19.1.09

Πριν από τα εγκαίνια της έκθεσης ''Υψηλή Τάση''

Στην έκθεση ''Υψηλή Τάση'' του Κωστή Τριανταφύλλου θα αναφερθώ και προσεχώς, όταν θα πλησιάζουν τα εγκαίνιά της, που θα γίνουν τον Μάρτιο στη Θεσσαλονίκη, ειδικότερα στην αίθουσα τέχνης ''Λόλα Νικολάου''. Προς το παρόν παρασύρομαι από τον άνεμο των ιδεών-λέξεων (''ιδεογραμμάτων'') του ίδιου του καλλιτέχνη...

Ηλεκτροποίημα
από τον Κωστή Τριανταφύλλου


Η λέξη γίνεται το πέρασμα. Οι γραμμές της αστραπής αφήνουν τα αναγκαία εκείνα οπτικά ίχνη για να δοκιμάσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε. Το πέρασμα της αστραπής σχηματίζει αποσπάσματα από το ένα ή το άλλο γράμμα: ηλεκτρογραφία. Η λέξη σχηματίζεται και αποσχηματίζεται στον ηλεκτρισμένο αέρα. Ενεργειακή γραφή, η δυναμική της εν δράση.


Ηλεκτρική ενέργεια. Το 1986 σχεδιάζω ένα κύκλωμα που μπορεί να παράγει το ηλεκτρικό φαινόμενο του κεραυνού. Αυτό έγινε δυνατό λόγω της εμφάνισης των νέων ισχυρών ηλεκτρονικών μικρό-εξαρτημάτων. Η έρευνά μου από τότε συνδέθηκε με αυτό το φαινόμενο και τις σημαίνουσες γραμμές της αστραπής. Από αυτή την έντονη παρουσία μα και την τόσο φευγαλέα, γεννιέται η ανάγκη γραφής. Παρατηρώντας με επιμονή αυτές τις γραμμές, τις αναγνωρίζω και τις αποκωδικοποιώ: ηλεκτρογράφημα .


Εκρηκτικό διάμεσο που γράφει. Ηλεκτρισμένο ποίημα με λέξεις ηλεκτροχτυπημένες. Η γραφή έγινε απρόβλεπτη, απρόσμενη και από τότε προστέθηκαν στη δουλειά μου ετερογενή στοιχεία όπως το νερό και ο καθρέφτης ή άλλα στοιχεία αγώγιμα ή μη.


Όλα μου τα έργα που χρησιμοποιούν τον κεραυνό, υπακούουν σε μια οριοθετημένη λογική από την λειτουργία της υψηλής τάσης της ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιείται. Έτσι κάθε σύνταξη αυτής της γραφής οφείλεται σε στοιχεία αγώγιμα ή μη, στην ηλεκτρική τάση που παράγει το κουτί-κεραυνός, στο τυχαίο, στην υγρασία της ατμόσφαιρας. Μία γραφή σαν μονομαχία αρχίζει να υπάρχει. Μια γραφή που μόλις και γίνεται αντιληπτή, με τυχαία γράμματα μιας άγνωστης αλφαβήτου, της γραφής κεραυνός. Γράμματα – αποσπάσματα αστραπών, αποσπάσματα γραμμών πού διαχέονται η έλκονται από την αναπνοή μας, από το κορμί μας. Έτσι η ενέργεια που μεταβάλλεται σε γραφή ορίζει το ποιητικό νόημα.


Αυτή η ποιητική συνέχισε την έρευνά μου: για να αντιληφθώ και ν’ αποκρυπτογραφήσω αυτές τις φωτεινές στιγμές, για να δημιουργήσω μ’ αυτές ένα ποιητικό πέρασμα - για μια εκρηκτική αισθητική. Από την μια η γραφή, αρχαίο μέσο επικοινωνίας κι από την άλλη ο ηλεκτρισμός της αστραπής μέσο τόσο αρχαίο, όσο και πολύ καινούριο σχηματίζουν μια διαχρονική διαδρομή. Ο ηλεκτρισμός, αυτός ο νομάς του κορμιού μας, της ατμόσφαιρας και της γης, δημιουργεί έναν κώδικα που προσδιορίζει τα όρια της ζωής μας.


Από αυτή την ενεργειακή ζώνη ξεκινούν όλα: να δώσουμε νόημα στην ζωή μας ή να ζήσουμε το μοντέλο light, nice and cool. Η σημασία της ποίησης είναι να αναπτυχθεί το ποιητικό νόημα χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα(médias). Αυτό βρίσκεται στην ουσία της ίδιας της ιδέας της γραφής –κεραυνός. Ζώνη ελευθερίας που τολμάει να είναι ουσιαστική. Η διαδικασία που προκαλείται είναι μία ανάγνωση ή μία ακαθόριστη αίσθηση. Οι λέξεις διαπερνώνται από τον ηλεκτρισμό για να αντιληφθούμε τις δυνατότητες σύνδεσης μεταξύ τους, για την δημιουργία αυτών των εναέριων γραμμών από αγώγιμες λέξεις. Ο σχηματισμός αυτών των γραμμών και η αντίληψη αυτής της κίνησης ορίζουν ένα δικό τους χρόνο ύπαρξης στις λέξεις που είναι αγωγοί ενέργειας.


Η συνεχής κίνηση του φωτός της αστραπής, ζωντανεύει το στιγμιαίο αυτής της ανεπαίσθητης γραφής, αυτής της φωτεινής αύρας που μόλις και διαγράφεται .Μια γραφή αποσπάσματα σημείων άμεσα συνδεμένη με το περιβάλλον. Πριν ακόμα διαβάσουμε αυτό που μόλις που προλάβαμε να δούμε, η έκρηξη του κεραυνού, του φωτός, του ήχου, παρεμβαίνει με ταχύτητα στην ατμόσφαιρα που αναπνέουμε. Μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας ανακαλύπτω το έργο μόνο μετά την αλληλεπίδραση με το κοινό. Έτσι ο κεραυνός δημιουργεί τις διόδους του για να χαράξει την διαδρομή του. Έτσι μόνον το έργο βρίσκει τον ρυθμό του, χωρίς να ξεχνάμε πως ψάχνει πάντοτε για νέους δρόμους να κεραυνοβολήσει. Ένα ποίημα δεν μπορεί παρά να είναι εκρηκτικό.

Διευκρινίσεις-σχόλια:
* Το κείμενο αυτό συνοδεύει τη σειρά των έργων που φέρουν μεν τον ηλεκτρονικό κεραυνό του Κωστή, επενεργεί όμως συγκεκριμένα πάνω σε λέξεις που έχουν σχηματιστεί από αγώγιμα υλικά για να μπορεί έτσι να παραχθεί το εκάστοτε ποίημα ως άλλο ηλεκτρικό φαινόμενο. Ως συνέχεια των έργων οπτικής ποίησης, τα ηλεκτροποιήματα σε τυχαίους διαδραστικούς σχηματισμούς ανάγνωσης, διαλύουν κι επανασυγκροτούν το ποίημα δημιουργώντας μια ηλεκτρισμένη ποιητική αίσθηση.
Δημοσιεύτηκε στον κατάλογο της έκθεσης Terminal Zone-littérature et nouvelles technologies, février 2003, Arras, Γαλλία.
Μεταφράστηκε από τα γαλλικά από την Ευγενία Παπαθωμά.

Links:

No comments: