονται σε σημαντικές συλλογές τέχνης ανά τον κόσμο. Τα έργα του Δαφνί και A2, που συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση ‘The Last Grand Tour. Σύγχρονοι Περιηγητές στην Ελλάδα’, προέρχονται από μια σειρά που ο καλλιτέχνης δημιούργησε εξετάζοντας το αστικό τοπίο της Αθήνας. Στα έργα αυτά, σκηνοθετεί ζωγραφικά κολάζ από τσιμεντένιες κατασκευές που αντανακλούν τους γκρίζους τόνους της απεικόνισης της πόλης της Αθήνας.

Η συν-ομιλία του Middendorf με τον Ντέννη Ζαχαρόπουλο εντάσσεται στο πρόγραμμα ‘Τι να κάνουμε;’ στο πλαίσιο του οποίου το Μουσείο προσκαλεί καλλιτέχνες, θεωρητικούς και διανοούμενους να παρουσιάσουν την δουλειά τους ή/και τις απόψεις τους γύρω από τα ελληνικά και διεθνή θέματα αιχμής, σε συμφωνία με το τρέχον εικαστικό πρόγραμμα σύγχρονης τέχνης του Μουσείου. Στο πλαίσιο του προγράμματος έχουν πραγματοποιηθεί οι ομιλίες των:
Doug Aitken (07.06.2011) και Lynda Benglis (21.09.2011).

Το πρόγραμμα επιμελείται η ιστορικός τέχνης, Μαρίνα Βρανοπούλου.

INFO
Η ομιλία θα διεξαχθεί στα αγγλικά. Είσοδος ελεύθερη
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011, 19.00 – 20.30
Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Νεοφύτου Δούκα 4, Αθήνα

Μια «ψαριά» καλή...

Αναρωτιέμαι πόσα «ψάρια» θα έπιανε η ομιλία κάποιου σαν του Πάγκαλου ή του Βενιζέλου στις μέρες των ισχνών αγελάδων. Σε αυτούς τους «εμπόλεμους» κατά τα λεγόμενα καιρούς, ενώ έκπτωτος είναι ο τίτλος του «Επίτιμου» για όσους επανειλημμένως έκαναν κακή χρήση αμφότερων του ρόλου και του ονόματός τους, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στα νούμερα. Ζαριά και άνεση τέλος. Μόνο σκανδαλοθηρικά νούμερα και στατιστικές έχουν σημασία. Αυτά τα ίδια που συζητούνται και στο ποδόσφαιρο. Άντε μετά η ανάπτυξη ενός παιδιού να έχει μια ομαλή εξέλιξη και να μην προσκρούσει σε «υπαρξιακό» ύφαλο. Είναι ο γιος του Κούγια που είναι Ολυμπιακός και γι’ αυτό ανήσυχος ο δικηγόρος πατέρας εξέφραζε τις επιφυλάξεις του σε βραδινή εκπομπή του ΣΚΑΪ. Από πότε το υπαρξιακό δεν αφορά στο να μη βγεις κοντός αλλά στο τι ποιεί μια αθλητική ομάδα, είναι άξιο απορίας. Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε. Και σε οικία περίφημου πολιτικού, πληροφορίες ήθελαν το μικρό κοριτσάκι, να απαντά, σε φίλους συμμαθητές, στο σχολείο, στην ερώτηση αν θα παίξει μαζί τους, ότι θα απαντήσει μετά τη…σύσκεψη στο σπίτι. Πρόκειται για παιδιά γονέων ή μήπως για γονείς παιδιών που σκαρφάλωσαν στην εξουσία ξεχνώντας πίσω τα παιδιά τους;

Στην Ελλάδα των επιχειρημάτων όμως υπάρχουν και οι άνθρωποι των πράξεων. Διόλου τυχαία, καθώς δεν είναι όλοι της συνομοταξίας Ηλία Κικίλια, της συζύγου του Αναστασίας και της κουνιάδας του Βασιλικής Χάραρη του Ιωάννη: όπου κ. Κικίλιας, βλέπε Διοικητής ΟΑΕΔ, όπου Αναστασία Χάραρη βλέπε υπάλληλος ΟΑΕΔ, στο μόνιμο προσωπικό ΠΕ, για να μην την ανησυχεί η εφεδρεία, όπως όταν ήταν στο Παρατηρητήριο Απασχόλησης και…τέλος, όπου Βασιλική Χάραρη βλέπε γραμματέας του γαμπρού της. Ω, τι κόσμος μπαμπά. Εδώ στην Ελλάδα, η δημόσια δαπάνη ξεπερνά ακόμη και την πιο άγρια βλάστηση.

Ένας από τους άλλους, λοιπόν, τους αποφασιστικούς σε καιρούς κρίσης είναι ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, ο οποίος οδηγήθηκε στην απόφαση, η « Ανωτέρα Δραματική Σχολή Β. Διαμαντόπουλος» να υλοποιήσει με ίδιους πόρους αυτοτελή κύκλο σπουδών δωρεάν κατάρτισης ανέργων στις δραματουργικές σπουδές.

Δηλώνει ο άνθρωπος-και διευθυντής σπουδών της σχολής-: «Στην απόφασή μας αυτή μας οδήγησε η κωλυσιεργία και η αδυναμία της ελληνικής γραφειοκρατίας να απορροφήσει τα χρήματα που προβλέπονται από τα κοινοτικά προγράμματα και καλύπτουν το 95% του κόστους των σπουδών και της επιδότησης.
Σ’ αυτή την παράλογη και απολύτως ακατανόητη αδράνεια, απαντάμε με την δωρεάν κατάρτιση 120 άνεργων νέων από 18 έως 29 ετών στη Θεσσαλονίκη.
Στην προσπάθεια μας να πραγματοποιηθούν τα κοινοτικά προγράμματα και να μην επιστρέψουν τα χρήματα στα κοινοτικά ταμεία, απευθύνουμε εξώδικη δήλωση, πρόσκληση, διαμαρτυρία προς την Ειδική Υπηρεσία ΕΠΕ «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού» της Γενικής Γραμματείας Διαχείρισης Κοινοτικών και άλλων Πόρων του Υπουργείου Εργασίας και δεσμευόμαστε ότι η σχολή μας, με τη 18ετή πείρα άμεμπτης διαχείρισης ανάλογων Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, ότι στις 5 Οκτωβρίου του 2011 θα πραγματοποιήσει εξετάσεις, για την επιλογή των 120 άνεργων της Θεσσαλονίκης και της Β. Ελλάδος, στους οποίους θα δοθεί η δυνατότητα να σπουδάσουν δωρεάν την υποκριτική, από κορυφαίους θεωρητικούς και πρακτικούς της σκηνικής τέχνης στην Ελλάδα.
Στις 5 Οκτωβρίου ταυτόχρονα με τις εξετάσεις θα εξηγήσουμε δημόσια σε συνέντευξη τύπου τους λόγους της διαμαρτυρίας και των πρωτοβουλιών μας».

ΑΝΩΤΕΡΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
ΕΓΝΑΤΙΑΣ 45 Τ.Κ.54630- ΘΕΣ/ΚΗ
ΤΗΛ.: 2310530660 FAX: 2310530661
Εγκεκριμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού με
την υπ’ αριθμό 22922/177/31.7.2007 απόφασή του

Θέλει και ερώτημα, αν το χαράτσι πηγαίνει παρακάτω; Σαφώς και όχι. Για να αποδειχτεί η παταγώδης αποτυχία, δε χρειάζεται δεινή ρητορική σαν του Tony Blair, ο οποίος φέρεται να έχει λάβει συνολικά περίπου 400.000 λίρες για δύο ομιλίες του μισάωρου σε μια 36ωρη παραμονή του στις Φιλιππίνες για το 2009- σύμφωνα με δημοσίευμα της 26ης Μαΐου 2010, από την εφημερίδα The Independent -. Απλά τα πράγματα: γιατί εθελοτυφλούν και φορούν πολύ τελευταία–σε γραβάτες και πουκάμισα- το λιλά; Είναι όντως το χρώμα της θεραπείας αλλά αλίμονο αν αγαπήσουμε την ασθένεια και την μιλάμε ως αν ήταν η δεύτερη φύση μας.

Στενάχωρες ειδήσεις είναι άλλες: είναι η λεηλασία στο πατρικό του Νικηφόρου Βρεττάκου στην Πλούμιτσα Λακωνίας, είναι στην πλατεία Κοτζιά, μπροστά από το Δημαρχιακό Μέγαρο η αφαίρεση των μπαλονιών από τη μεγάλη εγκατάσταση Red Eyed Sky Walkers της Τζένης Μαρκέτου. Το σημαντικό έργο, που ανήκει στη συλλογή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, έμεινε στην ιστορία ως το έργο που ήταν. Το συναποτελούσαν 99 μετεωρολογικά κόκκινα μπαλόνια και μικρές ασύρματες βίντεο κάμερες τοποθετημένες ανάμεσά τους, ενώ πρόβαλλαν σε πραγματικό χρόνο τις εικόνες στο εσωτερικό ενός γειτονικού καφενείου. Όχι πια. Επειδή «δεν υπάρχει ένας πολιτικός», θα έλεγε κάποιος. Το ίδιο θα μπορούσε να έχει πει και η διευθύντρια του Ε.Μ.Σ.Τ, Άννα Καφέτση, την περασμένη Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου, κατεβαίνοντας τη Σταδίου το μεσημέρι. Σαν αυτή η χώρα να μην έχει καλλιτεχνική συνείδηση αλλά και σαν κάποιοι να δρουν χωρίς έμπνευση, χωρίς διαίσθηση.

Το κάλεσμα της ειρήνης προς όλους για την Τράπεζα Χρόνου και ένα άλλο νέο «παιδείας».

Ήρθε στην ηλεκτρονική αλληλογραφία το εξής αξιόλογο: στο Πανεπιστήμιο Κρήτης εκπονείται έρευνα για τα ζητήματα των ανταλλαγών ή χρήσεων παράλληλων νομισμάτων –όπως, εν προκειμένω, είναι η Τ.Ε.Μ που λειτουργεί στο Βόλο-. Όσοι και όσες συμμετέχετε σε πρωτοβουλίες ανάλογων ανταλλαγών ή χρησιμοποιείτε παράλληλο νόμισμα, μπορείτε να συμπληρώσετε το ακόλουθο ερωτηματολόγιο:
https://docs.google.com/spreadsheet/formResponse?hl=en_US&formkey=dDVBTXlmZTZNY2xUazlSOS05MWM0UFE6MQ&theme=0AX42CRMsmRFbUy1mNGY3MzQyYi02MzhlLTQ5OTEtOTdiMS1jZjNmNGNiY2I0NGU&ptok=1910293358805281228&ifq
Μπορείτε να ανταποκριθείτε στο κάλεσμα της Ειρήνης που μου έστειλε το email.
Διότι, διευκρινίζεται, από την ίδια, πως δεν είναι απαραίτητο να είστε μέλη κάποιας ομάδας ή δικτύου που κάνει ανταλλαγές, για να λάβετε μέρος.

