Σε ένα υπόγειο κοντά σε δάσος

ΓΙΟΥΚΟ Η ΧΕΛΩΝΑ, ΓΙΟΚΟ Η ΑΛΕΠΟΥ, ΤΟΚΟΤΟΜΙ Ο ΚΟΥΝΕΛΟΣ
ΣΤΟ ΤΟΚΥΟ, ΣΕ ΕΝΑ ΥΠΟΓΕΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΔΑΣΟΣ

ΓΙΟΥΚΟ (ΧΕΛΩΝΑ):Εάν δεν το πιεις, δε μπορώ να σε βγάλω.
ΓΙΟΚΟ (ΑΛΕΠΟΥ): Το κατάπια.
ΓΙΟΥΚΟ: Ψέματα. Ξέρουμε ότι λες ψέματα. Γιόκο! Δεν περνάς στο δάσος.
ΓΙΟΚΟ: Δε με αφήνεις ήσυχη!
ΓΙΟΥΚΟ: Πρέπει να γίνεις κι εσύ πράσινη.
ΓΙΟΚΟ: Πράσινη αλεπού είδες ποτέ σου, Γιούκο;
ΓΙΟΥΚΟ: Κακομαθημένο τριχωτό μην κουνάς άλλο την ουρά σου.
ΓΙΟΚΟ: Επιμένεις μάταια.
ΓΙΟΥΚΟ: Θα μείνεις στο υπόγειο, νύχτα να μην ξαναβγείς στο δάσος.
ΓΙΟΚΟ: Και; Ο Τοκοτόμι κούνελος έχει το κινητό μου. Στο Τόκυο είμαστε.
ΓΙΟΥΚΟ: Αυτός είναι η κακή σου επιρροή. Αυτός. Θα σε μπλέξει μια μέρα..
ΓΙΟΚΟ: Όπως και τόσοι άλλοι.
ΓΙΟΥΚΟ: Δε νοιάζεσαι;
ΓΙΟΚΟ: Αργά ή γρήγορα θα τον φάω.
ΓΙΟΥΚΟ: Ψυχροί αισθηματίες.
ΓΙΟΚΟ: Βγες από το καβούκι σου χελώνα. Ναι στις σχέσεις. Με άλμα και πάθος.
ΓΙΟΥΚΟ: Πίνω το πράσινο στοβ μου πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Είμαι πλήρης.
ΓΙΟΚΟ: Πλήρης άρα ομαδάρχης;
ΓΙΟΥΚΟ: Άσε ήσυχη την ουρά σου. Και πιες το αν θες να δεις το δάσος.
ΓΙΟΚΟ: Δεν πίνω τίποτα εδώ στα σκοτάδια.
ΓΙΟΥΚΟ: Εσύ το είπες.
ΓΙΟΚΟ: Είσαι τύραννος. Είσαι δολοφόνος.
ΓΙΟΥΚΟ: Λέξεις, λέξεις… καυσόξυλα της φαντασίας που τι σημασία έχουν πια;
ΓΙΟΚΟ: Εσύ, η δήθεν αθώα, μας δίνεις το πράσινο στοβ επειδή είναι διεστραμμένο το μυαλό σου.
ΓΙΟΥΚΟ: Ο πράσινος στρατός μπορεί να νικήσει το ανθρώπινο κακό. Και θα νικήσει μόνο όταν συντονιστεί.
ΓΙΟΚΟ: Δεν μπορώ να γίνω χελώνα στρατηγός.
ΓΙΟΥΚΟ: Θα γίνεις. Στο Τόκυο όλοι δουλεύουν. Και μετά θα μπεις στο διπλωματικό σώμα με τα τσακάλια.

ΜΠΑΙΝΕΙ Ο ΤΟΚΟΤΟΜΙ


ΤΟΚΟΤΟΜΙ: Γιόκο ήρθα.
ΓΙΟΚΟ: Αγάπη άδολη
ΤΟΚΟΤΟΜΙ: Γιούκο πάρε το στοβ σου και δρόμο
ΓΙΟΚΟ: Τοκοτόμι, Πάμε να παίξουμε στο δάσος.
ΓΙΟΥΚΟ: Μακάριοι οι αφελείς.
ΤΟΚΟΤΟΜΙ: Το δάσος κάηκε, θα ανοίξει εργοστάσιο μιξουμπίξι.
ΓΙΟΥΚΟ: Κι εμείς;
ΓΙΟΚΟ: Εμείς;
ΤΟΚΟΤΟΜΙ: Μας παραχωρούν αυτό το υπόγειο. Δεν θα πληρώνουμε ενοίκιο, επειδή είμαστε ζώα.
ΓΙΟΥΚΟ: Θα υποβάλλω αίτηση από χερσαία να γίνω θαλάσσια.
ΤΟΚΟΤΟΜΙ: Μας αφήνεις;
ΓΙΟΥΚΟ: Αφήνω το στοβ στο τραπέζι. Φεύγω να προλάβω.
ΓΙΟΚΟ: Τι; Να γίνουμε κι εμείς χελώνες;
ΤΟΚΟΤΟΜΙ: Εγώ ως κούνελος δεν το επιτρέπω στον εαυτό μου.
ΓΙΟΚΟ: Και τι; Θα κοιτάμε το ταβάνι;
ΤΟΚΟΤΟΜΙ: Πού και πού και το κινητό.
ΓΙΟΚΟ: Αδημονώ. Πάω να κουκουλωθώ στο κιμονό.
ΤΟΚΟΤΟΜΙ: Είδε κανείς τα καρότα μου;