27.11.14

Στο Γαλλικό Ινστιτούτο για τζαζ βουαγιάζ

 
BORIS VIAN
Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου, στις 19:00
στο Γαλλικό Ινστιτούτο (Σίνα 31)
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
 
 
Συναυλία Τζαζ
με τη ΦΕΝΙΑ ΠΑΠΑΔΟΔΗΜΑ
και τον ΡΟΜΑΝ ΓΚΟΜΕΖ

Αφιέρωμα
Ομιλίες για το έργο και την εποχή του
από τη ΡΙΤΑ ΚΟΛΑΪΤΗ (μεταφράστρια)
και τον ΝΙΚΟ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗ (δημοσιογράφο, καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου)
Αποσπάσματα από τα βιβλία του θα διαβάσουν
ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΚΡΙΤΣΗΣ(ηθοποιός)
και ο ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ (συγγραφέας, μεταφραστής)

Τα βιβλία του Μπορίς Βιαν κυκλοφορούν σε νέες μεταφράσεις από τις Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ.

Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ, Ασκληπιού 6, 106 80 Αθήνα, τηλ. 210 3639962

Θεωρία στον Αέρα, 29 Νοεμβρίου 2014

Θεωρία στον Αέρα: Έννοιες - Ιδέες – Κριτική
με τη στήριξη του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς
2η περίοδος
 
Στο Κόκκινο  105,5
Θεσσαλονίκη 93,40 - Πάτρα 107,7 
Ηλεκτρονική διεύθυνση εκπομπής: theoriastonaera@gmail.com
 
Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014, ώρα 13.00-14.00
10η εκπομπή
 
Ο Μισέλ Φουκώ και η Αριστερά
 
Συζητούν
Κύρκος Δοξιάδης, καθηγητής Κοινωνικής Θεωρίας,
Πανεπιστήμιο Αθηνών
 
 
Γιώργος Φουρτούνης, επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας,
Πάντειο Πανεπιστήμιο
 
 
Τη συζήτηση συντονίζει
ο Χρήστος Σίμος, δημοσιογράφος , εφημερίδα  Η ΑΥΓΗ
 
Αρχείο προηγούμενων εκπομπών:

25.11.14

Αναφορά στον Σπύρο Ασδραχά

Ημερίδα
ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΑΣΔΡΑΧΑ 
(οργανώνεται με την ευκαιρία της  κυκλοφορίας του βιβλίου του Σπύρου Ασδραχά Υπομνήσεις. Ιστορικότροπα σημειώματα, εκδ. Θεμέλιο)
Σάββατο, 29 Νοεμβρίου 2014, και ώρα 18.00
στη Στοά του Βιβλίου   Αθήνα
ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Πρόεδρος: Ηλίας Νικολακόπουλος, αντιπρόεδρος Δ.Σ. των ΑΣΚΙ
 ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ, αρθρογραφος της εφημερίδας Η Καθημερινή, «Η κατανόηση της μακράς διάρκειας μας βοηθά και στη βραχεία: τι έμαθα από τον κύριο Σπύρο Ασδραχά»
 ΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΣ - ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΑΡΙΔΗΣ, Πάντειο Πανεπιστήμιο
  «Η έννοια της “παραδοσιακότητας” και η μέριμνα της διάρκειας»
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΖΕΗ, Πανεπιστήμιο Κρήτης, «Προσλήψεις του νησιωτισμού»
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗΣ, Μουσείο Μπενάκη, «Το μέρος και το όλον: έννοια και μορφές επικοινωνίας» 

ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Πρόεδρος: Νίκος Φίλης, διευθυντής εφημερίδας Η Αυγή
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΡΟΝΤΖΑΣ, Πάντειο Πανεπιστήμιο, «Συγκίνηση ιστορικότροπης φροντίδας: μεταξύ διδασκαλίας και υπομνήσεων»
ΡΟΔΗ ΣΤΑΜΟΥΛΗ, Κέντρο Ερεύνης  Μεσαιωνικού και Νέου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών, «Σεμινάρια: Παρίσι - Αθήνα»
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΠΙΔΑΚΗΣ, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, «Il maestro di coloro che sanno»
ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΑΚΟΣ, Πανεπιστήμιο Αθηνών,  «Όταν η ιστορία σε τραβάει από το μανίκι»
Θα ακολουθήσει προβολή συνέντευξης του Σπύρου Ασδραχά με τον Βαγγέλη Καραμανωλάκη και τον Αντώνη Λιάκο την οποία κινηματογράφησε ο Ηλίας Γιαννακάκης.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ:  Εκδόσεις  Θεμέλιο, σε συνεργασία με τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, και το  περιοδικό Τα Ιστορικά

6.3.14

23η εκπομπή Στο Κόκκινο Θεωρία στον Αέρα, 8/3

23η εκπομπή Στο Κόκκινο   
Αθήνα 105,5 
Θεσσαλονίκη 93,4

Θεωρία στον Αέρα:  Έννοιες - Ιδέες - Κριτική
με τη στήριξη του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς
  
Σάββατο 8 Μαρτίου 2014, 11-12 το πρωί
 
 
Ηθική και Πολιτική
 
 
Θα μιλήσουν

Γιώργος Φαράκλας, καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
 
Γιώργος Φουρτούνης, επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας,  Πάντειο Πανεπιστήμιο
 
 
Τη συζήτηση θα συντονίσει

ο Αριστείδης Μπαλτάς, ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ,
πρόεδρος του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς
 
 
 
 
 
Αρχείο προηγούμενων εκπομπών:

ΣΑΝ ΠΕΤΡΙΝΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΣΤΗ ΜΠΑΣΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ

ΣΑΝ ΠΕΤΡΙΝΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΣΤΗ ΜΠΑΣΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ
Ποιητικές μνήμες της Μακρονήσου
Μετά την διεθνή πορεία της στα κινηματογραφικά φεστιβάλ (Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής Dok Leipzig 2012) και την κινηματογραφική διανομή της σε Ελλάδα, Γαλλία και Ελβετία (κριτικές στον ελληνικό και διεθνή Τύπο), η μεγάλου μήκους ταινία τεκμηρίωσης Σαν πέτρινα λιοντάρια στη μπασιά της νύχτας (2012) σε σκηνοθεσία του ελβετού ντοκιμαντερίστα Ολιβιέ Ζισουά, διατίθεται δωρεάν στην Ελλάδα υπό την άδεια Creative Commons.
Η ταινία αποτελεί ένα ελεγειακό κινηματογραφικό δοκίμιο που επιχειρεί να ζωντανέψει τις μνήμες εξορίας της Μακρονήσου, σκηνοθετώντας έναν λογοτεχνικό «Ψυχρό Πόλεμο» ανάμεσα στα ποιητικά γραπτά εξόριστων ποιητών, όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Τάσος Λειβαδίτης, και τις ομιλίες αναμορφωτικής προπαγάνδας που μετέδιδαν τα μεγάφωνα των στρατοπέδων του νησιού κατά την περίοδο 1947-1950. Σημαντικά φωτογραφικά και κινηματογραφικά αρχεία εντάσσονται σε ένα υπνωτικό φιλμικό ταξίδι μέσα στα στοιχειωμένα ερείπια της Μακρονήσου.
Από τη Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014, το ντοκιμαντέρ διατίθεται δωρεάν στην ολότητά του μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του, για μη εμπορικές δημόσιες προβολές και για κάθε ιδιωτική χρήση στο ελληνικό έδαφος, υπό την άδεια Creative Commons. Μέσα από αυτή τη δεύτερη, εναλλακτική και δωρεάν διανομή, οι δημιουργοί ελπίζουν πως η ταινία θα μπορέσει να συναντήσει το κοινό που δεν την ανακάλυψε κατά την πρώτη διανομή της πέρυσι τον Απρίλιο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά και το κοινό στην υπόλοιπη Ελλάδα που δεν είχε μέχρι στιγμής την ευκαιρία να τη δει.
Με την προσδοκία πως η ταινία θα μπορέσει να συνεισφέρει στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης, οι δημιουργοί ενθαρρύνουν κάθε ενδιαφερόμενο να οργανώσει μη εμπορικές δημόσιες ή ιδιωτικές προβολές, με τη βοήθεια και του συνοδευτικού υλικού που διατίθεται στον ιστοτόπο της ταινίας, αλλά και με τη βοήθεια του παράλληλου ενημερωτικού ιστοτόπου www.makronissos.net.
 