Οι απαντήσεις του ερωτηματολογίου, στο πλαίσιο της έρευνας για την Τράπεζα Χρόνου, η οποία διεξάγεται από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, θα χρησιμοποιηθούν στη διατριβή και σε δημοσιεύσεις σε συνέδρια και περιοδικά. Εννοείται ότι όλες οι απαντήσεις είναι ανώνυμες και μάλιστα το ηλεκτρονικό ερωτηματολόγιο επιτρέπει να μην ξέρει ούτε η ερευνήτρια- Ειρήνη Σωτηροπούλου- ποιος έχει απαντήσει τι.

Καθώς έχω υπάρξει υπότροφος του ΙΚΥ και γνωρίζω από καθυστερήσεις, συμμερίζομαι την αγωνία της Ειρήνης, που σημειώνει στο ίδιο email, ότι: η έρευνα έχει εγκριθεί για υποτροφία από το πρόγραμμα Ηράκλειτος ΙΙ, αλλά ακόμη δεν έχει υπογράψει σύμβαση, δεν έχει λάβει καμία χρηματοδότηση μέχρι στιγμής και επίσης, αρνούνται να της καταβάλουν τα αναδρομικά της από το 2009 που εργάζεται για την έρευνα αυτή.

Βεβαίως, η αναφορά σε αυτά τα «παρασκηνιακά» της έρευνας, περί χρηματοδότησης δικαιολογείται για λόγους δεοντολογίας της έρευνας. Με τη συμμετοχή μας δεν συνεισφέρουμε μόνο στη δύναμη της ανωνυμίας αλλά και στην πραγματοποίηση της έρευνας για κάθε ερευνητή, πανεπιστήμιο και φορέα που συνεχίζει το έργο. Για να μη μας κλέβουν τη νεότητα: την προσοχή, τον ενθουσιασμό, το στόχο.

Από την άλλη πλευρά, τώρα, έρχεται η άλλη είδηση, «αφαίμαξης προσοχής» ότι:
220.000 ευρώ θα στοιχίσουν τα DVD που θα δοθούν αντί σχολικών βιβλίων!
Δημοσιεύθηκε: 12/9/2011, 12:00 - Εμφανίσεις: 179
- Στην εταιρία του συζύγου της υπουργού η ανάθεση αναπαραγωγής
Με 220.000 ευρώ επιχορηγείται το Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων (ΙΤΥΕ) «Διόφαντος» που εδρεύει στην Πάτρα για την παραγωγή των DVD που θα δοθούν στα Γυμνάσια και τα Λύκεια, για την... αναπλήρωση των σχολικών βιβλίων που, λόγω πρωτοφανών καθυστερήσεων από τον ΟΕΔΒ, δεν έχουν ακόμη τυπωθεί!
Τη σχετική απόφαση υπέγραψε την περασμένη Δευτέρα η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου, στην οποία αναφέρεται ότι τα DVD θα έχουν «το περιεχόμενο των διδακτικών βιβλίων του Γυμνασίου - Λυκείου σε ψηφιακή μορφή και τη διανομή τους σε όλα τα Γυμνάσια - Λύκεια της χώρας έως την έναρξη του σχολικού έτους 2011 2012, με την πλέον πρόσφορη διαδικασία»!
Η αναπαραγωγή των DVD των βιβλίων που θα μοιραστούν στα σχολεία θα γίνει από εταιρία του συζύγου της Υπουργού Παιδείας με το απαραίτητο υπερκέρδος.
"Ο Πρόεδρος της Γ' ΕΛΜΕ Αθήνας κ. Κόκλας κατήγγειλε σήμερα ότι η αναπαραγωγή των DVD που θα μοιραστούν στα σχολεία θα γίνει από εταιρία του συζύγου της Αννούλας και θα στοιχίσουν 5 ευρώ το ένα (τιμή αγοράς ενός κενού στην αγορά 0,75ε). Το συνολικό κόστος παρεμπιπτόντως για το υπουργείο θα είναι 220.000 ευρώ".
Πηγή: www.tanea-london.net

*(Φωτογραφία) they never gave up:αυτό είναι το μήνυμα και έρχεται από την Fedra Santos και την Πορτογαλία. Η φωτογραφία δείχνει μέρος του έργου της, Old Folk του 2007, που εκτέθηκε στη 14η Μπιενάλε νέων καλλιτεχνών Ευρώπης και Μεσογείου, των Σκοπίων, το 2009. Στην ίδια Μπιενάλε, εκπροσωπούσα την Ελλάδα στην ποίηση.

IN VINO VERITAS: 24/9, 6.00 μμ.στην Ακαδημίας Πλάτωνος

Δράση και Εγκατάσταση των Φοίβη Γιαννίση και Ζήση Κοτιώνη
στην Ακαδημία Πλάτωνος

Στο πλαίσιο της συνεργασίας του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης με το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού και τον Δήμο Αθηναίων για τις εκδηλώσεις στην Αθήνα, το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου θα δημιουργηθεί στο αρχαιολογικό άλσος της Ακαδημίας Πλάτωνος ένα νέο έργο, με τίτλο
IN VINO VERITAS που θα περιλαμβάνει μια εγκατάσταση και μια σειρά δράσεων, με ώρα έναρξης τις 6.00 μμ.


Η εγκατάσταση/δράση διαχειρίζεται τις καταβολές της εκφοράς του δημόσιου ποιητικού λόγου στο διονυσιακό θέατρο και δημιουργήθηκε ως ανταπόκριση στην σημερινή κατάσταση της πόλης της Αθήνας και σε συσχετισμό με την εποχή του φθινοπώρου και τον τρύγο.

Η δράση στοχεύει στην ανάδειξη της ενεργούς σχέσης ανάμεσα στην συνάθροιση, την εκφώνηση, την συν-διατροφή, τον χορό και το σώμα.

Στη συγκεκριμένη περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος, τα συνδηλούμενα είναι η σχέση της πολυπολιτισμικότητας, του ξένου (κάτοικοι της περιοχής) με τον Διόνυσο, θεότητας που αφορά το «ξένο» μέσα στον κάθε πολίτη, την μέθη, αυτό που ως «άγριο» ή «μη πολιτισμένο» καταλαμβάνει τον άνθρωπο στον διονυσιασμό. Ταυτόχρονα, η δομή της δράσης αναφέρεται από τη μία με το πάτημα σταφυλιών στον συλλογικό και ανώνυμο χορό και από την άλλη με την ποιητική απαγγελία στο εξατομικευμένο πρόσωπο, τα δύο συστατικά στοιχεία της δομής του αρχαίου δράματος.

Μαζί με τα παραπάνω, σε αναφορά με την αρχαία θέση της Ακαδημίας, γίνεται ένα σχόλιο στον Πλάτωνα και το θέμα της πλατωνικής «ιδέας», με την τελική μορφή που παίρνει η εγκατάσταση, καθώς διαμορφώνεται ως ένα είδος ίχνους/μνημείου/αναπαράστασης της ίδιας της δράσης μετά το πέρας της.

Συγκεκριμένα η εγκατάσταση και η δράση περιγράφονται ως εξής:

1. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ/ ΘΕΑΤΡΟ

Στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος θα εγκατασταθεί ένα «θέατρο-πατητήρι».
Επί του δαπέδου της πλατείας θα τοποθετηθεί ένα κεντρικό πατητήρι (ορχήστρα). Μπροστά του θα τοποθετηθούν περίπου ενενήντα δεμάτια σταριού σε παράλληλες σειρές. Τα δεμάτια θα χρησιμοποιούνται ως πρόχειρες θέσεις για τους θεατές του πατήματος του σταφυλιού (κοίλον). Τέλος, οι ομιλητές (υποκριτές) της δράσης θα στέκουν σε ιδεατό «βήμα», μπροστά σε υπάρχοντες διάσπαρτους αρχαίους δομικούς λίθους (σκηνή).

Η προτεινόμενη διάταξη του χώρου έχει απευθείας αναφορά στην αρχική διάταξη του ελληνικού θεάτρου, με την σκηνή-λογείον, την ορχήστρα και το κοίλον. Η διονυσιακή διάσταση του ανοικτού θεάτρου τονίζεται από την σχέση ανάμεσα στον χορό και το πάτημα των σταφυλιών.

2. ΔΡΑΣΕΙΣ

Μετά την εγκατάσταση του «θεάτρου», θα ξεκινήσει η δράση του «πατήματος του σταφυλιού», το απόγευμα του Σαββάτου από τις 6 μμ.

Η δράση/δράμα χωρίζεται σε τρεις φάσεις:

α. Το πάτημα των σταφυλιών με συνοδεία κρουστού.

Στο ρυθμικό πάτημα σταφυλιών συμμετέχουν οι συντελεστές του συμβάντος καθώς και παρευρισκόμενοι.

β. Την παρασκευή μουσταλευριάς και την εκφορά λόγου.

Κατά την διάρκεια της παρασκευής της μουσταλευριάς θα γίνει οργανωμένη δράση εκφοράς λόγου διάρκειας 20-25ʼ γύρω από την θεματική του οίνου και την μέθη, με κολλάζ ποιητικών και άλλων κειμένων. Στην δράση χρησιμοποιούνται κείμενα από διαφορετικές πηγές, όπως: Όμηρο, Οσίπ Μάντελσταμ, Δημοτικά τραγούδια, Διοσκουρίδη, Ανακρεόντεια, Μαρίνα Τσβετάγεβα, Καρλ Μαρξ, Φρήντριχ Χέλντερλιν, Μισέλ Σερ, Φρήντριχ Νίτσε, Αρχίλοχο, Αντόνιο Νέγκρι, Συνταγές, Πιερ-Πάολο Παζολίνι, Μαγικούς Παπύρους, Έμιλυ Ντίκινσον.

γ. Τη διανομή μουσταλευριάς στους παρευρισκομένους.


3. ΜΝΗΜΕΙΟ

Μετά το τέλος της δράσης, από τα χρησιμοποιημένα δεμάτια του «κοίλου» θα δημιουργηθεί (ως αναφορά στον Πλάτωνα) υπό μορφή διάτρητου πύργου το μνημείο της, ένα είδος «ίχνους» της δράσης. Από τον πύργο θα εκπέμπεται ως ηχητική εγκατάσταση η τεκμηρίωση από επανασυντεθειμένα ηχητικά θραύσματα των δράσεων της 24/9. Το μνημείο θα διατηρηθεί στη θέση του κατά την διάρκεια της έκθεσης.

