Κολορίν κολοράδο / Colorín Colorado

Αν η ηλικία ακμάζει από ένα νέο επί
Συντηρώ το χρόνο με τις χώρες μέσα μου υπό διαίρεση
Ευδαίμονες είναι οι σιωπές, κρανίου τόποι δείχνουν
Δεν απολύομαι απ’ την επιθυμία να καλώ δαίμονες
Κολορίν κολοράδο

Μαγνήτες οι ώρες, ιερές και εύφλεκτες
Μια Sagrada familia περιπλανιέται στον κόσμο, παντού
Αναμφίλεκτα νοσταλγώ πάλι εμένα
Ρόδια τα μάτια μου δαιμονισμένα, η φλόγα κοιτάζει
Κολορίν κολοράδο

Θέλω το σώμα της αποπλάνησης να έρθει πίσω
Είναι από αυτά που ανοίγουν σαν ρόδο γη και ταξιδεύουν
Αιωνιότητα είναι να σφύζω από τα ίδια
Να μην έχω ειδικές περιστάσεις να βρεθώ αυτοπροσώπως
Κολορίν κολοράδο

Στο ρυθμό μίας έντονης ιστορίας ξανά
Από χρώματα και λέξεις η αμαζόνα χαμένη σε χιλιόμετρα
Στο λιμάνι της παγωμένης άνοιξης τρωτό
Το φως που μεσουρανεί, να μία επαναφορά της μεγάλης ζωής
Κολορίν κολοράδο

Αλλά χωρίς περιπλάνηση η ιστορία
Δεν επιζεί στο φως της, την αποπλάνηση ποιεί για ίσκιο
Τώρα στο παράξενα ήσυχο σαρκίο
Που από χώμα και κίνδυνο πλάστηκε, έχω προσηλωθεί
Κολορίν κολοράδο

Σας ακούει το ασίγαστο ψιθύρισμα,
Ποια η Ήρα, η ιστορία, τι είναι εστία
Ο δισταγμός σε σένα μαρτυρεί χτες
Και εικόνες που απορρίπτουν καινούριες εγγραφές
Κολορίν κολοράδο

Έχω να διασώσω ίσκιους μονάχα
Επάνω σε ξύλα που καίνε τις σάρκες μαζί με το παρελθόν
Αχνά η οδύσσεια γη μου στρέφει
Το πρόσωπο κάτω στο χώμα που φύλαξε βροχή με αγάπη
Κολορίν κολοράδο

Ρίζες και λεπτοδείκτες, απορίες
Ενικού αριθμού, ενώ μια περισυλλογή στο άλλο πρόσωπο
Βυθίζει στη λίμνη του ματιού λάμψη
Θα με θυμηθείς, της είπε, όμως τελικά όλο αυτόν σκεφτόταν
Κολορίν κολοράδο

Ίδια επεισόδια πλάθει η μνήμη από λάθη
Εκπλήρωση, φαντασίωση, σφίξιμο έξω από μια σκούρα πόρτα
Συνέβη αυτό που αποφάσισε ο εγκέλαδος
Εγκέφαλος που σείστηκε και κάηκε απ’ το λάδι ως το φεγγάρι
Κολορίν κολοράδο

Μάγουλα τρέχουν πέρα στο ξέφωτο του χιονιά
Αμυγδαλιές αγκαλιάζονται, ένας ανθηρός περίπατος ολόγυρα, πλέγμα
Γέλιου και συνωμοσίας το τότε, ηχηρό
Τίποτε δεν έθιγε εμένα ούτε παρέλυε την αντοχή να δέχομαι
Κολορίν κολοράδο

Ένα μπαλόνι φεύγει απ’ το μικρό παιδί στα ψηλά
Μια ανάσα απ’ το βάρος της ευθύνης, απομεσήμερο
Εργαζόμενα άλογα υπομένουν το αύριο
Απ’ τον κορμό του μέλλοντος κόπηκε το χτες, πλεγμένο ράμμα
Κολορίν κολοράδο

Ξανά άδεια από χνάρια υπό σκιά είμαι
Οι ευκάλυπτοι έχουν πλέξει τα αποφλοιωμένα μυστικά μακριά
Απ’ το δέρμα που δρούσε όλο ενάντια
Στο δίχτυ γειτονίας με τη φύση, ώσπου έγινα ελαφριά πάλι
Κολορίν κολοράδο

Παρά λίγο αυτά θα θύμιζαν ξένο είδος
Δεν θα αντλούσα τίποτε από δελτία, σχοινιά, θωρακισμένα
Όμως ωριμότητα είναι να ζεις στο μείον
Καθώς οι άστεγοι αλλάζουν χαρτόκουτα σαν να ήταν σεντόνια
Κολορίν κολοράδο

Άτονο το νύκτιο μάτι μπρος στο κείμενο
Το δάχτυλο βυζαίνει ένα σφραγιστό βιβλίο για αρκετά λεπτά
Και στοιχίζει ο ύπνος την ίδια απόλαυση
Ενέργεια που δαπανάται για όνειρα άστρα, δαπανάται καλά
Κολορίν κολοράδο

Αισθάνομαι αμήχανα με το φως της ημέρας
Να ζούσα τις μέρες για νύκτες με τον ουρανό μπλε και ερυθρό
Απ’ το αίμα που χάνει η συναίρεση του εγώ
Φωνάζω για τον παρόντα άλλο να απουσιάζει επαρκής
Κολορίν κολοράδο

Μετρά η σπορά του εγωισμού, παραπόνων
Συνέχεια, επάνω σε μένα που ονειρεύομαι με βλέφαρα ανοιχτά
Ψηλά προς το αιώνιο και το εφήμερο
Η ανέχεια, κάτω από τρένα που σφυρίζουν και τρίζουν, πάντα ισχύει
Κολορίν κολοράδο

Παρακαταθήκη, επέτειος, θρύλοι, πάνθεον
Αχνά των πλοίων τα φώτα, εκτενείς οι αναμνήσεις από χνότα
Έρημο ύπνο κάνουν αλλού, χωρίς τα όνειρα
Εδώ τώρα να ζητούν το κέντρο μου ξανά εμπρός να εστιάσω
Κολορίν κολοράδο

Όλη η Ελλάδα στις οχτώ θα έπιανε ειδήσεις
Μια αθλητική νύξη στο αύριο σε σπορά μαζί με το μήνυμα
Θα ήμαστε όλοι συμμαθητές το πρωί Δευτέρας
Κόθορνοι σε παράταξη, τα φώτα ψηλά ανάβουν όλα στη σειρά
Κολορίν κολοράδο

Στη θύελλα του πονοκέφαλου τότε θυμάμαι
Πρόσωπα και προσόψεις, αυτοί που δεν παραδόθηκαν αρχικά
Ούτε τελικά για μια σπίθα δαιμονική χώρια
Έζησαν μέσα σε αφορία, πάνω στο άρμα του σούρουπου
Κολορίν κολοράδο

Σκούρα η θάλασσα, το φως ρωτάει διαρκώς
Τι με συνδέει με την πόλη, ποιο συρτάρι κρύβει το πορτοφόλι
Απαντήσεις δεν έχω, πώς να φθαρείς νόμιμα
Τη φορά του προσώπου μου έχω και φυσάει στο άπειρο όλο
Κολορίν κολοράδο


*Colorín Colorado, este cuento ha acabado, φράση που στα ισπανικά σημαίνει «και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα» ( «Colorín» στα ισπανικά σημαίνει «έντονο χρώμα»).