Η μαγεία, το φιδάκι και το χαλασμένο τηλέφωνο.

Παραμονή 28ης Οκτωβρίου. Δεν έφυγα ακόμη. Ούτε τώρα, που η εθνική επέτειος ήδη αρχίζει, να περνά στο χτες. Αύριο και πάλι, είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Αυτές που φεύγουν δοξασμένα, ενώ δεν επιβαρύνουν το σήμερα με το χτες εθιμοτυπικά –ή τυπολατρικά- αλλά ουσιαστικά και χαρούμενα. Μαγικά. Παίζουν οι οιωνοί κατ’ οίκο. Βρίσκω μια ωραία γαλλική συνταγή, για γαρίδες, σοταρισμένες με λαχανικά. Είναι στα γαλλικά.

ΠΩΣ ...
Σκόνταψα, στην ενδιαφέρουσα συνταγή, αναζητώντας τι σημαίνει «crevé»-σημαίνει «εξουθενωμένος»-, και από εκεί το μάτι έτρεξε παρακάτω, στην αγαπημένη «crevette»-τη γαρίδα. Θέλεις το master chef, θέλεις το κοντέρ του χρόνου; Αρχίζω να ψάχνω συνταγές για γαρίδες. Να που έχω πρότζεκτ. Μαραθώνιο πρότζεκτ…

«Μarathon Ρroject», όμως, έχει και το Μουσείο της Ακρόπολης, την Κυριακή 31 Οκτωβρίου. Είναι ένας μαραθώνιος σκέψης και έκφρασης. Καλλιτεχνών και διανοουμένων. Συμμετέχουν διάσημα ονόματα. Έτσι διάβασα στο «Βήμα», στο άρθρο της Μαρίας Θερμού, στις 22.10.2010. Αλλά έχω και νέα, ενδιαφέροντα νέα γι’ αυτό. Στο συνολικό εγχείρημα, συμμετέχει, φυσικά, και ο Νάνος Βαλαωρίτης. «Εγχειρίζοντας» ή συνομιλώντας, στα σημεία, με τον συν-διευθυντή της λονδρέζικης Serpentine Gallery, τον Hans Ulrich Obrist. Στις 16.00 το απόγευμα. Λυπάμαι μόνο που δεν θα έχω επιστρέψει και θα χάσω τη γεύση της κυριακάτικης εκδήλωσης.

Στο τηλέφωνο, με το Νάνο, δεν παραλείπω να αναφέρω τη γαλλική συνταγή. Για να του πω, ότι αυτό το Xérès, είναι ισπανικό γλυκό κρασί, λευκό, και από τη Χερέθ. Έλα όμως που εκείνος, στον υπερρεαλισμό ο νους του, ακούει «κρεβέλ» και τότε ξεχνώντας τη συνταγή, αρχίζουμε να μιλάμε για τον υπερρεαλιστή ποιητή, που αυτοκτόνησε μικρός, στα 35. Μπήκε στο κίνημα του Μπρετόν, αφορίστηκε λόγω της ομοφυλοφιλίας του από τον Αντρέ και ύστερα, επανασυδέθηκε, σε μια προσπάθεια να φέρει κοντά τον Αραγκόν με το Μπρετόν, δηλαδή τους κομμουνιστές με τους υπερρεαλιστές. Απέτυχε κατά τα φαινόμενα, ιδού και η αυτοκτονία, το θέμα της οποίας δομεί και πλαισιώνει αρκετά από τα έργα του. Όχι, δεν έχω διαβάσει Κρεβέλ, έχω όμως εμπιστοσύνη στη λαλίστατη ερμηνεία του Νάνου. Αυτό έχει σημασία εξάλλου: να μπορείς να ακουμπάς τη σκέψη σου, στη σκέψη του άλλου, ακόμη και αν γνωρίζεις, ότι ποτέ δε γνωρίζεις, τι σκέπτεται αυτός ο άλλος. Μαγικό; Ενδεχομένως προτιμότερο από το αμιγώς πληροφοριακό.

Για το δημοσιογραφικό και το χονδροειδές πληροφοριακό, στη λογοτεχνία, ο Νάνος Βαλαωρίτης μου αναφέρει, ότι «ίσως επιστρέφουμε σε μια εφηβική γλώσσα, που πλέον θα αλλάξει την κατεύθυνση της λογοτεχνίας». Στο μεταξύ, βλέπει μια ταινία με ένα κίτρινο αεροπλανάκι στην Αλάσκα, και κατά διαστήματα, επανέρχεται στις περιπέτειές του. Όπως εγώ επανέρχομαι στις γαρίδες και το γαλλικό τραπέζι. Οι καλύτερες συζητήσεις είναι αυτές που δε ζητάς, να μάθεις, τίποτε από τον άλλο. Τηλεφωνείς να δεις αν είναι καλά. Όταν δια μαγείας όλα έρχονται. Ή μήπως πάντα όλα ήταν εδώ αλλά περίμεναν από ένα καλόκαρδο στόμα, ένα στόμα "χαρτοκόπτη", να μετρά αναγνώσματα και να κόβει εντυπώσεις, αντί να "διακόπτει" τη ροή του άλλου, τη φωνή που δωρίζει και μεταφέρει τη σκέψη σε σένα, χωρίς ποτέ να γνωρίζεις τι πραγματικά σκέφτεται αυτός που μιλάει και σκέπτεται;

...Το άλλο το νέο, το ξέρετε; Η Ερτ, τώρα ειδικά, που έβγαλε την προκήρυξη για τους δημοσιογράφους, αποφάσισε και ναι, ανανεώνει την ιστοσελίδα της, για να το μάθει όλος ο κόσμος. Όποιος, όμως, μπαίνει για να βρει την αίτηση, αυτήν που συμπληρώνεται μόνο ηλεκτρονικά,… δεν τη βρίσκει. Φυσικά. 28η ανήμερα, και λόγω της ανανέωσης, η «περιβόητη» αίτηση δεν διατίθεται. Αντ’ αυτής βγαίνει ένα σφάλμα, το 404. Το είχε προβλέψει, αστειευόμενη, μια φίλη δασκάλα, και είχαμε βάλει τα γέλια. Είδες; Λένα. Να ένα ανέκδοτο!

Links:
http://www.linternaute.com/femmes/cuisine/recette/312535/1320730164/crevettes-sautees-aux-petits-legumes.shtml
http://www.serpentinegallery.org/
http://www.answers.com/topic/ren-crevel