 

4ος δωρεάν κύκλος εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο ΕΚΠΑ

Στο πλαίσιο της Πράξης «Ακαδημία Πλάτωνος - Η Πολιτεία και ο Πολίτης», Υποέργο 1 «Εκπαίδευση Ενηλίκων», Δράση 2 «Εξειδικευμένα Εκπαιδευτικά Προγράμματα για Απόφοιτους Ανώτατης Εκπαίδευσης», διοργανώνεται στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ο 4ος κύκλος των εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε τομείς της φιλοσοφίας και γενικότερα των ανθρωπιστικών σπουδών και της θεωρίας της επιστήμης.
Ο 4ος κύκλος των εκπαιδευτικών προγραμμάτων αφορά τα εξής πεδία:
1. Φιλοσοφία
2. Γλώσσα
3. Βιομηχανική Αρχαιολογία
4. Θεωρία της Επιστήμης
5. Μαθηματικά και Τεχνολογία
6. Αρχαιολογία και Διαχείριση Πολιτισμικής Κληρονομιάς
7.Ιστορία
8.Τέχνη
9. Αρχιτεκτονική
10. Διαδικτυακά Περιβάλλοντα και Ηλεκτρονική Μάθηση

Όλα τα μαθήματα και τα εργαστήρια προσφέρονται δωρεάν.
Καταληκτική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων: 09/03/2014.
Για απορίες μπορείτε να απευθύνεστε στο e-mail pa-apofoitoi@di.uoa.gr ή στο τηλέφωνο 2103627421 κάθε Δευτέρα 17:00-19:00, Τρίτη 17:00-19:00 και Παρασκευή 11:00-13:00.
Υποβολή αιτήσεων για εκπαιδευόμενους στην ιστοσελίδα
http://platoacademy.gr/graduate

5.3.14

«Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε» με θαυμαστικό!

Στο Εθνικό Θέατρο, η παράσταση «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, δεν είναι δυνατή μόνο λόγω του πιραντελλικού κειμένου, η σύνθεση του οποίου σε τρεις πράξεις προάγει μιαν ισορροπία στη σκοπιά γνώμης και γεγονότων, ενόσω εμποτίζει το εμφανές με το σχετικό, στην απόπειρα, η προφανής μία άποψη να καταργηθεί. Αυτή η παράσταση γίνεται δυνατή, στα χέρια του Καρατζά, με τα ευρήματά της, ενώ καθίσταται ολοφάνερο πώς η γλώσσα μπορεί να είναι δράση και η ομιλία να συγκροτεί δυναμικά τον κόσμο, σκηνής και ζωής, ως μια «διαπροσωπία»· ιδού το άλλο ρευστό των συγκοινωνούντων δοχείων.

