7.12.08

15 ετών

Ανήμερα του Αγίου Νικολάου

Ήρθαν

Έλατα στο Πεδίον του Άρεως

Λίγο πριν από τον πυροβολισμό

Στα Εξάρχεια

Διστακτικές ψιχάλες σαν μικρά χαλίκια

Πέφτουν επάνω τους

Τα έλατα δεν μιλούν

Νεκρά ήδη καθώς είναι

Από τον κορμό και κάτω

Χωρίς ρίζες

Παρατάσσονται κατά μήκος της Αλεξάνδρας

Μελαγχολία

Απολεσθέντων χωμάτων

Σε στοίχιση

Κακό προαίσθημα

Όταν το ρολόι δείχνει σχεδόν επτά

Το τελευταίο κατά σειρά έλατο βλέπει προς το θάνατο

Ξεχωρίζει

Επειδή είναι μικρό

Ετών δεκαπέντε

Είναι πλέον νεκρός

Όλοι μένουν με τα γυαλιά στη γυάλα

Ρίζωσε η έκπληξη τα βλέμματα

Στη διαμελισμένη πλατεία

Μεσάνυχτα και κάτι σε μια βομβαρδισμένη πόλη

Ο φίλος από την Κόστα Ρίκα ανησύχησε

Οι ειδήσεις μας πάλι τουρισμό ανά τον κόσμο κόβουν

Το παιδί που δεν πρόλαβε

Στολίζει τις ειδήσεις

Το έλατο που δεν αντιστάθηκε

Θα στολίζει φιλόδοξα ένα σαλόνι

Και φέτος των ιθυνόντων

Ελάσσονες κρίσεις μαζί με μαχαιροπίρουνα κοσμούν το τραπέζι

Το κεφάλι κοντεύει να φαλιρίσει από πονοκέφαλο

Ζητείται

Κάποιος να λούζει το μέλλον

Ένας μικρός έφυγε νωρίς

1 comment:

Anonymous said...

Αντιγόνη μου είναι υπέροχο! Ζωντανό! Διάβασα και το άλλο κείμενό σου στα αγγλικά για την ΑΘήνα! Συμφωνώ μαζί σου καλή μου!

Φως είναι το μπλόγκ σου.

Ματίνα.