Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων και η EUNIC Ελλάδος, με τη συμμετοχή του Βρετανικού Συμβουλίου, του Ινστιτούτου Θερβάντες και της Ισπανικής Πρεσβείας, του Ιταλικού Ινστιτούτου, του Σπιτιού της Κύπρου, της Νορβηγικής Πρεσβείας και του Νορβηγικού Ινστιτούτου Αθηνών, σας προσκαλούν στην παρουσίαση της συλλογής διηγημάτων6 φωνές, 6 γυναίκες
την Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012, στις 7.30 μμ.
στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ινστιτούτου Θερβάντες
Μητροπόλεως 23, Αθήνα
Έξι γυναίκες συγγραφείς: Βανέσσα Γκέμπι (Βρετανία), Ρέα Γαλανάκη (Ελλάδα), Μάρτα Πεσσαροδόνα (Ισπανία), Ντάτσια Μαραΐνι (Ιταλία), Ρήνα Κατσελλή (Κύπρος), Αννέττε Μάττσον (Νορβηγία), κλήθηκαν να καταγράψουν τις δικές τους εμπειρίες, βιώματα και ιδέες πάνω στο θέμα της ισότητας των φύλων μέσα από τη ματιά μιας γυναίκας συγγραφέως από κάθε χώρα. Τα έξι ενδιαφέροντα διηγήματα που προέκυψαν από αυτή τη συνεργασία περιλαμβάνονται στην έκδοση που παρουσιάζεται την Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας.
Τη συζήτηση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Μαίρη Αδαμοπούλου και θα προλογίσει η Μαρία Στρατηγάκη, Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων.
Θα υπάρχει σύγχρονη μετάφραση από τα Αγγλικά στα Ελληνικά και αντίστροφα.
Το βιβλίο θα μοιραστεί δωρεάν σε όσους παρακολουθήσουν την εκδήλωση και στη συνέχεια θα διατίθεται από τους διοργανωτές.
*Βιογραφικά των συγγραφέων
Η Βανέσσα Γκέμπι είναι από την Ουαλία, ζει με την οικογένειά της στη νότια Αγγλία και συγγράφει ως επί το πλείστον στο καταφύγιό της στην Ιρλανδία. Οι σύντομες ιστορίες της έχουν κερδίσει πολυάριθμα βραβεία και περιλαμβάνονται σε πολλές ανθολογίες. Επίσης γράφει, και ενίοτε εκδίδει, ποίηση. Το πρώτο της μυθιστόρημα Η Ιστορία του Δειλού (Bloomsbury), έγινε το Βιβλίο της Χρονιάς για τους UK Financial Times. Είναι η συγγραφέας δύο συλλογών με σύντομες ιστορίες. Λέξεις από μια Γυάλινη Φούσκα και Προειδοποίηση για Καταιγίδα –η Ηχώ της Σύγκρουσης (Salt Modern Fiction), και συνεργάτης συντάκτης στο ShortCircuit, Οδηγός στην τέχνη της Σύντομης Ιστορίας (Salt Publishing), ένα ανεπίσημο «αναγνωστικό», το οποίο συνιστάται για πολλά μαθήματα δημιουργικής γραφής. Διδάσκει δημιουργική γραφή γράφοντας ως ελεύθερη επαγγελματίας και ήταν απασχολούμενη συγγραφέας στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης το 2010.
Η Ρέα Γαλανάκη γεννήθηκε το 1947 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στην Αθήνα. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιήματα και δοκίμια. Ανήκει στα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων (το 1981). Έχει τιμηθεί δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο (το 1999 για το μυθιστόρημα Ελένη ή ο Κανένας και το 2005 για τη συλλογή διηγημάτων Ένα σχεδόν γαλάζιο χέρι).
Επίσης, έχει τιμηθεί με το Βραβείο Πεζογραφίας Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (το 2003 για το μυθιστόρημα Ο Αιώνας των Λαβυρίνθων), με το Βραβείο «Νίκος Καζαντζάκης» του Δήμου HρακλείουKρήτης το 1987 και με το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου το 2006 για το μυθιστορηματικό χρονικό Αμίλητα, βαθιά νερά. Το μυθιστόρημά της Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά είναι το πρώτο ελληνικό βιβλίο που εντάχθηκε από την Ουνέσκο στην UNESCO Collection of Representative Works (1994), ενώ το Ελένη ή ο Κανένας διεκδίκησε το Ευρωπαϊκό Βραβείο «Αριστείον» μπαίνοντας στην τελική τριάδα των υποψήφιων έργων (1999). Έργα της έχουν μεταφραστεί σε δεκαπέντε γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, ολλανδικά, τσεχικά, βουλγαρικά, σουηδικά, λιθουανικά, τουρκικά, αραβικά, κινεζικά, εβραϊκά και αλβανικά. Συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο, ως σύμβουλος στο σενάριο της τελευταίας του ταινίας Η άλλη θάλασσα.
