Ισμαήλ Κανταρέ (1936-)
Διεθνές Βραβείο Booker, 03.06.2005
ΣΤΟ ΦΥΛΛΟΣΚΕΠΑΣΜΕΝΟ ΠΑΡΚΟ
Στο φυλλοσκεπασμένο πάρκο
βαδίζομ’ οι δυο ήρεμα
Με πάθος έστρωσ’ ο Οκτώβρης
χαλί με φύλλα κίτρινα.
Ίσως εκατομμύρια χρόνια πριν
σε τούτην την όμορφη γωνία
Τριγύριζαν δεινόσαυροι,
πάλευαν κήτη με μανία.
Κι γη στα πόδια τους γυμνή,
έτρεμε - ωστόσο για αργότερα
στα βάθη της σχεδίαζε
δημιουργήματα ομορφότερα.
Και ίσως, μέσα σε κάποιο όνειρο,
μες το λυκόφως, κάπου αργά
της φανερώθηκε τούτο το πάρκο
που εσύ τώρα περπατάς.
Απ’ τους αλήτες με τσιγάρο
Αγάπη μου, μη φοβηθείς
Αφού ούτε οι δεινόσαυροι
δεν έκαναν να αφανιστείς
Και για να’ ρθείς στον κόσμο εσύ
στους σημερινούς γλυκούς χειμώνες
Μέρεψ’ η γη το κλίμα της
και έλειωσε τους παγετώνες
Κι αλλιώς δεν είχε πώς να γίνει.
Να γίνει αλλιώς δεν είχε πώς
Τα τέρατα έπρεπε να φύγουν
για να ‘ρχοσουν εσύ στο φως.
ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ
Μας χώρισαν διάφοροι λόγοι,
τώρα σαν ξένοι μοιάζουμε.
Σαν πέτρες πλέον στη ζωή
εμείς τη θέση πιάσαμε.
Ανάμεσά μας κλείσαμε
τους δρόμους και τις επαφές.
Σαν πόλεις του μεσαίωνα
με κάστρα, τείχη και φρουρές.
Όμως, όταν ο κουρασμένος νους
τα βράδια κλείνει κι ηρεμεί,
πώς βρίσκεις τρόπο κι έρχεσαι,
αυτό το ξέρεις μόνο εσύ.
Μετά, σαν σε περιτοιχίσεις πάρκων
της φαντασίας μου περνάς.
Μπαίνεις στα όνειρα με γέλιο
κι όλο χαρά με χαιρετάς.
Και όταν πλησιάζει πια η αυγή
Αρχίζεις και ανησυχείς.
Έξω γλιστράς απ’ το πορτάκι
που πάντα ξέρεις μόνο εσύ.
Έρχετ’ η μέρα. Κυλάει η ζωή.
Κι εμείς οι δυο αιώνια
κάστρα μένουμ’ απόρθητα
σαν πόλεις του μεσαίωνα.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%83%CE%BC%CE%B1%CE%AE%CE%BB_%CE%9A%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%AD kadare
http://www.setimes.com/cocoon/setimes/xhtml/el/features/setimes/features/2005/06/03/feature-02
http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=159&cnode=339
Αλεξανδρούπολη, συνάντηση Βαλκάνιων Ποιητών, 29-30.08.1998
βαδίζομ’ οι δυο ήρεμα
Με πάθος έστρωσ’ ο Οκτώβρης
χαλί με φύλλα κίτρινα.
Ίσως εκατομμύρια χρόνια πριν
σε τούτην την όμορφη γωνία
Τριγύριζαν δεινόσαυροι,
πάλευαν κήτη με μανία.
Κι γη στα πόδια τους γυμνή,
έτρεμε - ωστόσο για αργότερα
στα βάθη της σχεδίαζε
δημιουργήματα ομορφότερα.
Και ίσως, μέσα σε κάποιο όνειρο,
μες το λυκόφως, κάπου αργά
της φανερώθηκε τούτο το πάρκο
που εσύ τώρα περπατάς.
Απ’ τους αλήτες με τσιγάρο
Αγάπη μου, μη φοβηθείς
Αφού ούτε οι δεινόσαυροι
δεν έκαναν να αφανιστείς
Και για να’ ρθείς στον κόσμο εσύ
στους σημερινούς γλυκούς χειμώνες
Μέρεψ’ η γη το κλίμα της
και έλειωσε τους παγετώνες
Κι αλλιώς δεν είχε πώς να γίνει.
Να γίνει αλλιώς δεν είχε πώς
Τα τέρατα έπρεπε να φύγουν
για να ‘ρχοσουν εσύ στο φως.
ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ
Μας χώρισαν διάφοροι λόγοι,
τώρα σαν ξένοι μοιάζουμε.
Σαν πέτρες πλέον στη ζωή
εμείς τη θέση πιάσαμε.
Ανάμεσά μας κλείσαμε
τους δρόμους και τις επαφές.
Σαν πόλεις του μεσαίωνα
με κάστρα, τείχη και φρουρές.
Όμως, όταν ο κουρασμένος νους
τα βράδια κλείνει κι ηρεμεί,
πώς βρίσκεις τρόπο κι έρχεσαι,
αυτό το ξέρεις μόνο εσύ.
Μετά, σαν σε περιτοιχίσεις πάρκων
της φαντασίας μου περνάς.
Μπαίνεις στα όνειρα με γέλιο
κι όλο χαρά με χαιρετάς.
Και όταν πλησιάζει πια η αυγή
Αρχίζεις και ανησυχείς.
Έξω γλιστράς απ’ το πορτάκι
που πάντα ξέρεις μόνο εσύ.
Έρχετ’ η μέρα. Κυλάει η ζωή.
Κι εμείς οι δυο αιώνια
κάστρα μένουμ’ απόρθητα
σαν πόλεις του μεσαίωνα.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%83%CE%BC%CE%B1%CE%AE%CE%BB_%CE%9A%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%AD kadare
http://www.setimes.com/cocoon/setimes/xhtml/el/features/setimes/features/2005/06/03/feature-02
http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=159&cnode=339
Αλεξανδρούπολη, συνάντηση Βαλκάνιων Ποιητών, 29-30.08.1998
* Τη μετάφραση των ποιημάτων έχει πραγματοποιήσει ο συγγραφέας Τηλέμαχος Κώτσιας, το τελευταίο μυθιστόρημα του οποίου ονομάζεται Στην Απέναντι όχθη και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Posts
No comments:
Post a Comment