Διάρκεια: 25/09-02/10
Ώρες λειτουργίας: 10.00- 19.00

Δράση Απαγγελίας: Δραματουργία και Εκφορά Κειμένων: Ισαβέλλα Μαρτζοπούλου, Στέργιος Μπαρρές

Συμμετέχουν οι ποιητές και εικαστικοί καλλιτέχνες: Αντώνης Βολανάκης, Φοίβη Γιαννίση, Γιάννης Γρηγοριάδης,Ορέστης Δαβίας, Κατερίνα Ηλιοπούλου, Νάντια Καλαρά, Ζήσης Κοτιώνης, Πάνος Κούρος, Κωνσταντίνος Ματσούκας, Γιάννα Μπούκοβα, Ιορδάνης Παπαδόπουλος, Νάνα Σαχίνη, Ελένη Τζιρτζιλάκη, Γιώργος Τζιρτζιλάκης, Γιώργος Χαντζής
Την δράση παρασκευής μουσταλευριάς οργανώνει η Ελένη Ψυχούλη
Βίντεο και ηχητική εγκτάσταση: Γιάννης Ισιδώρου
Μουσική: Πέτρος Κούρτης, συγκρότημα κρουστών Drumvoice

Οργάνωση: Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού- Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων

*Φορέας Επικοινωνίας/δράσης:
Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Κτίριο Ωδείου Αθηνών, Βασ. Γεωργίου Β’ 17 -19 & Ρηγίλλης, Αθήνα, 10675
Τηλέφωνα: 210 92.42.111 – 3, Fax: 210 92.45.200

Bryn Mawr Classical Review/ Athanassia Zografou

Bryn Mawr Classical Review 2011.09.38
Athanassia Zografou, Chemins d'Hécate: portes, routes, carrefours et autres figures de l'entre-deux. Kernos. Supplément 24. Liège: Centre international d'étude de la religion grecque antique, 2010. Pp. 369. ISBN 9782960071771. €40.00 (pb).

Reviewed by Britta Ager, Kalamazoo College

Hecate has been the subject of much scholarship for a relatively minor goddess, especially following the surge of interest in ancient magic in the last half-century.1 Although her role as chthonic goddess and patroness of witchcraft is perhaps most likely to attract readers to Zografou’s study, Zografou makes it clear in her preface (p. 16- 17) that this is not Hecate’s only aspect, nor the one on which this book focuses. Instead, she sets out to examine Hecate through the theme of intermediary space and time—not because, she explains, this is somehow the key to understanding Hecate, but because it is one possible means by which to illuminate a number of her traits and her connections with other divinities. In many ways, Hecate herself is not the focus of the book, but rather Hecate’s connections with other members of the Greek pantheon, and what their common traits, cult spaces, epithets and iconography reveal about both them and her. Zografou is explicit that she will be selective. Hecate’s chthonic and magical aspects, which have already received much attention, are in the background, and there is little sustained discussion of, for example, her connection with Selene or Artemis, allowing less-studied aspects of her character, such as ties to Apollo and the Graces, to take the foreground. At the same time, although the author occasionally expects her readers to be familiar with the key evidence concerning Hecate, such as the fact that she had a major cult in Lagina in Asia Minor, scholars with a basic understanding of Hecate’s traits should not be seriously impeded in following Zografou’s arguments.

Part I is a study of Hecate in archaic poetry. Of all the chapters, these two are most closely tied to the existing scholarly discourse on the goddess,2 with chapter 1 focusing on Hecate's prominence in the Theogony and chapter 2 on her role in the Hymn to Demeter. Zografou explains Hecate's place in the Theogony largely through genealogy. Hesiod's Hecate, by means of her particular ancestry, becomes the link through which Zeus extends his power over parts of the universe to which he does not otherwise have a strong claim. In particular, Zografou emphasizes that Hecate is effectively an epikleros, making her patrimony available to Zeus but without possessing a son, brother, or other male relative to threaten his reign. Chapter 2 argues that Hecate's part in the separate journeys of Demeter and Persephone makes sense in terms of her function as chthonic goddess and kourotrophos, and that Hecate shows a large degree of autonomy in the poem without actually defying Zeus in her aid to Demeter. Zografou’s reading of Hecate’s role in both works is careful and often persuasive, although her attempts to connect the goddess to specific aspects of the Eleusinian mysteries are not especially plausible, and she occasionally stretches the evidence rather thin, more often in the second chapter. When she argues, for example, that Hecate's status as an only child is always juxtaposed by Hesiod to the abundance of prerogatives she has inherited (p. 44), it is hard to see where something could be placed in the Hesiodic Hymn to Hecate so that it was not in close proximity to a list of her prerogatives. However, on the whole, this first third of the book contains interesting analysis and stands well on its own as a literary study.

Part II, "L'espace et le temps d'Hécate," the lengthiest section, begins with a chapter on Hecate's preference for doors and roads and the symbolic value of these spaces. Following this general introduction to Hecate and travel, Zografou sets out to look in detail at Hecate's connections with two of the many other gods who have connections to doors and roads, Apollo and Hermes, who are chosen for study because of the wealth of evidence concerning them (p. 123- 4). Apollo and Hecate, as Zografou notes, preside over different types of space: Apollo over roads in cities and civilized space, and Hecate over roads outside of town and wild, dangerous spaces. Both receive worship at private doors and at city gates and have apotropaic functions there. In then discussing their cultic connections and epithets, Zografou returns to a point she made in her discussion of Hesiod, in which she touched on the genealogical and etymological links between Hecate and Leto's children. This chapter meanders somewhat, discussing attributes of Apollo which Zografou ultimately concludes have little to do with Hecate, although interesting in their own right. This chapter, like most of the book, consists of subsections that are thematically linked but largely independent discussions of specific aspects of the goddess; although Zografou offers general conclusions, many of the discussions stand more or less on their own. The succeeding chapter follows a similar but more focused line of investigation with Hermes, who is often found paired with Hecate at doors, in myth and art, and in the magical papyri, but who lacks the unpleasant associations that she acquires. Zografou concludes that they have fundamentally similar divine roles but opposing strategies for fulfilling them: Hermes acts through the alternation of opposites, while Hecate mingles them; Hermes deals with borders and Hecate with centers; Hermes is a clever speaker while Hecate is mostly silent. A brief but interesting section on defixiones (p. 198-201) points out that Hecate, like Hermes, tends to be explicitly invoked in her chthonic aspect, unlike more permanent residents of the underworld, highlighting her ambiguous status. The final chapter in this section concludes by looking at Hecate and intermediate time, particularly the beginnings and ends of months and the full moon.

Part III of the book examines aspects of Hecate's character. Its first chapter deals with her triplicity and her identification with other goddesses such as Selene and Artemis, with crossroads, and with triplets of divine girls. Zografou prefers to divorce Hecate's triple nature from her chthonic aspects and to see triple syncretisms as a product of the Hellenistic period, when they become more popular in response to Hecate's pre-existing, and puzzling, threefold aspect. The second chapter deals with Hecate and dogs, who, like Hecate, are guardians of human doorways or are wanderers in the roads outside them. As serving animals, Zografou notes, dogs complement Hecate in her role as guardian, messenger, and servant of other gods. They also appear in many mythological episodes involving Hecate and Hermes. The last chapter summarizes Hecate's function as a servant, companion, and double of other deities. The book concludes with appendices containing Theogony 411-52 and a discussion of the relief of Lebadea, and specialized and general indices. The specialized index of Greek and Latin words is not as useful as it could be, as it includes only instances in which a Greek word is printed in Greek font, and ignores cases in which it is transliterated; the general index, on the other hand, usually does the opposite. A reader looking for anodos therefore has to consult two separate places and finds two different page ranges for the term. In other cases, however, such as that of Κουροτρόφος, both indices contain the word in Greek font but with a different set of page references given.

The book is unfortunately not always well-served by its illustrations. Although several sections focus on artistic evidence, the pictures are of irregular quality—many are sharp and clear, but some are barely legible. Figure 19, p. 198, for example is particularly hard to make out; if no better photograph was available, a detailed description would have been more useful. Line drawings by the author are occasionally used instead of photographs. Comparison of the drawing of a complicated scene from an Attic krater (figure 13, p. 191) with the cover of the book, on which a photograph of the same vase is used, shows how much useful detail has been lost and reveals a mistake in the author’s rendering of the scene: Hecate’s torches are not burning on the vase, but have been lit in Zografou’s drawing. Moreover, some of the notes in the table of figures collapse multiple illustrations into one confusing attribution.

Chemins d’Hécate is overall a fascinating work, containing a wealth of detail and intelligent argument. Zografou sometimes lapses into odd and unsupported generalizations, such as her assertion that the aniconic pillars of Apollo evolve into a geometrical shape because it mathematically reflects the harmony of the world (p. 132). However, these moments are occasional; the discussion of specific evidence which comprises the bulk of the book should be valuable to scholars interested in Hecate and in Greek religion more generally.