Η Μάρτα Πεσσαροδόνα (MartaPessarrodona) είναι ποιήτρια, συγγραφέας δοκιμιογράφος, μεταφράστρια και θεατρική συγγραφέας. Υπήρξε Λέκτορας Ισπανικών στο University of Nottingham, στην Αγγλία και δημιουργός της έκθεσης και του σεμιναρίου «Η Ομάδα του Μπλούμσμπερυ» (El Grupo de Bloomsbury) (Βαρκελώνη, 1986). Θεωρεί ότι η ποιότητα της ζωής της βασίζεται στη σχέση της με μια σκυλίτσα και την ενασχόληση με ένα πολιτισμένο άθλημα (τένις και γκολφ). Αγαπά με πάθος ορισμένες πόλεις –Λονδίνο, Βερολίνο, Μπουένος Άιρες, Ζυρίχη και Ιερουσαλήμ– και συνηθίζει να ταξιδεύει συχνά, είτε ως Λέκτορας είτε ως ποιήτρια. Διαβάζει σε κάποιες γλώσσες (γερμανικά, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά) και μελετά άλλες (εβραϊκά και πολωνικά). Λένε ότι είναι πολύ φίλη με τους φίλους της και μια αξιοπρεπής μαγείρισσα.
Πρόσφατα έχει δημοσιεύσει: Ποίηση: Poemes1969-2007, Antologia(2007) και Animalsplantes(2010). Διήγημα: (Quasi) totselscontes(2011). Βιογραφία: Mercè Rodoredaielseutemps(2005) που υπάρχει και σε ισπανική έκδοση: Mercè Rodoredaysutiempo(2007) και Donasses(2006). Δοκίμιο: França, 1939. Elprimerexilicatalà intel·lectualiartísc(2010) και L’exilivioleta που έχει κυκλοφορήσει ταυτόχρονα στην ισπανική έκδοση της ΜιρέιαΣουστ (MireiaSust): El exilio violeta. Escritoras y artistas catalanas exiliadas el 1939 (2010). Έχειμεταφράσει: Louis Althusser, Simone de Beauvoir, Quentin Bell, ανηψιόκαιβιογράφοτης Virginia Woolf, E. M. Fortser, Doris Lessing, SusanSontag, Virginia Woolf και άλλους.
Σήμερα εργάζεται σε μια ανθολογία ποιημάτων Versionesbíblicas(προσωρινός τίτλος). Το 1987 η κυβερνητική επιτροπή της Καταλωνίας της απένειμε το Creu de Sant Jordi. Το 2007 τιμήθηκε με το βραβείο PratdelaRiba για τα δημοσιογραφικά της άρθρα. Τέλος το 2011 έλαβε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας, που χορηγείται από το Εθνικό Συμβούλιο των Τεχνών της κυβερνητικής επιτροπής της Καταλωνίας, ενώ, επίσης τον Απρίλη του 2011, εγκαινιάστηκε η «Βιβλιοθήκη Mira-solMartaPessarrodona», στο SantCugatdelVallès (Barcelona).
Η Ντάτσια Μαραΐνι γεννήθηκε στο Φιέζολε στις 13 Νοεμβρίου 1936. Η μητέρα της, Τοπάτσια, ήταν ζωγράφος. Ο πατέρας της, ΦόσκοΜαραΐνι ήταν εθνολόγος. Στα εικοσιένα της ίδρυσε, μαζί με άλλους, ένα λογοτεχνικό περιοδικό, τον Καιρό της Λογοτεχνίας και άρχισε να συνεργάζεται με περιοδικά όπως τα Σύγκριση, Νέα Επιχειρήματα και τον Κόσμο. Τη δεκαετία του ’60 εξέδωσε τα πρώτα της μυθιστορήματα: Οι διακοπές, Η εποχή της δυσφορίας, Εκ μνήμης, καθώς και θεατρικά κείμενα: Μαρία Στιούαρτ, Διάλογος μιας πόρνης με έναν πελάτη
της, Εξτραβαγκάντσα, Βικτώρια, πόρνη και συγγραφέας και Καμίλ. Στη Ρώμη συνάντησε τον Αλμπέρτο Μοράβια, ο οποίος το 1962 άφησε για αυτήν τη σύζυγό του και συγγραφέα ΈλσαΜοράντε. Το 1973 ίδρυσε, μαζί με τη Λου Λεόνε, τη ΦραντσέσκαΠάνσα, την ΜαρίκλαΜπότζιο, το θέατρο της Μανταλένα (Μαγδαληνή), το οποίο διοικούσαν και διεύθυναν γυναίκες.
