Παίζοντας με τα ξίφη της «επικοινωνίας».

Στα μέσα Ενημέρωσης παίζουν εικόνες από τις ομιλίες της Παπαρήγα και του Τσίπρα στο Σύνταγμα. Φανερά, ο λόγος της εικόνας καταξιώνει την πρώτη έναντι του δεύτερου. Διότι, βλέπουμε τη μεν Παπαρήγα με το μπουφάν, να της φυσά ο αέρας, του ευ αγωνίζεσθαι, τα μαλλιά, και να φωνάζει. Απ’ την άλλη, την ίδια χρονική συγκυρία πάντα, ο Τσίπρας μοιάζει να δίνει μια σοβαρή διάλεξη, από κάποιο «imperial» βήμα, δηλαδή, από ένα σημείο άτονο και βαρετό, κοινωνικά αδιάφορο. Κι αν τζάκι δεν φάνηκε, η εικόνα, επικοινωνιακά, μιλούσε από τζάκι: κανένας παλμός, καμία συσπείρωση. Αντίθετα, στην ηλεκτρονική έκδοση της σημερινής Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, στη φωτογραφία από την έκτακτη συνεδρίαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας έχει απαθανατιστεί στο πνεύμα των ημερών. Με όφελος, πιστεύω.

Επικοινωνιακά, πάντα, μπροστά στην είδηση της εικόνας, ο Κωνσταντίνος Ζούλας στη Νετ- στην εκπομπή 3net- «ζούληξε» τη Νίκη Αραμπατζή, της «Δημοκρατικής Συμμαχίας», να του απαντήσει πώς ερμηνεύει το γεγονός, ότι παρόλο που το κόμμα τους δημιουργήθηκε χρονικά κοντά με τη «Δημοκρατική Αριστερά», οι μεν μπαίνουν στη Βουλή αλλά οι «Σύμμαχοι» όχι. Πέρα από το Ενσταντανέ τσαντίλας, στο τέλος, αυτή η εικόνα του «νέου» πολιτικού λόγου, εριστικού και με ύφος απαξιωτικό, της φράσης «ναι, το κατάλαβα» δεν έχει να αντιπροτείνει τίποτε ενθαρρυντικό και ουσιώδες, στον πολιτικό λόγο του 1980. Και το άλλο, να είσαι του ’85 και να μιλάς σαν να μιλούσες και το 1980, pardon αλλά χειρότερα δεν γίνεται. Βέβαια, το πλάνο της τσαντίλας ήταν από τα καλύτερα της ελληνικής πολιτικής τηλεόρασης ever.

Ο Φώτης Κουβέλης, πάλι, της «Δημοκρατικής Αριστεράς» επικοινωνεί ευγενικά. Στο Mega, τον ακούω να ονομάζει «φιλόξενη» την εκπομπή- το δελτίο ειδήσεων προφανώς- και στη συνέχεια, ο Τσίμας, του ανταποδίδει τη φιλοφρόνηση, λέγοντας ότι είχαν «τη χαρά», να τον έχουν στο δελτίο. Τι ευγενικά όλα: σαν να μιλούν χωρίς τον Πρετεντέρη.

Άρα, λοιπόν, ξίφη και επικοινωνία γιατί και πώς; Όταν λαμβάνω emails, που αναφέρουν ότι οι «Graecokleptocrats», παίζουν βρόμικα παιχνίδια, μπροστά στο σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, τι νόημα έχουν οι μούτες απορίας ή τσαντίλας και οι φιλοφρονήσεις; Είμαστε μακριά από την άνεση, να γίνονται δηλώσεις και αντιδηλώσεις. Χρειάζονται προτάσεις, γι’ αυτό και οι βουλευτές έχουν τις ιστοσελίδες.

*στη φωτογραφία, έργο του Δημήτρη Τάταρη, με συμβολισμούς που προσιδιάζουν στην πολιτική κατάσταση της σημερινής πραγματικότητας (από παλιότερη έκθεση στην K-art).