Table of Contents

Abréviations 11
Introduction 13
Hécate dans la poésie archaïque
Chapitre I – Le lot exceptionnel d’Hécate dans la Théogonie d’Hésiode 23
1) La généalogie de l’Hécate hésiodique 25
2) Les τιμαί d’Hécate 29
3) Hécate μουνογενής et κουροτρόφος 43
4) L’un et le multiple et le problème du partage 47
5) Réalités cultuelles et constructions poétiques 49
6) Résonances du portrait hésiodique 51
Conclusion 53
Chapitre II – L’Hymne homérique à Déméter. Bienfaits de la mediation 55
1) Perception et espace dans l’Hymne 56
2) De la torche au Soleil: la découverte progressive de la vérité 61
3) Déméter nourrice 67
4) Hécate “precede et suit” Perséphone 68
5) Hécate à Éleusis: l’équivalent ritual de πρόπολος 71
6) La déesse Προπυλαία d’Éleusis 83
7) La parenté entre Hécate, Déméter et Perséphone dans d’autres sources écrites 85
Conclusion 89
L’espace et le temps d’Hécate
Chapitre I – Les lieux de predilection d’Hécate: portes, routes, et triodoi 93
1) Hécate devant les portes 93
2) Hécate des routes et des τρίοδοι 109
Conclusion 122
Chapitre II – Associations divines à proximité des portes et des chemins: Apollon, un voisin prestigieux 123
1) Apollon Ἀγυιεύς: ὁδός et ἀγυιά 124
2) Apollon Προπύλαιος 132
3) Associations d’Hécate et d’Apollon 138
4) Ἕκατος – Ἕκατη 145
Conclusion
Chapitre III – Hermès et Hécate. L’espace survolé ou condense 153
1) Un ménage assorti? 153
2) Hermès, dieu des portes et des routes 154
3) Les rencontres d’Hermès et d’ Hécate devant les portes 159
4) Les plats partagés 159
5) Hermès τετράγωνος et Hécate τρίμορφος 161
6) Hermès, le voleur de l’espace 165
6.1 Les portes et les routes 165
6.2 Un espace mesurable: de l’ Ἐνόδιος à l’Ἐπιτέρμιος 167
7) Hermès et le pouvoir. L’example de hermès d’Hipparque 169
8) Hécate et la limite génératrice et engloutissante 172
8.1 Les restes spatiaux et les immondices de la voirie 172
8.2 La communication et ses résidus 174
9) Hermès, Hécate et le foyer 176
10) De Milet à Didymes 179
11) Messages et messagers 181
11.1 Hermès et Hécate dans L’Hymne homérique à Déméter 181
11.2 Hécate Ἄγγελος 183
11.3 Du char d’Hadès au naïskos de la Mèr des dieux 190
11.4 Messages de plomb: Hécate et Hermès dans les tablettes 198
de défixion attiques
Conclusion 201
Chapitre IV – Au rythme des mois et des jours 203
1) Les phases lunaires et les offrandes à Hécate 203
1.1 Le passage d’un mois à l’autre: problèmes du calendrier 204
1.2 La conciliation des contraires 207
1.3 Les offrandes à Hécate entre la fin et la commencement du mois 210
1.4 Les ἀμφιφῶντες et la pleine lune 215
2) Divisions de la journée 218
Types, attributes et attitudes
Chapitre I – Valeurs de la triplicité 227
1) Le caractère chthonian ou monstrueux et le contrôle des τρίοδοι 227
2) Emplacements limitrophes et accroissement de la puissance divine 233
3) Triplicité et chœurs divins de jeunes filles 237
4) Fonctionnalité et valeur symbolique 239
5) Artémis Hécate Ἐπιπυργιδία: un symbole politique? 245
Conclusion 248
Chapitre II –Rencontres du chien avec Hécate 249
1) Le statut ambivalent du chien 249
2) Le chien comme ἄγαλμα d’Hécate 254
2.1 Hekataia au chien 254
2.2 Le chien dans la teratology des epiphanies magiques 257
2.3 Déesses et servants enchiennées 261
2.4 Le sacrifice du chien 267
3) Hécate et Hermès: rage et sommeil du chien 275
Conclusion 283
Chapitre III – Hécate πρόπολος: server, accompagner, doubler une autre divinité 285
Conclusion générale 297
Annexe 1: L’”hymne à Hécate” dans la Théogonie, 411-452 303
Annexe 2: Le relief de Lébadée 304
Bibliographie 307
Table des figures 333
Index des sources 335
Index des mots grecs et latins 345
Index géographique 351
Index general 355
Notes:


1. A few studies which Zografou cites as particularly fundamental (p. 14-15) include Fauth, W. Hekate Polymorphos-Wesensvarianten einer antiken Gottheit: zwischen frühgriechischer Theogonie und spätantikem Synkretismus. Hamburg: Verlag Dr. Kovac, 2006; Johnston, S. I. Hekate Soteira: A Study of Hekate's Roles in the Chaldean Oracles and Related Literature. Atlanta: Scholars Press, 1990; Johnston, S. I. “Crossroads,” ZPE 88 (1991): 217-224; Johnston, S. I. Restless Dead: Encounters between the Living and the Dead in Ancient Greece. Berkeley: University of California Press, 1999; Kraus, T. Hekate: Studien zu wesen und Bild der Göttin in Kleinasien und Griechenland. Heidelberg, 1960.
2. Particularly relevant are Clay, J. S. “The Hekate of the Theogony.” Greek Roman and Byzantine Studies 25 (1984): 27-38 and Leclerc, M. C. La parole chez Hésiode. À la recherché de l’harmonie perdue. Paris: Paris: Les Belles Lettres, 1993.

Διεθνές Συνέδριο για το Νίκο Γκάτσο στο Μπενάκη, 23-25/9

Η κίνηση της εβδομάδας: Ψαρεύοντας στην άμμο (1)

Όλο και συχνότερες είναι οι μνείες της μιζέριας. Αλλά η μιζέρια σήμερα εκπηγάζει από στόμφο. Βρίσκομαι την Τετάρτη έξω από την Πάντειο· έξω από μια κλειστή βιβλιοθήκη. «Σκοπός της κατάληψης είναι να εμποδίσει κάθε ερευνητική δραστηριότητα», μαθαίνω από μια κοπέλα που μόλις ετοιμάζει το τσιγάρο της. Αρματωμένη σημειώσεις, κοιτώ απλώς. «Δεν σου είπα τίποτα, απλά σου εξήγησα γιατί είναι κλειστή», προσθέτει.

Σήμερα που με τους νόμους παιδείας θα ήθελαν να εκπαιδεύσουν ακόμη και την αλήθεια, είναι δυνατόν να έχεις κλειστές τις βιβλιοθήκες; Και να δηλώνεις προοδευτικός, χωρίς βιβλία, με άραγμα στο παγκάκι και τσιγαράκι; Αν θέλουμε υγιή πανεπιστήμια, πρέπει να έχουμε ανοιχτές βιβλιοθήκες. Και κόσμο μέσα-έξω. Τα τραπεζάκια της αφίσας θυμίζουν ισπανικά τραπεζάκια με ομπρέλα, στο Parco del buen Retiro, στη Μαδρίτη, εκεί που εύσωμες λουλουδάτες κυρίες σε καλούν πρόθυμα να μάθεις το ριζικό σου. Για να μη γίνει το πανεπιστήμιο το πάρκο της καλής αγανάκτησης, ας ανοίξουν οι βιβλιοθήκες.

Σαφώς και οι εκθέσεις βιβλίου δεν είναι βιβλιοθήκες, αλλά ολόκληρη Εστία στο Ζάππειο να μην έχει στον πάγκο της ένα βιβλίο του Μίλοραντ Πάβιτς; Η εσωτερική πλευρά του ανέμου ή Η αγάπη και ο θάνατος της Ηρώς και του Λέανδρου, -Αθήνα 2010- σε μετάφραση Γκάγκα Ρόσιτς, υπάρχει τουλάχιστον στα ράφια των βιβλιοπωλείων, τιμώντας έτσι το συγγραφέα που έφυγε πρόσφατα.

Στη σελίδα 44 της ιστορίας του Λέανδρου- διότι το βιβλίο είναι κομμένο στα δύο, στην ιστορία του Λέανδρου και στην ιστορία της Ηρώς- διαβάζει ο αναγνώστης: «ο σπουδασμένος κοιτάζει το βιβλίο, ο μορφωμένος βλέπει τον σοφό, ενώ ο σοφός κοιτά τον ουρανό ή τη φούστα, κάτι που μπορεί να κάνει και ο αγράμματος…».

«Από πού πήρες αυτό το φόρεμα;», με ρωτά ο Νάνος Βαλαωρίτης. «Από τη Βαρκελώνη, τότε, με το συνέδριο των ουρολόγων που είχα πάει», του απαντώ. «Γιατί δεν το έχω ξαναδεί», μου λέει για το κόψιμο. Σοφός ο Νάνος και με απόδειξη.

Αλλά τι νόημα έχουν οι αποδείξεις στον κόσμο που έχει 100.000 ποιητές; Έχει όντως; Δεν ξέρω… χωρά η ποίηση μέσα σε τόσους ποιητές; Σήμερα, κόντρα στην άνθιση της ποιητολογίας με κάλυψε η «περφόρμανς», η υπομονή μέσα σε ένα άτακτο σύνολο 300 υποψηφιοτήτων, κόσμιας αμφίεσης και πλούσιου résumé για την πιθανή ατάκα και μόνο: chicken with vegetables. Αυτό και αν ήταν ποίηση.

Και βλέπεις παιδιά που δεν θα τα ξαναδείς, άλλους του Λυκείου με άγχος που σκέφτονται πώς είναι στα αγγλικά η «υποχρέωση» και άλλους που δεν ξέρουν γιατί ήρθαν πέρα από το να ζήσουν την εμπειρία. Όλοι όμως έχουν «ευρω-ζωή» (eurolife). Διαθέτουμε από αυτή τη σκιά της ευρωζώνης...

Να σκεφτείς ότι, για τη ραψωδία ζ της Οδύσσειας, γράφει ο Νάνος Βαλαωρίτης: «η λέξη κλειδί είναι Ζώνη/Ζωή, από το ζωός (ζωντανός), καθώς η λέξη ζωή δεν υπάρχει στο ομηρικό κείμενο». (Βλ. Νάνος Βαλαωρίτης, Ο Όμηρος και το αλφάβητο, εκδόσεις Ελληνοαμερικανική Ένωση, Αθήνα 2010, σ. 53). Σήμερα, άλλο ευρωζωή και άλλο ευρωζώνη. Άλλο «ζω» και άλλο «καταστρέφω» : δομές, προτάσεις, προοπτικές. Είμαστε σε ένα πλοίο χωρίς τη θάλασσα, με θέα την άμμο. Την έρημο.

Κάπως έτσι ήταν και «Οι 3 μέρες ευτυχίας» -ο θεατής να τις κάνει. Στο 17ο φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας της Αθήνας –Conn-x, η πρώτη προβολή ελληνικής ταινίας δυστυχώς θύμισε αυτήν την δεισιδαιμονία της μελαγχολίας, που πρήζει –χρόνια τώρα- τα σαλόνια της ελληνικής οικογένειας καθώς και τους σκηνοθέτες, μεγαλωμένους παράλληλα με αυτήν. Λες και είναι μονοδιάστατη αυτή η ελληνική κοινωνία, λες και κοιμάται βυθισμένα σε ένα μπλε διαρκές, χωρίς πλοκή, δηλαδή, χωρίς περιπλοκή. Κρίμα γιατί ήταν τόσο εύστοχο το εναρκτήριο σχόλιο περί «μαρινιέρας» ετών 17, του Ο. Ανδρεαδάκη, που στη συνέχεια, οι προσδοκίες, για την ταινία, έπεσαν στο κενό. Το μεν σχόλιο «μίλησε» κάτι προσωπικό και ας είχε διάρκεια μονόλεπτου, αντίθετα, η ταινία δεν κατόρθωσε να δείξει μια προσωπική πλευρά του σκηνοθέτη της και ας ήταν μεγάλου μήκους. Γιατί το έκανε, αυτό.

Εξαιρετική, ωστόσο, για την εποχή της, ήταν η ταινία του Γιασούζο Μασουμούρα του 1958 «Γίγαντες και Παιχνίδια», που προβλήθηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας της Αθήνας –Conn-x. Ένα πολιτικό σχόλιο για την υπερκατανάλωση, το χρήμα ως αυτοσκοπό, στην τεχνοκρατική κοινωνία της Ιαπωνίας που έχει αφήσει πίσω στο χρονοντούλαπο τους σαμουράι της και μιμείται την αμερικάνικη υπερπαραγωγή με μόνη επιδίωξη το ανοιχτό κέρδος, στο βωμό του οποίου οι άντρες της εξουσίας προσομοιάζουν σε σεξιστές και οι γυναίκες υπολογίζονται ως νούμερα δόξας.