Σημαντική Βιβλιογραφία
1968 – Ο σύζυγός μου, Εκβιασμός στο θέατρο και άλλες κωμωδίες
1972 – Αναμνήσεις μιας κλέφτρας
1975 – Γυναίκα σε πόλεμο
1980 – Η ιστορία της Πιέρα
1984 – Το τρένο για το Ελσίνκι
1985 – Νησάκι
1990 – Η μακρά ζωή της Μαριάννα Ουκρία
1991 – Ταξιδεύοντας με τα βήματα της αλεπούς
1993 – Μπαγκερία
1994 – Φωνές
1997 – Γλυκιά για τον εαυτό της
1999 – Σκοτάδι, το βιβλίο με παραμύθια Το πρόβατο Ντόλυκαι Η Πιέρα και οι δολοφόνοι
2004 – Περιστέρι
Η Ρήνα Κατσελλή (το γένος Σταύρου Χαραλαμπίδη) γεννήθηκε το 1938 και ζούσε στην Κερύνεια μέχρι την τουρκική εισβολή, τον Ιούλη του 1974, κατά την οποία αναγκάζεται να πάρει το δρόμο της προσφυγιάς, μαζί με όλους σχεδόν τους Έλληνες Κύπριους των κατεχομένων από τα τούρκικα στρατεύματα περιοχών της Κύπρου. Αποφοιτά από το Γυμνάσιο Κερύνειας, εντάσσεται στις τάξεις της ΕΟΚΑ για αποτίναξη της αγγλικής αποικιοκρατίας (1955-1959) και φυλακίζεται. Μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου παντρεύεται, κάνει οικογένεια και γράφει συστηματικά μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, βιογραφίες, λαογραφικές έρευνες, ποίηση. Το 1973 ιδρύει τις Εκδόσεις Χρυσοπολίτισσα.
Εκτοπισμένη στη Λευκωσία συνεχίζει να γράφει και να εκδίδει βιβλία, ενώ παράλληλα ασχολείται με την αγιογραφία και τα κυπριακά ξυλόγλυπτα. Η ενεργός ανάμειξή της στην πολιτική, μετά το 1974, τη φέρνει πρώτη Κυπρία γυναίκα βουλευτή στη Βουλή των Αντιπροσώπων, να εκπροσωπεί την κατεχόμενη από τα τουρκικά στρατεύματα επαρχία Κερύνειας (1981-1996). Είναι υπεύθυνη των εκδόσεων του Λαογραφικού Ομίλου Κερύνειας στο εκτοπισμένο Δημαρχείο Κερύνειας. Βραβεύτηκε τρεις φορές με το Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος, μια φορά με το Κρατικό Βραβείο μελέτης/δοκιμίου. Η Κυπριακή Δημοκρατία της απένειμε το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών το 2010. Αρκετά βιβλία της μεταφράστηκαν στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Ρωσικά.
Η Αννέττε Μάττσον, γεννήθηκε το 1959 και μένει στο Μπέργκεν. Το πρώτο της βιβλίο, μια συλλογή από διηγήματα, δημοσιεύτηκε το 1997. Από τότε έχει γράψει συνολικά επτά βιβλία, συλλογές από διηγήματα και μυθιστορήματα που έχουν κυκλοφορήσει από τον νορβηγικό εκδοτικό οίκο Γύλενταλ. Γράφει για τις στενές προσωπικές σχέσεις, τις ανθρώπινες σχέσεις, για τα αδέρφια, τα παντρεμένα ζευγάρια, τους γονείς και τα παιδιά. Ενδιαφέρεται για τις σύνθετες καταστάσεις, τις περίπλοκες διασυνδέσεις που μπορεί να προκύψουν ανάμεσα σε ανθρώπους που συχνά πιστεύουν ότι γνωρίζουν τον εαυτό τους σε βάθος, αλλά που αντιλαμβάνονται ότι είναι πιο δύσκολο απ’ ό,τι νόμιζαν. Είναι μια συγγραφέας που την απασχολεί η ψυχολογία, και ένα άλλο θέμα που εξερευνά είναι η απώλεια. Μπορεί να είναι απώλεια με τη μορφή θανάτου κάποιου κοντινού προσώπου, μπορεί να είναι ρήξη ανάμεσα σε παντρεμένα ζευγάρια, αλλά μπορεί επίσης να είναι απώλεια σε ψυχολογικό επίπεδο, απώλεια αξιοπρέπειας, αυτοσεβασμού. Η αίσθηση της απώλειας είναι κάτι που έχει ισχυρότατη επίδραση στη συναισθηματική ζωή και μπορεί να προκαλέσει μεγάλες αλλαγές σ’ έναν άνθρωπο. Το μισό χρόνο της ασχολείται με το γράψιμο. Είχε την τύχη να πάρει αρκετές μεγάλες υποτροφίες από το Κρατικό ΄Ιδρυμα Καλλιτεχνικών Υποτροφιών. Εργάζεται επίσης ως καθηγήτρια γραφής σε μια ανοιχτή φυλακή. Επιπλέον είναι συντάκτης ενός περιοδικού που λέγεται Κράφτβερκ, όπου άνθρωποι με ψυχικές παθήσεις μπορούν να δημοσιεύουν κείμενά τους, ποιήματα και διηγήματα.
