Χρώμα έχει το ραντεβού μας;

Περιμένω τη σειρά μου, συντροφιά με ένα σκαντζόχοιρο. Μου στέλνει το φιλί της εξοχής απ’ τα παλιά, όμως δεν τον φτάνω. Αυτά τα αγκάθια, ποιος θα τα πάρει, ιδού η απορία. Έχω στρογγυλοκάτσει, στον κλιματιζόμενο χώρο της Εθνικής Τραπέζης, και περιμένω το πράσινο φως. Αυτόν το θόρυβο θέλω, που θα σημάνει, ότι ήρθε και η σειρά μου. Εν τω μεταξύ, σκέφτομαι ότι, άλλη φορά, στην Εθνική της Σταδίου, θα πηγαίνω με γυαλιά. Μάλιστα, εδώ πρόκειται για εκπαιδευτική τηλεόραση Nova. Άσε που επαληθεύεται, και με αυτό το περιστατικό, ότι η απόσταση Σταδίου-ζούγκλας είναι μηδαμινή. Ποιες αποστάσεις πια; Για θαύμα, μιλούν οι ειδικοί. Ο κόσμος έκλεψε, με το άλογό του, τη φαντασία κι από τότε δεν τους πιάνει κανείς. Καταζητούνται και δεν τους ζητά κανείς λογαριασμό. Από αυτό το ζεύγος, του κόσμου και της φαντασίας, γεννήθηκαν και οι 48 της νέας κυβέρνησης. Για ένα απλόχερο μέλλον με αφορμή τον ανασχηματισμό. Από αυτούς, όμως, ζητείται λογαριασμός. Καλή η ελπίς, αλλά υπάρχει και σλόγκαν. 48 να ’ναι οι ώρες τους, ενώ ο κόσμος γυρίζει, και η φαντασία μυρίζει, στην πράξη σημαίνει: πολλαπλασιάζουμε το 24ωρο με το 2, έχουμε το αποτέλεσμα του 48. Οπότε, όλοι μαζί για έναν, αλλά και ένας για όλους, οι έφιπποι-υπουργοί αναλαμβάνουν δράση, εντός και εκτός συνόρων. Τώρα πλέον, δε χωρεί αμφιβολία: το αίσθημα της αδικίας ξεχειλίζει από τα «μπατζελάκια».

Ήδη, αυτή η νέα πρόταση, για μια νέα πορεία της χώρας, με λευκό χρώμα της εξυγίανσης και όραμα, δίνει αφορμή, να αναρωτηθούμε: ποιοι είμαστε; Πού πηγαίνουμε; Από πού ερχόμαστε; Βέβαια, ωραίοι, σαν Έλληνες, εξαντλήσαμε το τελευταίο ερώτημα, και πια το ξέρουμε: ερχόμαστε από τους αρχαίους ημών προγόνους. Που, ωστόσο, δεν έκοβαν χαρτάκι, στην τράπεζα, για να βλέπουν το σκαντζόχοιρο και για να τους σηκωθεί το μάτι απ’ το βιβλίο, ούτε είχαν 48 επί κεφαλής, εκ των οποίων η κυρία Άννα Νταλάρα, σήμερα, είναι υφυπουργός εργασίας.

Δεν έμεινα, στο σχόλιο της "Ελληνοφρένειας", ότι «επιτέλους, σε αυτήν την κυβέρνηση μπήκε και κάποιος από την οικογένεια Νταλάρα». Μπήκα στην προσωπική ιστοσελίδα της υφυπουργού, κι έκανα κλικ στο βιογραφικό. Μάλλον θα πρέπει να υπάρχει ένας σύμβουλος ιστοσελίδων, να θέτει θέμα περιεχομένου, στο διαδίκτυο, για να μην προβάλλεται μόνο μια αύρα τόλμης και γοητείας. Μια φωτογραφία, με «εσάνς» οικογενειακής μακροζωίας βλέπω, σαν να κοιτούν το Ρόμπερτ Ρέντφορντ, να γητεύει άλογα, μια αύρα πρασίνου, ότι ζουν στη Σουηδία ή κάπου στη Σκανδιναβία τέλος πάντων… μήπως τα λόγια είναι περιττά την ώρα που δειπνίζουμε;

Ας δούμε το νέο της εβδομάδας θετικά: γελάστε, γιατί χανόμαστε. Και ίσως, πού ξέρεις, αυτό το ζεύγος, που επινόησα, του κόσμου και της φαντασίας, να υπάρχει, στην πραγματικότητα, χρόνια τώρα σαν τη φέτα, και να είναι το ζεύγος του 1983 και ακόμη παραπέρα: ίσως αυτό να είναι το ζεύγος του Γιώργου και της Άννας, που έχουν, φυσικά, ποια κόρη (; quiz)…τη Γεωργιάννα. Άξια κόρη: μαθαίνουμε, από την ιστοσελίδα και πάλι, ότι «πρόσφατα τελείωσε τις πανεπιστημιακές της σπουδές». Αυτό είναι: κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση.

Και όμως, άλλες είναι οι ειδήσεις. Πρόσφατα, ξαναδιάβασα, ότι στα επαγγέλματα με τα υψηλότερα επίπεδα άγχους, πρώτο έρχεται του μεταλλωρύχου, με 8,3 δείκτη άγχους σε κλίμακα από 0 έως 10, όπως συντάχθηκε και αναλύθηκε από το Ινστιτούτο Έρευνας και Τεχνολογίας του πανεπιστημίου του Manchester (Τα Νέα). Θυμήθηκα τους έγκλειστους, που ακόμη περιμένουν, να βγουν από το σκοτάδι στο φως. Στο 7,5 είναι αντίστοιχα ο δείκτης άγχους του δημοσιογράφου, ενώ λίγο παρακάτω, στο 7,3 είναι ο αντίστοιχος δείκτης για το στέλεχος διαφήμισης. Άγριες εποχές, τουλάχιστον ας είναι δημιουργικές. Αρχίζει, από σήμερα, το Mir festival, έρχονται, 15-26 Σεπτεμβρίου, οι Νύχτες Πρεμιέρας CONN-X 2010, με το ίδιο εισιτήριο, ευτυχώς γίνονται και καλά πράγματα. Ιδίως φέτος, που το 16ο διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου της Αθήνας έχει δική του παραγωγή. Ο τίτλος είναι εύλογος: “a temporary area in Athens”. Και η σκηνοθεσία είναι από τον Vincent Moon. Στη μεγάλη οθόνη, στο «Απόλλων», τη Δευτέρα 20.09.2010, 22.45, παρουσία των συντελεστών. Ενώ πιο άμεσα, αύριο και μεθαύριο, στο «Χώρα» παίζει ο Vincent Dupont, στο πλαίσιο του Mir festival. Ο Δημήτρης Αληθεινός, που συμμετέχει και ο ίδιος, στο Mir, είδε την παράσταση, στη Γαλλία, και είπε μόνο τα καλύτερα. Οπότε, το ραντεβού μας έχει χρώμα, όταν το συμβάν είναι μέσα στην τέχνη και εντός της πραγματικότητας, που συμφιλιώνεται επιτέλους με τον κόσμο και τη φαντασία δίκαια: δηλαδή, αληθινά.

http://nyxtespremieras.blogspot.com/2009/09/temporary-area-in-athens-saturday.html
http://www.mirfestival.gr/el/
http://www.annadalara.gr/about/