Τη δόξα, την καταναλωτική, μιμούνται και άλλοι: όσοι δεν κατάλαβαν πως τα εκσυγχρονισμένα τους καφέ, της οθόνης μεν αλλά και του τρύπιου από τσιγάρο καναπέ και καταλόγου μες στη λίγδα –βλ. καφέ Μουσείο επί της Πατησίων- θα μείνουν άδεια με το να χρεώνουν 3,5 ευρώ έναν ελληνικό και έναν μονό εσπρέσο, όταν το ίδιο προϊόν στη Σικελία στοιχίζει 80 μόλις λεπτά. Για τον επιχειρηματία, πάλι, που έχει Bentley και δεν πληρώνει 15 ευρώ μια καθαρίστρια να αδειάζει το σκουπιδοτενεκέ και να καθαρίζει μια τουαλέτα στο πενθήμερο, δεν έχω τι να σχολιάσω… στη δημοκρατία πάνω απ’ όλα μιλάμε με ιδέες. Δυστυχώς για τον κύριο της Bentley αυτό είναι πολύ …soft.

*φωτό: μου ήρθε με ημέηλ: πώς να σώσετε το σπίτι σας!

Δικτυωμένο Μουσείο: Νέα Μέσα-Καινοτόμες Ιδέες

ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ

Δικτυωμένο Μουσείο: Νέα Μέσα και Καινοτόμες Ιδέες για τη Διεύρυνση Κοινού σε Μουσεία και Πολιτιστικούς Φορείς

27 ΚΑΙ 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2011, 10.00 - 17.00


ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ – ΚΤΗΡΙΟ ΟΔΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ
ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ ΚΑΙ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΩΝ Η.Π.Α.

Βασική επιδίωξη της επιστημονικής αυτής συνάντησης είναι η ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών σε δύο κρίσιμους τομείς ενδιαφέροντος της μουσειακής κοινότητας: τον σχεδιασμό και την παραγωγή ερμηνευτικών τεχνολογιών και την ανάπτυξη στρατηγικών για την προσέγγιση νέων και διαφορετικών κατηγοριών κοινού.

Επίτιμες προσκεκλημένες στη διημερίδα είναι η Nancy Proctor, Head of New Media, Smithsonian American Art Museum και η Allegra Burnette, Creative Director of Digital Media, Museum of Modern Art, New York. Και οι δυο είναι πρωτοπόρες στην ανάπτυξη μουσειακών προγραμμάτων επικοινωνίας και νέων τεχνολογιών. Στη διημερίδα συμμετέχουν επίσης διακεκριμένοι Έλληνες επιστήμονες, μέλη της ακαδημαϊκής και μουσειακής κοινότητας.


ΤΡΙΤΗ, 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2011
ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ
ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

9:00 ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΓΓΡΑΦΕΣ

10:00 – 10:30 ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

10:30 – 11:00 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ | Nancy Proctor, Head of New Media, Smithsonian American Art Museum
«Το μουσείο ως παραγωγός δικτύων επικοινωνίας: Βασικές αρχές και πρακτικές για την ανάπτυξη εφαρμογών για φορητές συσκευές ή συσκευές χειρός»

11:00 – 11:30 ΣΥΖΗΤΗΣΗ

11:30 – 11:45 ΒΑΣΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ | Ελένη Λαγούδη, Μουσειολόγος, Διαπανεπιστημιακό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Μουσειολογία» του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

11:45 – 12:15 ΣΥΖΗΤΗΣΗ

12:15 – 13:30 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

13:30 – 16:00 ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ | Συμμετέχοντες:
Νικόλαος Αβούρης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, Υπεύθυνος ερευνητικής ομάδας Αλληλεπίδρασης Ανθρώπου-Υπολογιστή
Allegra Burnette, Creative Director of Digital Media, Museum of Modern Art, New York
Δάφνη Δραγώνα, Επιμελήτρια, Υποψήφια Διδάκτωρ, Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Εύη Σαχίνη, Προϊσταμένη Τμήματος Στρατηγικής και Ανάπτυξης, Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης
Δέσποινα Τσιαφάκη, Αρχαιολόγος, Ινστιτούτο Πολιτιστικής και Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας / Ε.Κ. «Αθηνά»
Δημήτρης Χαρίτος, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ | Χρυσάνθη Κοντάκη, Τμήμα Πληροφορικής, Μουσείο Μπενάκη

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

16:00 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ


ΤΕΤΑΡΤΗ, 28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2011
ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΟΙΝΟΥ

9:00 ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΓΓΡΑΦΕΣ

10:00 – 10:30 ΕΙΣΑΓΩΓΗ

10:30 – 11:00 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ | Allegra Burnette, Creative Director of Digital Media, Museum of Modern Art, New York
«Η διεύρυνση της έννοιας του μουσείου: Επικοινωνία πέρα από το Διαδίκτυο»

11:00 – 11:30 ΣΥΖΗΤΗΣΗ

11:30 – 11:45 ΒΑΣΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ | Κωστής Δάλλας, Επίκουρος Καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών

11:45 – 12:15 ΣΥΖΗΤΗΣΗ

12:15 – 13:30 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

13:30 – 16:00 ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ | Συμμετέχοντες:
Γεώργιος Αλεξόπουλος, Επισκέπτης Ερευνητής, Πρωτοβουλία για την Ανάδειξη της Πολιτιστικής Κληρονομιάς
Νίκη Δόλλη, Υπεύθυνη Γραφείου Προέδρου, Μουσείο Ακρόπολης
Μαρία Οικονόμου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Nancy Proctor, Head of New Media, Smithsonian American Art Museum
Γιάννης Σκαρπέλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Οπτικού Πολιτισμού, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ | Σοφία Χανδακά, Επιμελήτρια Τμήματος Πολιτισμών του Κόσμου, Μουσείο Μπενάκη

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

16:00 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

*Οι ενδιαφερόμενοι που επιθυμούν να παρακολουθήσουν τις εργασίες της διημερίδας μπορούν να απευθύνονται στη διεύθυνση xana@otenet.gr και στα τηλέφωνα 210-3622096, 210-3622970.

*φωτό: Μουσείο Ίψεν, Όσλο, Νορβηγία

Βιωματικό εργαστήρι για την παιδαγωγική της εικόνας

Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ προσκαλούν
τους παιδαγωγούς της προσχολικής εκπαίδευσης
σε μια ενημερωτική συνάντηση με αφορμή το βιβλίο
της Κατερίνας Ανωγιαννάκη

ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ 4 ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Σχέδια εργασίας για την προσχολική εκπαίδευση

τη Δευτέρα, 19 Σεπτεμβρίου 2011, στις 6:30 μ.μ.,
στον ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ (Ιπποκράτους 118, Αθήνα).

Οι εκπαιδευτικοί θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν ένα βιωματικό εργαστήρι
για την Παιδαγωγική της Εικόνας μέσα από δράσεις που προτείνει το βιβλίο και αφορούν και τις τέσσερις εποχές του χρόνου.

Η συγγραφέας θα εξηγήσει πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί το βιβλίο και θα προτείνει μεθόδους και τεχνικές μέσω των οποίων μπορεί να συνδυαστεί η λογοτεχνία με τη ζωγραφική και να στηθούν θεατρικά δρώμενα και άλλες εικαστικές δράσεις στην τάξη.

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Δηλώσεις συμμετοχής έως τις 16 Σεπτεμβρίου στο τηλ.: 211 3003580.


ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Το βιβλίο αυτό έχει στόχο να δώσει σε παιδαγωγούς της προσχολικής εκπαίδευσης ιδέες για την ανάπτυξη σχεδίων εργασίας που αφορούν τις τέσσερις εποχές του χρόνου.
Η προσέγγιση γίνεται μέσα από πίνακες ζωγραφικής, τεχνικές θεατρικού παιχνιδιού και κουκλοθέατρου, λογοτεχνικά κείμενα και εικαστικές δράσεις, με θέματα από τη φύση. Έργα των Βαν Γκογκ, Κλιμτ, Νταλί, Πικάσο και άλλων καλλιτεχνών γίνονται το ερέθισμα για την παρουσίαση δρώμενων, τη δημιουργία μύθων, ομαδικών παιχνιδιών και κατασκευών με απλά υλικά. Τα έργα των παιδιών που παρουσιάζονται στο βιβλίο αποδεικνύουν ότι η Τέχνη μπορεί και πρέπει να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι στο καθημερινό σχολικό πρόγραμμα.
Οι δράσεις αφορούν παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας, μπορούν όμως εύστοχα να χρησιμοποιηθούν με επιμέρους τροποποιήσεις ως οδηγός για ομάδες μεγαλύτερων παιδιών, ακόμα και ενηλίκων.

Κάτι μαγειρεύεται στην Αθήνα που έχει και συμπόσιο

ΣΥΜΠΟΣΙΟ
16 & 17 Σεπτεμβρίου 2011

Ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής συνεχίζει με επιτυχία το Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος Αθήνας με θέμα «Οι Τραγικοί Μύθοι Σήμερα». Το Φεστιβάλ θα κλείσει με ένα διήμερο Συμπόσιο θεωρητικού προβληματισμού που θα αφορά στη σχέση του σημερινού θεατή αλλά και του σημερινού καλλιτέχνη με το αρχαίο κείμενο και τον τραγικό μύθο, το οποίο θα διοργανωθεί με τη συνεργασία του Τμήματος Θεάτρου του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου (17.00 - 20.00) και το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου (11.00 - 15.00 και 16.00 - 19.00) στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων - Αμφιθέατρο Αντώνη Τρίτση (Ακαδημίας 50).

Ελεύθερο Εργαστήρι Μουσικής Παιδείας από 12/10

«ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ» ονομάζεται ο νέος θεσμός, που εγκαινιάζει τον Οκτώβριο ο Σύλλογος Οι Φίλοι της Μουσικής, με σκοπό να προσφέρει στο ευρύ κοινό τη δυνατότητα επιμόρφωσης στο χώρο της Μουσικής, μέσα από τη δωρεάν παρακολούθηση ειδικών σεμιναρίων, τα οποία θα παρουσιάζουν διακεκριμένοι εισηγητές.

Τα σεμινάρια θα διεξάγονται, σύμφωνα με το πρόγραμμα, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, από ώρα 18:00 έως 20:00, στην Αίθουσα Διδασκαλίας της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη», η οποία θα προσφέρει την υποστήριξη και το πολύτιμο αρχειακό της υλικό.

