Codepoetry στο σήμερα, η τεχνολογία και η "σχεδία".

Το βλέμμα μου πέφτει σε μια παλιά καρτ-ποστάλ. Διαφημίζει την "Ιστορία του λαού των Ηνωμένων πολιτειών". Διαβάζω τι είχε πει ο Howard Zinn: "Το να ελπίζεις σε δύσκολους καιρούς δεν είναι ανόητα ρομαντικό. Είναι βασισμένο στο γεγονός ότι η ανθρώπινη ιστορία δεν είναι μόνο μια ιστορία σκληρότητας, αλλά και μια ιστορία συμπόνοιας, θυσίας, θάρρους, καλοσύνης". 

Προφανώς, η μεταφορικά ξύλινη γλώσσα δεν εξυπηρετεί τη "διακίνηση" της ελπίδας. 

Συνεχίζει ο Ζιν: "το μέλλον είναι μια άπειρη διαδοχή παρόντων"...

"Αν θυμηθούμε αυτές τις χρονικές στιγμές κι αυτά τα γεγονότα, -και υπάρχουν τόσα πολλά, τόσοι πολλοί άνθρωποι που φέρθηκαν με μεγαλοσύνη,-αυτό μας δίνει τη δύναμη να προχωρήσουμε. Η ελπίδα είναι η ενέργεια της αλλαγής"...

"Και το να ζούμε όπως πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να ζουν οι άνθρωποι, αψηφώντας τα χειρότερα που συμβαίνουν γύρω μας, αυτό είναι μια υπέροχη νίκη".

Προφανώς, το να αψηφείς δε σημαίνει ότι αδιαφορείς. Ούτε καν, γενικά, ότι περιφρονείς. 

Α-ψηφείς, δηλαδή δεν δίνεις ψήφο.

περισσότερα για το βιβλίο:
http://www.aiora.gr/images/data/zinn/zinn_16selido.html

Αψηφούν και δημιουργούν, εξελίσσοντας όσα κάποτε δημιουργήθηκαν:
http://www.codepoetry.gr/poems/sxedia/