ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ

Ποτέ Ξανά

Για ποιον χτυπά η χιονολαλιά
Απορώ κοιτώντας
Το χιόνι να πέφτει
Ένας κούφιος ήχος του τώρα
Μαγεία στην πόλη
Των μαβιών ονείρων
Στο φως τη νύχτα συνωμοτούν
Εποχές και σκιές
Επάνω στους τοίχους
Πόσα κρύβει ο πεζόδρομος
Της γειτονιάς για μας
Ανακουφίζει το χιόνι
Την ψυχή που πέφτει σταθερά
Χωρίς τον κανόνα
Ενώ δεν θυμάσαι
Στο βάθος δεν θέλεις να ξέρεις
Ποια είναι η σκιά
Στον τοίχο άρρωστα
Κοιτάς αλλά σκοτάδι βλέπεις
Τι κυνηγώ λοιπόν
Φαντάσματα τώρα
Δυνάμεις σκοτεινές στο φως
Θα μας κανονίσουν
Χαμένοι οι χρόνοι
Επανέρχονται στη ρεβάνς
Όπως στο όνειρο
Εδώ που χιονίζει
Απ' την ηλικία φεύγεις
Της ευθείας γραμμής
Μέσα στο κρεβάτι
Αυτή άρχει στα όνειρα
Όμως που σε τρέχουν
Σε τόπους ύποπτα
Στο ποτέ ξανά ζει αυτός
Ο ποταμός χρόνος
Πύργος από χιόνι
Έτοιμος λιώνει ο πάγος