Ο θεσμός εντάσσεται στις νέες εκπαιδευτικές δράσεις των Φίλων της Μουσικής και φιλοδοξεί να συμβάλει στην εξοικείωση του κοινού με την έντεχνη μουσική δημιουργία και την καλλιέργεια της κατανόησης και της απόλαυσης που απορρέει από αυτήν.

Εισηγητές των εκπαιδευτικών σεμιναρίων θα είναι καθηγητές Πανεπιστημιακών Τμημάτων και ειδικοί επιστήμονες.

Τα μαθήματα οργανώνονται σε δύο θεματικούς κύκλους, ανεξάρτητους μεταξύ τους:

α) Γενικός θεματικός κύκλος «Ιστορικές περίοδοι» (12 σεμινάρια Οκτ. 2011 – Φεβ. 2012): Μεσαίωνας & Αναγέννηση, Μπαρόκ, Κλασική περίοδος, Ρομαντισμός, 20ός αιώνας

β) Ειδικοί θεματικοί κύκλοι (9 σεμινάρια Φεβ. 2012 - Μάϊος 2012), που θα επικεντρωθούν σε επιμέρους θέματα των ενοτήτων: Ιστορία της Όπερας, Ιστορία της Συμφωνίας, Φιλοσοφία της Μουσικής, Μουσική Εκτέλεση & Ερμηνεία

Για την παρακολούθηση κάθε κύκλου σεμιναρίων, είναι μόνον απαραίτητη η εγγραφή των ενδιαφερομένων εντός ορισμένης προθεσμίας. Δεν υπάρχουν προϋποθέσεις ειδικών γνώσεων, ηλικίας ή δικαιολογητικών. H φοίτηση θα είναι δωρεάν.

Οι εγγραφές για τον πρώτο θεματικό κύκλο ξεκινούν στις 15 Σεπτεμβρίου 2011 και γίνονται ηλεκτρονικά στη διεύθυνση www.mmb.org.gr και www.sfm.gr , ή στο χώρο της Μεγάλης Μουσικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κατά τις ώρες λειτουργίας της.

Θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας μέχρι τη συμπλήρωση του αριθμού των 80 ατόμων, που επιτρέπει η χωρητικότητα της Αίθουσας.

Πληροφορίες: Αλέξανδρος Χαρκιολάκης, 210 72 82 133

Τα σεμινάρια, τα οποία θα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων και χρήση οπτικοακουστικού υλικού από τη συλλογή της Βιβλιοθήκης, θα ηχογραφηθούν και θα βιντεοσκοπηθούν, ώστε να είναι στη συνέχεια διαθέσιμα από τις ιστοσελίδες της Βιβλιοθήκης και του Συλλόγου.

Το Πρόγραμμα του πρώτου, γενικού κύκλου σεμιναρίων με θέμα «Ιστορικές περίοδοι», θα πραγματοποιηθεί από 12/10/2011 μέχρι 22/2/2012 και έχει αναλυτικά ως εξής:


Μεσαίωνας: 12/10
Εισηγητές: Πάνος Βλαγκόπουλος

Αναγέννηση: 19/10
Εισηγήτρια: Βασιλική Κουτσομπίνα

Μπαρόκ: 2/11 και 9/11
Εισηγήτρια: Βασιλική Κουτσομπίνα

Κλασική περίοδος: 23/11, 30/11, 7/12
Εισηγητής: Ιωάννης Φούλιας

Ρομαντισμός: 18/1, 25/1, 1/2
Εισηγητής: Κωνσταντίνος Χάρδας

20ός αιώνας: 15/2 και 22/2
Εισηγητής: Γεώργιος Ζερβός

Το Πρόγραμμα του δεύτερου, ειδικού κύκλου σεμιναρίων θα πραγματοποιηθεί από 29/2/2012 μέχρι 2/5/2012 και έχει αναλυτικά ως εξής:

Ιστορία της Συμφωνίας: 29/2, 7/3, 12/3
Εισηγητής: Νικόλαος Μαλιάρας

Όπερα: 14/3, 21/3
Εισηγητής: Μηνάς Ι. Αλεξιάδης

Φιλοσοφία της Μουσικής: 28/3, 4/4
Εισηγητής: Μάρκος Τσέτσος

Μουσική Εκτέλεση και Ερμηνεία: 25/4, 2/5
Εισηγητής: Νίκος Τσούχλος

πηγή: http://www.mmb.org.gr/page/default.asp?id=6085&la=1

*φωτογραφία:
Από την Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου μέχρι την 1η Οκτωβρίου, η γκαλερί «7»-Ζαλοκώστα 7- παρουσιάζει την καινούρια δουλειά της ζωγράφου ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΠΑΠΑΔΟΥΛΗ με τίτλο :
« Ψυχή-Αναψυχή , Φθηνά πακέτα διακοπών». Το εικονιζόμενο έργο φέρει το όνομα "Σίκινος".

Σεμινάρια - εικαστικές δράσεις στην πόλη

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ του ΔΙΚΤΥΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΥΡΩΠΗΣ
Τα Σεμινάρια είναι δύο τύπων:
α) εισαγωγικού χαρακτήρα, για τις ενδιαφερόμενες και τους ενδιαφερομένους της πρώτης φοράς στις 17 και 18 Σεπτεμβρίου.

β) εμβαθυντικού χαρακτήρα, για τις υποψιασμένες και τους υποψιασμένους που θέλουν εμβάθυνση ή στηρίζουν τη Γραμμή ΣΟΣ, στις 24 και 25 Σεπτεμβρίου, Σαββατοκύριακο για να μπορούν να είναι εφικτές και συμμετοχές από άλλες πόλεις εκτός των Αθηνών.

Περιεχόμενο:
α)

Σάββατο 17 Σεπτέμβρη 11πμ -5μμ και Κυριακή 18 Σεπτέμβρη, 10πμ με 2μμ
Αμαλιάδος 15, Αμπελόκηποι, Αθήνα.

Διαδραστικό σεμινάριο
Ασκήσεις
Γνωριμία των μελών
Ενεργητική Ακρόαση
Ενσυναίσθηση
Η διαφορετικότητα - το κοινωνικό φύλο
Προσωπικά όρια
Έκφραση αναγκών, επιθυμιών και αιτημάτων
Διαχείριση κρίσεων

β)

Σάββατο 24 Σεπτέμβρη 11πμ -5μμ και Κυριακή 25 Σεπτέμβρη, 10πμ με 2μμ
Αμαλιάδος 15, Αμπελόκηποι, Αθήνα.

Διαδραστικό σεμινάριο
Ασκήσεις
Γνωριμία των μελών
Ανθρώπινα δικαιώματα
Συστήματα
Οριοθέτηση και μη επιθετική επικοινωνία
Μαθαίνω να ακούω
Διαχείριση συγκρούσεων
Το θεατρικό παιχνίδι ως εργαλείο ενσυναίσθησης

Επιμορφώτριες θα είναι η Νίκη Ρουμπάνη, η Γιονίντα Καπετάνη και η Μαρίνα Κοτοπούλου, με παρεμβάσεις/παρουσιάσεις και από άλλες συνεργάτιδες και συνεργάτες, ψυχολόγους, ψυχιάτρους και δικηγόρους.
Κάθε ομάδα επιμορφούμενων δεν μπορεί να ξεπερνάει τα δώδεκα άτομα, οπότε θα υπάρξει λίστα προτεραιότητας, στην οποία θα συνεκτιμηθούν και κάποιοι άλλοι παράγοντες, όπως η εθελοντική προσφορά των μελών.
Εκδηλώστε ενδιαφέρον με ένα μήνυμα-email: στο nroubani@gmail.com .

*Σημειώνεται ότι:

Τα σεμινάρια είναι διαδραστικά, όπως πάντα, δίνοντας μέσα από δραστηριότητες και δρώμενα την ευκαιρία αλληλογνωριμίας και ανταλλαγής. Είναι δωρεάν για τα μέλη του Ε.Δ.Γ.Ε (Εθνικού Δικτύου Γυναικών Ευρώπης) και υπάρχει μια μικρή συμβολή 25 ευρώ για τα μη μέλη.

Su-Mei Tse στην γκαλερί Α.Δ από σήμερα ως 12/11

Σήμερα εγκαινιάζεται η 3η ατομική έκθεση της Su-Mei Tse στην γκαλερί Α.Δ. Η καλλιτέχνις που έχει κερδίσει σημαντικές διεθνείς διακρίσεις -μεταξύ των οποίων το Χρυσό Λέοντα το 2003 για την καλύτερη εθνική συμμετοχή στη Μπιενάλε Βενετίας και το ΧLΙΙΙ διεθνές βραβείο σύγχρονης τέχνης από το Fondation Prince Pierre de Monaco το 2009-, εκθέτει μια σειρά καινούριων έργων. Ερευνητικά πεδία τους είναι ο χρόνος, ο ρυθμός, η ανάσα μέσα από το προσωπικό βίωμα. Στο ίδιο πνεύμα με το έργο Chambre Sourde που παρουσιάστηκε στην Μπιενάλε Βενετίας το 2003, η Su-Mei Tse εξελίσσει τη δουλειά της. Αυτήν τη φορά, την προκαλεί η θεματολογία των αναμνήσεων.

Στον 1ο όροφο της γκαλερί έργα όπως η φωτογραφία Trees and Roots #1, ή η γλυπτική εγκατάσταση Stille Disco συνδιαλέγονται με τη νεκρή φύση. Το Stille Disco ανακαλεί, από την μία, τη χορευτική ένταση της disco και, από την άλλη, την παγερή ακαμψία της πέτρας. Πάνω από το γλυπτό, υπάρχει ένα light box με την ένδειξη “NOW” (“ΤΩΡΑ”) το οποίο αναβοσβήνει ρυθμικά σαν ρολόι που μετρά το χρόνο. Την "αρχαιολογία της νεότητάς μας".

Το Trees and Roots #1 είναι το πρώτο από μία σειρά φωτογραφιών που δείχνουν δέντρα με πακεταρισμένες ρίζες,τα οποία περιμένουν να φυτευθούν σε ένα καινούριο περιβάλλον. Η σύνθεση των εικόνων θυμίζει κλασικές νεκρές φύσεις της ζωγραφικής. Ωστόσο, η αντιστροφή των χρωμάτων και της ματιέρας, κάνουν τα έργα να μοιάζουν με μεγάλα φωτογραφικά αρνητικά δίνοντας έμφαση στην «νεκρή» χρονική στιγμή, αυτήν την εύθραυστη στιγμή της προσδοκίας, πριν από το καινούριο φύτευμα. Η εικόνα, τελικά, εγείρει το ερώτημα των δικών μας ριζών.