Είναι η σκηνοθεσία αυτή που μας επαναφέρει –για να  μας ενδιαφέρει- στο πιραντελλικό έργο. Ενώ οι πράξεις του κλείνουν ομοιοτρόπως, με μια πρέζα σιωπής κι ένα γέλιο, ώστε να προδίδουν τον παραβολικό χαρακτήρα του, η σκηνοθεσία  εδώ αναπτύσσει μια οπτική γωνία μεταγλωσσικά και συνδυαστικά με τις άλλες τέχνες. Εν προκειμένω, η πράσινη πόρτα επί σκηνής που ανοίγει και κλείνει,  δεν ρυθμίζει απλώς τη σχέση ανάμεσα στο εκεί-πίσω (σιωπή), στο εδώ-από ώρα (ειρωνεία-γέλιο) και στο εδώ-τώρα (εγκιβωτισμός των θεατών-συγχρονία), αλλά επιμένει ως όριο και οπτική γωνία της εκκρεμούς συνθήκης γλωσσικού πλεονάσματος, όταν τα γεγονότα δεν εξηγούνται για να τεκμηριωθούν και να επιτελέσουν τη συνέχεια, αλλά πέραν της εξωτερικότητάς τους, εξηγούν την ανθρώπινη εσωτερική διάθεση, η ζωή να βλέπεται μέσα από τα μάτια του βλέποντα. Επιπρόσθετα, η αυλαία που ανοίγει και κλείνει, ο σχεδιασμός του φωτισμού και οι συντονισμένες εύστοχα ερμηνείες δείχνουν πώς, για ένα δίωρο, οι θεατές παρακολουθούν τη θεωρία της σχετικότητας αλλά με θεατρικούς όρους. 

Ισχύει πως κι αν Οι εραστές του Μαγκρίτ φορούν κάτι από σάβανο στα πρόσωπά τους, μπορούν ακόμη να ερωτεύονται, να μιλούν τη σχέση τους υπό σκιά, δίχως αποπεράτωση ή άκρη. Ώστε, και η αφαιρετική πόρτα επί σκηνής, στο ίδιο πλαίσιο, μπορεί να μιλά, παράλληλα του έργου και του κειμένου, την ιστορία του σπιτιού και της οικογένειας, στην αφηγηματική δομή της οποίας οι χαρακτήρες της Φρόλλας και του Πόνζα ανήκουν, υπηρετώντας τους δύο ρόλους, μητέρας και πατέρα αντίστοιχα. Στο πλαίσιο αυτό, οι δύο χαρακτήρες και απόψεις πραγματικότητας, της Φρόλλας και του Πόνζα, περιστοιχίζονται από το σύσσωμο μαζικό σύνολο, την κοινωνία που κουτσομπολεύει, ενώ θέλει να πιστεύει. Και θέλει να πιστεύει, επειδή πρέπει να απλοποιεί. Κόντρα στην απλοποίηση, λοιπόν, ο Λουίτζι του 1917 δημιουργεί αυτή τη διαχρονική συνθήκη αλήθειας, πέρα από την όποια κραταιά άποψη. «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», αν έτσι το βλέπετε, ως συνέχειες των ιστορικών δεσμών, γνωμών πραγματικότητας και, -όπως αλλιώς τη θέτω-, «μαγματικότητας». Αν έτσι «το» βλέπετε: ποιο; Ένας άλλος κύριος που μας κληροδότησε «Το εγώ και το αυτό», κοιτάζει επίμονα εδώ…



Μετάφραση Ξένια Καλογεροπούλου
Σκηνοθεσία Δημήτρης Καραντζάς
Σκηνικά Ελένη Μανωλοπούλου
Κοστούμια Ιωάννα Τσάμη
Κίνηση Σταυρούλα Σιάμου
Μουσική Κορνήλιος Σελαμσής
Φωτισμοί Αλέκος Αναστασίου
Συνεργασία στη δραματουργία Κατερίνα Κωνσταντινάκου
Βοηθός σκηνογράφου Τίνα Τζόκα
Βοηθός σκηνοθέτη Θεοδώρα Καπράλου
Διανομή:
Φρόλλα Ξένια Καλογεροπούλου
Αμάλια Αγκάτσι Μαρία Κεχαγιόγλου
Υπηρέτης -Τσεντούρι Μιχάλης Κίμωνας
Κα Σιρέλλι Έμιλυ Κολιανδρή
Κος Σιρέλλι Θύμιος Κούκιος
Κα Τσίνι Υβόννη Μαλτέζου
Λαμπέρτο Λαουντίζι
Κώστας Μπερικόπουλος
Πόνζα Μιχάλης Οικονόμου
Ντίνα Ελίνα Ρίζου
Κα Πόνζα Σταυρούλα Σιάμου
Αγκάτσι Γιώργος Συμεωνίδης
Ο Νομάρχης Μηνάς Χατζησάββας

