ΑΠΟΠΕΙΡΑ

Απόπειρα

Κρατώ τετράδια στα γόνατά μου, πόσα απάγκιο στη λήθη βρήκαν
Είμαι από μνήμη που χάνει βίδες, ακόμη επιζώ με τα βιβλία
Πώς σφυρίζει όλος αυτός ο χρόνος, πάνω σε κόκαλα κείμενα ήδη
Βιδώνω τύπους ρημάτων σε χρόνους, σαν τα πορφυρά φεγγάρια του μυαλού
Γράφουν με τα δικά τους φαντάσματα, απ’ το δείκτη των λεπτών στο άγραφο
Στις κενές γραμμές το παρόν σφαλίζω, τη μνήμη έχω ξανά απέναντι
Γιατί το μυαλό γονατίζει εδώ, πυρετούς άλλους πάλι αναζητώ
Όμως επιμένει να επιστρέφει, μέσα στην πορφύρα η Κάρμεν πενθεί
Αυτό που άλλαξε αφετηρία, μπροστά του πάντα σκοντάφτω στα ίδια
Η θάλασσα με βλέπει από κάπου, ο αέρας τώρα πια διαφέρει
Την άνοιξη της ζωής μου προτιμάς, εσύ τσιγγάνα ψυχή που αγαπάς
Απόπειρα τολμώ μέσα σε όλα, τριγύρω τετράδια σκόρπια μόνο
Αλλά ψηλά εσύ εισπνέεις βαθιά, πάνω από εμπόδια της στιγμής
Όλα από τραγούδι πλάνα ρόδα, που ανεμίζουν, μυρίζουν, τα βλέπω
Άλλα ρολόγια να μην κρύβουν αίμα, το λίπος της ώρας θέλω να διώξω
Μακριά από τον παλμό του κορμιού, ορμητικά το περιστεράκι να
Μια Palma – παλάμη- Paloma- Alma, από τη γη των Φοινίκων έρχομαι
Παλάμες τα φύλλα τους που χαιρετούν, γιατί να μην είναι η απόπειρα
Ένας άλλος τρόπος να συμμετέχεις, με τα πολλά λίγα να ξεβιδώνεις