Στον ίδιο χώρο παρουσιάζεται το έργο Silent Party, στο οποίο η καλλιτέχνις αντικαθιστά την γνωστή μας ντισκο-μπάλα με τα καθρεπτάκια που γύριζε πάνω από την πίστα των παλιών discotheques με τρία άηχα μεγάφωνα. Το υλικό των λευκών μεγαφώνων μοιάζει να έχει απορροφήσει εντελώς τον ήχο αφήνοντας το πάρτυ σιωπηλό. Αυτά τα μεγάφωνα από «χιόνι» αποτελούν επίσης αναφορά στο ενδιαφέρον της Su-Mei Tse για τον «λευκό ήχο», τον «σιωπηλό θόρυβο» που κάνουν οι δίσκοι βινυλίου στο πικάπ.

Η νέα εγκατάσταση Time lapse, shifted, ένα έργο που πραγματοποιήθηκε in situ δίνει μια νέα κατεύθυνση στην αίσθηση της μνήμης. Λειτουργεί σύμφωνα με το πνεύμα μιας στιγμής «déjà vu», μια εμπειρία που έχουμε όλοι βιώσει στη ζωή μας, την εμπειρία του να νιώθει κανείς σίγουρος ότι έχει ήδη δει μια τρέχουσα κατάσταση, παρότι οι ακριβείς συνθήκες της προηγούμενης κατάστασης είναι αβέβαιες και ήταν ίσως φανταστικές. Την καλλιτέχνιδα ενδιαφέρει αυτή η σουρεαλιστική και παράξενη στιγμή, όπου το όριο μεταξύ παρόντος και παρελθόντος φαίνεται να διαλύεται. Το παρελθόν παρουσιάζεται ως μια πλατφόρμα, σαν μια φωτογραφία του δαπέδου της γκαλερί το οποίο ξετυλίγεται και ξεθώριαζει στο φόντο ...

Στον 2ο όροφο της γκαλερί η καλλιτέχνις παρουσιάζει την video-εγκατάσταση Vertigen de la Vida (Ίλιγγος της Ζωής) την οποία έχει συλλάβει σε συνεργασία με τον Jean-Lou Majerus και την οποία έδειξε τον περασμένο Μάϊο στην Foundaciό Jοan Mirό της Βαρκελώνης. Η εγκατάσταση αποτελείται από δύο βιντεο-προβολές: μία που δείχνει ένα καρουζέλ που περιστρέφεται με τα φώτα του να αναβοσβήνουν στο ρυθμό της μουσικής χωρίς καμία ανθρώπινη παρουσία και ένα που παρουσιάζει την επιφάνεια ενός βινυλίου που περιστρέφεται ατελείωτα κάνοντας έναν ήχο σαν να ραγίζει τη σιωπή.

Η βίντεο εγκατάσταση Vertigen de la Vida είναι μια συνέχεια των πρόσφατων έργων που μιλούν για ένα ορισμένο ταξίδι πίσω στο χρόνο και πίσω σε διάφορες μνήμες που είναι πια θολές. Παραπέμποντας σε μία από τις πρώτες ταινίες Dada του 1923, το πειραματικό βουβό φιλμ του Man Ray Le retour à la raison, η Su-Mei Tse ερμηνεύει αυτές τις εντυπώσεις μέσα από εικόνες και ήχους. Η τρίλεπτη ταινία περιλαμβάνει κάποιες καταπληκτικές και υποβλητικές εικόνες. Αποτελείται από διάφορες ποιότητες που ξαναζωντανεύουν, τις οποίες ο Man Ray αποκαλούσε «rayographs» τα οποία επέκτεινε σε κινούμενες εικόνες. Σε μια πολύ σύντομη σκηνή, η ταινία περιλαμβάνει νυχτερινές σκηνές από τα φώτα σε ένα λούνα παρκ. Αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα της κίνησης του καρουζέλ είναι η έμπνευση για το Vertigen de la vida. Το «remake» αυτής της συγκεκριμένης στιγμής διαδραματίζει τον κύριο ρόλο στο βίντεο. Η ιδέα μιας εκτεταμένης στιγμής «déjà-VU», μια συνεχής κυκλική κίνηση των φώτων, σαν ένα μουσικό κομμάτι που κινείται στη σιωπή, γυρίζοντας και αλλάζοντας παράλληλα με την ηχητική επένδυση.

Για τη μουσική σε αυτό το έργο, η Tse συνεργάστηκε με τον βασισμένο στη Νέα Υόρκη μουσικό και συνθέτη Giancarlo Vulcano ο οποίος έγραψε και έπαιξε το μουσικό κομμάτι για αυτό το έργο, εκφράζοντας την ιδέα των θολωμένων και άυλων αναμνήσεων με τη σύσταση μιας συνεχούς κυκλικής ροής. Λευκές στρογγυλές λάμπες αντικαθιστούν τα καθίσματα του καρουζέλ, και αντικαθιστούν τις νότες ενός μουσικού κομματιού πάνω στην παρτιτούρα. Η απεικόνιση της παρτιτούρας παρουσιάζεται σαν μια σειρά από λευκές λάμπες οι οποίες γυρνάν στο ρυθμό της μουσικής. Όπως και στο βίντεο Mistelpartition (Mistle Score) του 2006,τα φώτα στο βίντεο αντιστοιχούν στη μουσική, σαν νότες οι οποίες τραγουδούν μια μελωδία. Στην οθόνη δίπλα, ένα δεύτερο βίντεο παρουσιάζει ένα βινύλιο το οποίο κινείται ασταμάτητα σε ένα παλιό πικάπ. Το κοντινό πλάνο της βελόνας που κάνει έναν λευκό θορύβο σαν τρίξιμο, τονίζει την ατμόσφαιρα μιας στιγμής από το παρελθόν, που παίζει τη μουσική με τα φώτα που χορεύουν…

Η Su-Mei Tse έχει οργανώσει στους δύο χώρους της γκαλερί ένα πολύ προσωπικό πάρτυ που φέρνει στην επιφάνεια μύχιες μνήμες, στιγμές ζωής που μπορούν να ξαναζωντανέψουν.
Για την σύλληψη της έκθεσης η Su-Mei Tse συνεργάστηκε με τον σύντροφό της Jean-Lou Majerus.

Διάρκεια έκθεσης 8 Σεπτεμβρίου – 12 Νοεμβρίου 2011

Γκαλερί Α.Δ.
Παλλάδος 3
Ψυρρή, 10554
Αθήνα
Τηλ. 210 322 8785

Το ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ στην ReMap 3: 12/09, 17:00-22:00

Το ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ στην ReMap 3
εγκαίνια την Δευτέρα 12/09 στις 17:00-22:00

Το ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ συμμετέχει και προσκαλεί όλους στις 3 εκθέσεις που παρουσιάζει στο πλαίσιο της ReMap 3.
Η πρώτη αφορά τις παραστάσεις των τελευταίων τριών χρόνων στο ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ. Οι σκηνογράφοι Αλεξάνδρα Σιάφκου και Αριστοτέλης Καρανάνος παρουσιάζουν κομμάτια της δουλειάς τους σε μια εικαστική εγκατάσταση. Οι φωτογραφίες είναι της Αλεξάνδρας Αργύρη, της Ελίνας Γιουνανλή, της Γιολάντας Μαρκοπούλου και του Νικόλα Οικονόμου.
Στην διπλανή αίθουσα εκτίθενται έργα των μαθητών του εργαστηρίου τέχνης για νεαρούς πρόσφυγες Station Athens, σε συνεργασία με την ΜΚΟ ΑΜΑΚΑ.
Η τρίτη έκθεση έχει τίτλο Villa 15: Κρυμμένη Πόλη, όπου παιδιά από τις φαβέλες της Αργεντινής απεικονίζουν την καθημερινότητά τους σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες.

12/9-18/9- OPENING WEEK
Εγκαίνια: Δευτέρα, 12/9, 17:00-22:00
Τρίτη-Παρασκευή: 17:00-20:30
Σάββατο-Κυριακή: 12:00-20:30
21/9-23/10
Τετάρτη-Παρασκευή: 17:00-20:30
Σάββατο-Κυριακή: 12:00-20:30
24/10-30/10 - CLOSING WEEK (Παράλληλα με την 3η Μπιενάλε Αθήνας)
Δευτέρα-Παρασκευή: 17:00-20:30
Σάββατο-Κυριακή: 12:00-20:30

«DANCE ME TO THE END OF GREECE #1»

«DANCE ME TO THE END OF GREECE #1»
...ξένοι περιηγητές στην Ελλάδα
ΕΠΙΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
Ευρωπαϊκές Μέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς
23 - 24 - 25 Σεπτεμβρίου στις 21.00
Είσοδος ελεύθερη

«Οι Έλληνες είναι γρήγοροι στην αντίληψη και φλογεροί στην εκτέλεση των έργων», λέει ένας περιηγητής που επισκέφτηκε την Ελλάδα, ενώ ο Βύρωνας διαπιστώνει πως «Το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι οι Έλληνες είναι παλιοψεύτες. Ποτέ δεν υπήρξε τόση ανικανότητα για ειλικρίνεια από τότε που η Εύα ζούσε στον Παράδεισο». Τα κείμενα των Περιηγητών θέτουν την πρόκληση να αναμετρηθείς με το βλέμμα του Άλλου.


Η παράσταση είναι μια σκηνική σύνθεση κειμένων Ξένων Περιηγητών - Ταξιδιωτών, που εστιάζουν στην ανακάλυψη της Ελλάδας από τους Ρομαντικούς, κατά την κρίσιμη περίοδο κατασκευής της εθνικής μας ταυτότητας, και στο θέμα της αρχαιολατρίας και της αρχαιοκαπηλίας η οποία κυριαρχούσε το 19ο αιώνα. Το Dance me to the end of Greece #1 είναι το πρώτο μέρος ενός μεγάλου πρότζεκτ που θα συνεχιστεί με διαφορετικές σκηνικές συνθέσεις πάνω σε διαφορετικά κείμενα Ξένων Περιηγητών ανάλογα με το χώρο (ταξιδιωτικό προορισμό), το θέμα και τις εκάστοτε συνθήκες (το περιεχόμενο του «Dance me to the end of Greece #2» θα αφορά στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα).


Πρώτος σταθμός το αίθριο του ΕΠΙΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ στην οδό Τοσίτσα 1, στις 23, 24 και 25 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο του θεσμού «Ευρωπαϊκές Μέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς», σε συνδιοργάνωση με το Μουσείο.