ΚΤΙΡΙΟ ΤΣΙΛΛΕΡ - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ


22.2.14

Το Πρώτο Φεστιβάλ της Σύμπραξης Ο.Ε.Θ-Σ.Ε.Η είναι σε εξέλιξη




                            1ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ 

ΕΤΑΙΡΙΚΩΝ ΘΙΑΣΩΝ

Ο.Ε.Θ. – Σ.Ε.Η.

 



Με τη συνεργασία
του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου
 
Με τη στήριξη
του Οργανισμού Πολιτισμού και Αθλητισμού 
του Δήμου Αθηναίων
 
 
21 Φεβρουαρίου έως 2 Μαρτίου 2014
Θέατρο ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Καπνοκοπτηρίου 8 & Στουρνάρη, Αθήνα
 
 
Είσοδος ελεύθερη
Απαραίτητη κράτηση θέσης στα τηλέφωνα 210 3833742 & 210 8211855



Κυριακή 23/2, 17.00
Ωρών
Ένα ξωτικό στην ντουλάπα μου της Ελισσάβετ Κωνσταντοπούλου, (παιδικό)

Δευτέρα 24/2, 20.30
Οικείο Θέατρο
Κόκκινο Φωτεινό του Μπ. Μπρεχτ

Τρίτη 25/2, 20.30
Elephas tiliensis
Περσινή αρραβωνιαστικιά της Ζυράννας Ζατέλη

Τετάρτη 26/2, 20.30
Σημείο Μηδέν
Βόυτσεκ του Γκέοργκ Μπύχνερ

Πέμπτη 27/2, 20.30
Συνθήκη
Βυσσινόκηπος του Άντον Τσέχωφ

Παρασκευή 28/2, 20.30
The Artists
Γάμοι, κηδείες και δεν έχω τίποτε  να φορέσω της Άννας  Χατζησοφιά

Σάββατο 01/3, 12.00
Art
Ο Γιαννάκης της Γιοβάννας Μακκά, (παιδικό)

Σάββατο 01/3, 20.30
Ομάδα Κρίσης
Το Τούβλο της Μαριέλλης Σφακιανάκη-Μανωλίδου

Κυριακή 02/3, 20.30
Square
Ο Θεός της Σφαγής της Γιασμίνας Ρεζά


ΛΗΞΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

15.2.14

''A coat'' by W. B. Yeats στα ελληνικά

A coat
I made my song a coat
Covered with embroideries
Out of old mythologies
From heel to throat;
But the fools caught it,
Wore it in the world’s eyes
As though they’d wrought it.
Song, let them take it,
For there’s more enterprise
In walking naked.
Yeats (1865-1939), Poems, selection by Peter Washington, Everyman’s Library Pocket Poets, London 1995, p. 79.
Ένα παλτό
Έκανα το τραγούδι μου παλτό
Κάργα στα κεντήματα
Από αρχαίες μυθολογίες
Απ’ την φτέρνα ως το λαιμό·
Αλλά οι ηλίθιοι το άρπαξαν,
Το φόρεσαν στα μάτια του κόσμου
Σαν να το είχαν κεντήσει.
Τραγούδι, άστους να το πάρουν,
Επειδή είναι πολύ πιο τολμηρό
Να περπατάς γυμνός.
  