Οι περιηγητές -ως καλλιτέχνες celebrities της εποχής τους- ψάχνουν στην Ελλάδα έναν ιδανικό τόπο ηδονικών ελευθεριών και ένα βάπτισμα της ευαισθησίας τους στην πατρίδα της μεγαλοφυΐας: Ο πρώιμος Βύρωνας ζει την ερωτική του ελευθερία και ερωτεύεται νεαρούς στην Αθήνα του 1811, ενώ η Λαίδη Έλγιν προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή του άντρα της διευκολύνοντας τη μεταφορά των Μαρμάρων στην Αγγλία. Ο Κόκερελ, Άγγλος αρχιτέκτονας, συναντά τον Βύρωνα στο δρόμο για τις ανασκαφές του Επικούρειου Απόλλωνα στην Αρκαδία και με τα ευρήματά του γίνεται ο σταρ της εποχής. Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ναρκισσεύεται κάνοντας τα γενέθλιά του στην Ακρόπολη και ο Φλωμπέρ παθαίνει ερωτικά παραληρήματα μπροστά στα αγάλματα του Παρθενώνα. Ο Λακαριέρ, και ο Χένρυ Μίλλερ παραληρούν για την ιερότητα που διασώζει η σύγχρονη Ελλάδα.


Οι ηθοποιοί δημιουργούν ένα συναυλιακό forum αφήγησης, τραγουδιών και αναπαράστασης. Πρόκειται για ένα συλλογικό πρότζεκτ της ομάδας των ηθοποιών, της σκηνογραφικής ομάδας και του μουσικού της παράστασης, με τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Κυριακής Σπανού.


Σκηνική σύνθεση - Σκηνοθεσία: Κυριακή Σπανού
Σκηνικά – κοστούμια: Απόστολος - Φωκίων Βέττας / Ολυμπία Σιδερίδου / Μάρθα Φωκά
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Βίντεο: Γιώργος Ζορμπάς
Παίζουν: Ελένη Ευθυμίου, Φρόσω Ζαγοραίου, Θέμης Μητρόπουλος, Θοδωρής Σκυφτούλης, Σαμψων Φύτρος


ΕΠΙΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
Τοσίτσα 1

23- 25 Σεπτεμβρίου
Ώρα έναρξης 9μμ.

Κράτηση θέσεων στο 69.72.084.659

Μπροστά στον «τηλεορασισμό»…

Ένας φίλος που πήρε την έκπληξη-δώρο μου, στέλνει ευχαριστήριο email. Ανάβω ένα ρεσώ, συνδέοντας περίεργα την κίνηση με την ανάμνησή του. Ακόμη του απαντώ, όπως παίζει το cd του Cohen. Βλέπω παλιές φωτογραφίες. Ανοίγω ένα βιβλίο, - το Μ.Μ.Ε και Κοινωνία –των εκδόσεων Πατάκη- που είχα να πιάσω καιρό. Ακολουθούν ένα φτάρνισμα, μια υπενθύμιση. Και ένα γρήγορο τηλέφωνο. Στο σταθερό, ρετρό και αυτό. Από χτες το μπάνιο μυρίζει γιασεμί Αλσατίας. Όλο σκέφτομαι ότι «πετώ» λιγότερο μένοντας da sola αλλά και όλο περισσότερο ξενυχτώ, με ικανοποίηση που αντέχω. Τι ωραίος, αυτός ο μικρός κόσμος. Να κι ένα μικρό γκέκο ύποπτα στημένο απέξω.

Μικρές αγχολυτικές συμβουλές, λοιπόν, οικιακής χρήσης: ανάβεις ένα μικρό κερί, βάζεις Leonard Cohen, κατά προτίμηση το Chelsea Hotel ή το I’m your man και βέβαια, αφήνεις το Everybody knows, λίγο πριν από το τέλος. Ξεφυλλίζεις τον εαυτό σου σε εποχές και ταξίδια, παρατηρείς, αναπολείς. Και αυτό δεν είναι βαρεμάρα.

Βαρεμάρα είναι η τηλεόραση; Μήπως ναι ή μήπως όχι; Πρόσφατα, στα Νέα-σαββατοκύριακο, διάβασα ένα μικρό κείμενο του Θανάση Χειμώνα, κυνικό κάπως, απέναντι σε κείνους που δηλώνουν, ότι δεν έχουν τηλεόραση. Σύντομα, ενδεχομένως να αρχίσουν και κάποιοι άλλοι να δηλώνουν, ότι δεν έχουν ίντερνετ, κατέληγε.

Δεν είναι το ίδιο, ασφαλώς όχι. Ωστόσο, οι κλίμακες καθορίζουν το παιχνίδι. Και τα συμφέροντα. Προβλέπεται μάλιστα, και άνευ «κακοδαιμονίας» δυστυχώς, ότι οι τηλεοράσεις του χειμώνα θα είναι περισσότερες. Τώρα, με τα νέα ταξί, της μπλε ρίγας και της οθόνης. Για την εικονικότητα, πάνω απ’ όλα. Χρυσή αλυσίδα, κομπολογάκι και τσιγαράκι; Άλλες εποχές. Εμείς αυτό περιμέναμε: τα ταξί της ελληνικής τηλεόρασης. Και με Wi-Fi.

«Πρωτοπόρος» εκείνος ο ταξιτζής στην Αλεξάνδρας, κάποτε. Και ας του είχα κάνει παρατήρηση, ότι η τηλεόραση αποσπά την προσοχή, και πόσο μάλλον τα τηλεοπτικά παράθυρα των δελτίων ειδήσεων. Η κυνική μάθηση καθίσταται αναπόφευκτη, υπό τη σκιά των εκτιμήσεων και των κατατάξεων: εκτιμήσεις για τους δημοσιογράφους, κατατάξεις για τους πολιτικούς. Ανακατεύεται η τράπουλα, και οι πολιτικοί ζητούν περισσότερο χρόνο, για να προβούν σε…εκτιμήσεις.

Δεν έκανε διακοπές, εργάζεται και θέλει τη λύση για την κοινωνία. Ποιος; Ο Ανδρέας Λοβέρδος, υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Το μοντέλο του ήρωα, αυτοπροσώπως, με στρατηγική πολιτικής ανωτερότητας και με προσωπική άποψη έναντι των δημοσιογράφων που θίγουν τα κακώς κείμενα αλλά όλοι μαζί και, όπως εκτιμά ο υπουργός, ευρισκόμενοι σε «αντίφαση». Προσωπική άποψη ο κ. Λοβέρδος έχει, όπως το «προσωπικό του γκολ» έβαζε απανωτά και ο Μάριος Καπότσης, στον αγώνα Πόλο της Εθνικής Νέων με τον Καναδά, που είχα την τύχη να δω στην πατρίδα μου. Όσο ένα γκολ ανήκει σε αυτόν που το πετυχαίνει, άλλο τόσο και η άποψη ανήκει σε αυτόν που την εκφέρει. Άρχισαν τα όργανα.

Τενόροι, σοπράνο και χορωδίες ανεβοκατεβαίνουν από ένα «Λυρικό Λεωφορείο». Ερμηνεύουν αποσπάσματα από γνωστές όπερες στην πόλη μέχρι και τις 2 Οκτωβρίου. Την εμπειρία της "όπερας δρόμου" μπορείτε να «τσεπώσετε» σήμερα μεταξύ 18.30 και 20.30 στις Στήλες του Ολυμπίου Διός, στην Πλατεία Ασωμάτων και στην Πλατεία Μοναστηρακίου. Είδηση για τους λάτρεις της Μαρίας Κάλλας: την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου, επέτειος θανάτου της, η βραδιά στον προαύλιο χώρο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου θα είναι αφιερωμένη στη μνήμη της. Αυτό είναι πολιτισμός.

Πολιτισμός ίσον δημιουργία. Εξάλλου, οι επιχειρήσεις –και τα εγχειρήματα- πολιτισμού ποιούν τη δημιουργία. Την ερχόμενη εβδομάδα ξεκινούν επίσημα και οι Νύχτες Πρεμιέρας Conn-x. 184 προβολές, 175 ταινίες: 120 μεγάλου μήκους, 55 μικρού μήκους και οι 13 ελληνικές. Από 14 –με προσκλήσεις- έως 25 Σεπτεμβρίου. Το φετινό φεστιβάλ αναποδογυρίζει σύνορα και αποστάσεις ανά τον κόσμο. Μεταξύ άλλων, έχει συμμετοχές από Ιαπωνία, Ολλανδία, Νορβηγία και Ισλανδία, αλλά και δύο εκλεκτικές θεματικές: μία στο déjà vu ή «προμνησία» και μία στον Κάφκα –με τίτλο Kafka Zone-, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Δέστε, αναπτύσσοντας μια διαλεκτική γύρω από τις εξερευνήσεις ενός σκύλου (Investigations of a dog).

Οπότε, -για να καταλήξω-, τι προτείνω; Θα μιλήσω διά του καφκικού σκύλου, και στα αγγλικά: “Ι see that dogdom is in every way a marvellous institution”. Ευτυχώς που υπάρχουν ιδρύματα πολιτισμού, όπως το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Βρετανικό Συμβούλιο και το Γκαίτε, ώστε να επιδιώκουν να συνεισφέρουν στην πραγματοποίηση ανάλογων φεστιβάλ και πολιτισμικών δράσεων.

Προφανώς και συμφωνώ με τον Charles Simic ότι η τηλεόραση κατακλύζει το χώρο, την ανάσα, τη ζωή σου. Το ίντερνετ επίσης, αλλά είναι θέμα δικής σου ευθύνης, η διαχείρισή του. Στην τηλεόραση, υπάρχει το λεγόμενο «πρόγραμμα», στο οποίο αντιδρούμε, αξιολογώντας το –τις περισσότερες φορές- ως ανούσιο, εκτός από μάστιγα επαναλήψεων. Γι’ αυτό, μπροστά στον τηλεορασισμό, στην ασθένεια της αστικής διαβίωσης, ας μην απορούμε. Σινεμά ή εγκατάλειψη.

http://www.nybooks.com/blogs/nyrblog/2011/aug/31/hurricane-irene-reunion-with-boredom/?utm_medium=email&utm_campaign=NYRblog+September+6+2011&utm_content=NYRblog+September+6+2011+CID_5d5960c6aa3fd1107ab735d45bfe4337&utm_source=Email+marketing+software&utm_term=A+Reunion+with+Boredom
http://www.aiff.gr/

Βραβείο ΔΕΣΤΕ και μία Οντισιόν ειδικά για άντρες.

Το "Θέατρο Θεμέλιο"
αναζητά άντρες ηθοποιούς 20-35 ετών
για την παράσταση "Δωδέκατη Νύχτα" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Πρόκειται για μια musical εκδοχή του έργου,
ειδικά διασκευασμένη για παιδιά από τον Βαγγέλη Δουκουτσέλη,
η οποία θα παρουσιαστεί από αρχές Νοεμβρίου
σε μουσική του Γιώργου Ιωάννου και
σκηνοθεσία της Ζωζώς Ζάρπα.

Η οντισιόν θα πραγματοποιηθεί
το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου στις 11.00 το πρωί
στο Θέατρο Θεμέλιο, Λενορμάν 82.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν επίσης να καλούν
για πληροφορίες στο τηλέφωνο 210.86.43.310.