μετάφραση: Αντιγόνη Κατσαδήμα

Ο Andrew Irvine στο ΕΚΠΑ, 21/2 ώρα 19:00:Descartes versus Leibniz

Ο Τομέας Φιλοσοφίας του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ και η Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του ΕΑΠ οργανώνουν διάλεξη του Καθηγητή Φιλοσοφίας Andrew Irvine, Professor & Head of the Department of Economics, Philosophy and Political Science at the University of British Columbia (Okanagan), με θέμα: Descartes versus Leibniz,
την Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου 2014, ώρα 19:00, στο αμφιθέατρο Ιωάννης Δρακόπουλος, Κεντρικό Κτήριο ΕΚΠΑ (Πανεπιστημίου 30).

9.2.14

“Οι Pirandello”, 10/ 2 ώρα 19.00 Πατησίων 47

Το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ιστορίας του Σικελικού Θεάματος, τις εκδόσεις Καστανιώτη και το Εθνικό Θέατρο, διοργανώνει ενόψει της προσεχούς πρεμιέρας της παράστασης «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε» του Λουίτζι Πιραντέλλο που ανεβαίνει από το Εθνικό Θέατρο, ένα τιμητικό αφιέρωμα με ομιλίες και έκθεση φωτογραφικών τεκμηρίων για το μεγάλο Ιταλό νομπελίστα συγγραφέα Λουίτζι Πιραντέλλο 

τη Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014 και ώρα 19.00 στην έδρα του (Πατησίων 47).

Στην εκδήλωση θα μιλήσουν οι:
Ανταίος Χρυσοστομίδης, μεταφραστής και συγγραφέας (από τις εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφόρησε πρόσφατα το θεατρικό έργο «Ένας πατέρας είναι πάντα χρήσιμος» του Στέφανο Πιραντέλλο σε δική του μετάφραση)
Sarah Zappulla Muscarà, Καθ. Ιταλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Κατάνιας
Enzo Zappulla, Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ιστορίας του Σικελικού Θεάματος
  
Δύο ηθοποιοί (Θύμιος Κούκιος και Ελίνα Ρίζου) της παράστασης "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε", που θα ανέβει στο Εθνικό Θέατρο στις 21/2 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, θα παρουσιάσουν ένα απόσπασμα του έργου του Πιραντέλλο.

Οι ομιλίες θα πραγματοποιηθούν στα ιταλικά με ελληνική μετάφραση.

Είσοδος ελεύθερη

Θα ακολουθήσουν τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφικών τεκμηρίων “Οι Pirandello.  Η οικογένεια και η εποχή της μέσα από εικόνες”  που έχουν επιμεληθεί οι Enzo Zappulla και Sarah Zappulla Muscarà και προωθείται από το Ινστιτούτο Ιστορίας του Σικελικού Θεάματος.

Διάρκεια έκθεσης: 28/01/2014 – 28/02/2014
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή 10:00-14:00 και κατά τη διάρκεια των απογευματινών εκδηλώσεων
Είσοδος ελεύθερη

30.1.14

Μια επιλογή από Mario Benedetti στα ελληνικά



ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ


Mario Benedetti (1920-2009) Poesía con los jóvenes, Visor Libros, Madrid 2009, p. 9-10.





 1
SUELDO

Aquella esperanza que cabía en un dedal,
aquella alta vereda junto al barro,
aquel ir y venir del sueño,
aquel horóscopo de un larguísimo viaje
y el larguísimo viaje con adioses y gente
y países de nieve y corazones
donde cada kilómetro es un cielo distinto,
aquella confianza desde no sé cuándo,
aquel juramento hasta no sé dónde,
aquella cruzada hacia no sé que,
ese aquel que uno hubiera podido ser
con otro ritmo y alguna lotería,
en fin, para decirlo de una vez por todas,
aquella esperanza que cabía en un dedal
evidentemente no cabe en este sobre
con sucios papeles de tantas manos sucias
que me pagan, es lógico, en cada veintinueve
por tener los libros rubricados al día
y dejar que la vida transcurra,
gotee simplemente
como un aceite rancio.

ΜΙΣΘΟΣ

Εκείνη η ελπίδα που έπεφτε σε ένα δαίδαλο,
εκείνο το μακρύ μονοπάτι πλάι στον πηλό,
εκείνο το πήγαινε έλα του ονείρου,
εκείνο το ωροσκόπιο ενός διαρκούς ταξιδιού
και το διαρκές ταξίδι με αντίο και κόσμο
και χώρες από χιόνι και καρδιές
όπου κάθε χιλιόμετρο είναι κι ένας άλλος ουρανός,
εκείνη η εμπιστοσύνη δεν ξέρω από πότε,
εκείνος ο όρκος δεν ξέρω μέχρι που,
εκείνη η σταυροφορία δεν ξέρω προς τι,
εκείνος εκεί που κάποιος θα μπορούσε να είναι
με άλλο ρυθμό και με μια λοταρία,
επιτέλους, για να το πω μια και καλή,
εκείνη η ελπίδα που έπεφτε σε ένα δαίδαλο
προφανώς δεν χωρά σε αυτόν τον φάκελο
με τα βρόμικα χαρτιά από τόσα βρομερά χέρια
που με πληρώνουν, είναι λογικό, κάθε 29
για να κρατώ τα βιβλία ενήμερα
και να αφήνω τη ζωή να κυλά,
να στάζει απλά
όπως ένα γινωμένο λάδι.

2

Mario Benedetti Poesía con los jóvenes, Visor Libros, Madrid 2009, p. 14-15

DESPUÉS

El cielo de veras que no es éste de ahora
el cielo de cuando me jubile
durará todo el día
todo el día caerá
como lluvia de sol sobre mi calva.

Yo estaré un poco sordo para escuchar los árboles
pero de todos modos recordaré que existen
tal vez un poco viejo para andar en la arena
pero el mar todavía me pondrá melancólico
estaré sin memoria y sin dinero
con el tiempo en mis brazos como un recién nacido
y llorará conmigo y lloraré con él
estaré solitario como una ostra
pero podré hablar de mis fieles amigos
que como siempre contarán desde Europa
sus cada vez más tímidos contrabandos y becas.

Claro estaré en la orilla del mundo contemplando
desfiles para niños y pensionistas
aviones
eclipses
y regatas
y me pondré sombrero para mirar la luna
nadie pedirá informes ni balances ni cifras
y sólo tendré horario para morirme
pero el cielo de veras que no es éste de ahora
ese cielo de cuando me jubile
habrá llegado demasiado tarde.

                                               De Poemas de la oficina (1956)


ΜΕΤΑ

Ο απώτερος ουρανός που δεν είναι ο τωρινός
ο ουρανός από όταν βγω σε σύνταξη
θα διαρκεί όλη μέρα
όλη την ημέρα θα πέφτει
σαν βροχή ηλίου πάνω στη φαλάκρα μου.

Θα είμαι λίγο κουφός για να ακούω τα δέντρα
αλλά οπωσδήποτε θα θυμάμαι ότι υπάρχουν
ίσως λίγο γέρος για να πηγαίνω στην άμμο
αλλά η θάλασσα ακόμη θα με μελαγχολεί
θα είμαι χωρίς μνήμη και χρήμα
με το χρόνο νεογέννητο στην αγκαλιά μου
και θα κλαίει μαζί μου και θα κλαίω μαζί του
θα είμαι ερημίτης όπως ένα στρείδι
αλλά θα μπορώ να μιλώ για τους πιστούς μου φίλους
που όπως πάντα θα διηγούνται από την Ευρώπη
τα κάθε φορά πιο δειλά λαθρεμπόρια κι υποτροφίες.

Σίγουρα θα είμαι στην όχθη του κόσμου ατενίζοντας
παρελάσεις για παιδιά και συνταξιούχους
αεροπλάνα
εκλείψεις
και λεμβοδρομίες
και θα φορώ καπέλο για να κοιτώ το φεγγάρι
κανείς δεν θα ζητήσει αναφορές μήτε ισολογισμούς μήτε αριθμούς
και θα έχω μόνο ωράριο θανάτου
αλλά ο απώτερος ουρανός που δεν είναι ο τωρινός
εκείνος ο ουρανός όταν βγω σε σύνταξη
θα έχει φτάσει υπερβολικά αργά.


                                     Από τα Ποιήματα του γραφείου (1956)


3

Mario Benedetti Poesía con los jóvenes, Visor Libros, Madrid 2009, p. 57.

BOTELLA AL MAR

                                              El mar un azar
                                            VICENTE HUIDOBRO

Pongo estos seis versos en mi botella al mar
con el secreto designio de que algún día
llegue a una playa casi desierta
y un niño la encuentre y la destape
y en lugar de versos extraiga piedrecitas
y socorros y alertas y caracoles.








ΜΠΟΤΙΛΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

                                                 Η θάλασσα μια τύχη
                                                 VICENTE HUIDOBRO

Βάζω αυτούς τους έξι στίχους στη μποτίλια μου στη θάλασσα
με το μυστικό σχέδιο μια μέρα
σε μιαν ακρογιαλιά σχεδόν έρημη να φτάσει
κι ένα παιδί να τη βρει να την ανοίξει
κι αντί για στίχους πετρούλες να εξάγει
βοήθειες κι επιφυλακές και σαλιγκάρια.
  
4.

Mario Benedetti Poesía con los jóvenes, Visor Libros, Madrid 2009, p. 55-56

OTRO CIELO

                  La stranezza di un cielo che non e il tuo
                    CESARE PAVESE

No existe esponja para lavar el cielo
pero aunque pudieras enjabonarlo
y luego echarle baldes y baldes de mar
y colgarlo al sol para que se seque
siempre te faltaría un pájaro en silencio

no existen métodos para tocar el cielo
pero aunque te estiraras como una palma
y lograras rozarlo en tus delirios
y supieras por fin cómo es al tacto
siempre te faltaría la nube de algodón

no existe un puente para cruzar el cielo
pero aunque consigueras llegar a la otra orilla
a fuerza de memoria y de pronósticos
y comprobaras que no es tan difícil
siempre te faltaría el pino del crepúsculo

eso porque se trata de un cielo que no es tuyo
aunque sea impetuoso y desgarrado
en cambio cuando llegues al que te pertenece
no lo querrás lavar ni tocar ni cruzar
pero estarán el pájaro y la nube y el pino.






ΑΛΛΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

   Η ιδιομορφία  ενός ουρανού που δεν είναι δικός σου 
CESARE PAVESE

Δεν υπάρχει σφουγγάρι να πλύνεις τον ουρανό
αλλά κι αν μπορούσες να τον σαπουνίσεις
και μετά να του ρίξεις κουβάδες και κουβάδες θάλασσα
και να τον κρεμάσεις στον ήλιο να στεγνώσει
πάντα θα σου έλειπε ένα σιωπηλό πουλί

δεν υπάρχουν μέθοδοι να αγγίξεις τον ουρανό
αλλά κι αν τεντωνόσουν όπως ένας φοίνικας
και κατόρθωνες να τον ακουμπήσεις στις εξάψεις σου
και μάθαινες επιτέλους πώς είναι απαλός στην αφή
πάντα θα σου έλειπε το βαμβακερό σύννεφο

δεν υπάρχει ένα γιοφύρι να διασχίσεις τον ουρανό
αλλά κι αν πετύχαινες να φτάσεις στην άλλη όχθη
από μνήμης και με τα προγνωστικά
κι επαλήθευες πως δεν είναι τόσο δύσκολο
πάντα θα σου έλειπε το πεύκο του δειλινού

αυτό επειδή πρόκειται για έναν ουρανό που δεν είναι δικός σου
μολονότι είναι παράφορος και ραγισμένος
αντίθετα όταν φτάνεις σε αυτόν που σου ανήκει
δεν θα θέλεις να τον πλύνεις μήτε να αγγίξεις μήτε να διασχίσεις
αλλά θα υπάρχουν το πουλί και το σύννεφο και το πεύκο. 

Traducción: Antígona Katsadima