Στην παρουσίαση θα παρευρεθούν και θα μιλήσουν οι: Βανέσσα Γκέμπι, Ρέα Γαλανάκη, Μάρτα Πεσσαροδόνα και Αννέττε Μάττσον.
Τη συζήτηση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Μαίρη Αδαμοπούλου και θα προλογίσει η Μαρία Στρατηγάκη, Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων.
Θα υπάρχει σύγχρονη μετάφραση από τα Αγγλικά στα Ελληνικά και αντίστροφα.
Το βιβλίο θα μοιραστεί δωρεάν σε όσους παρακολουθήσουν την εκδήλωση και στη συνέχεια θα διατίθεται από τους διοργανωτές.
*Βιογραφικά των συγγραφέων
Η Βανέσσα Γκέμπι είναι από την Ουαλία, ζει με την οικογένειά της στη νότια Αγγλία και συγγράφει ως επί το πλείστον στο καταφύγιό της στην Ιρλανδία. Οι σύντομες ιστορίες της έχουν κερδίσει πολυάριθμα βραβεία και περιλαμβάνονται σε πολλές ανθολογίες. Επίσης γράφει, και ενίοτε εκδίδει, ποίηση. Το πρώτο της μυθιστόρημα Η Ιστορία του Δειλού (Bloomsbury), έγινε το Βιβλίο της Χρονιάς για τους UK Financial Times. Είναι η συγγραφέας δύο συλλογών με σύντομες ιστορίες. Λέξεις από μια Γυάλινη Φούσκα και Προειδοποίηση για Καταιγίδα –η Ηχώ της Σύγκρουσης (Salt Modern Fiction), και συνεργάτης συντάκτης στο ShortCircuit, Οδηγός στην τέχνη της Σύντομης Ιστορίας (Salt Publishing), ένα ανεπίσημο «αναγνωστικό», το οποίο συνιστάται για πολλά μαθήματα δημιουργικής γραφής. Διδάσκει δημιουργική γραφή γράφοντας ως ελεύθερη επαγγελματίας και ήταν απασχολούμενη συγγραφέας στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης το 2010.
Η Ρέα Γαλανάκη γεννήθηκε το 1947 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στην Αθήνα. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιήματα και δοκίμια. Ανήκει στα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων (το 1981). Έχει τιμηθεί δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο (το 1999 για το μυθιστόρημα Ελένη ή ο Κανένας και το 2005 για τη συλλογή διηγημάτων Ένα σχεδόν γαλάζιο χέρι).
Επίσης, έχει τιμηθεί με το Βραβείο Πεζογραφίας Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (το 2003 για το μυθιστόρημα Ο Αιώνας των Λαβυρίνθων), με το Βραβείο «Νίκος Καζαντζάκης» του Δήμου HρακλείουKρήτης το 1987 και με το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου το 2006 για το μυθιστορηματικό χρονικό Αμίλητα, βαθιά νερά. Το μυθιστόρημά της Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά είναι το πρώτο ελληνικό βιβλίο που εντάχθηκε από την Ουνέσκο στην UNESCO Collection of Representative Works (1994), ενώ το Ελένη ή ο Κανένας διεκδίκησε το Ευρωπαϊκό Βραβείο «Αριστείον» μπαίνοντας στην τελική τριάδα των υποψήφιων έργων (1999). Έργα της έχουν μεταφραστεί σε δεκαπέντε γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, ολλανδικά, τσεχικά, βουλγαρικά, σουηδικά, λιθουανικά, τουρκικά, αραβικά, κινεζικά, εβραϊκά και αλβανικά. Συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο, ως σύμβουλος στο σενάριο της τελευταίας του ταινίας Η άλλη θάλασσα.
Η Μάρτα Πεσσαροδόνα (MartaPessarrodona) είναι ποιήτρια, συγγραφέας δοκιμιογράφος, μεταφράστρια και θεατρική συγγραφέας. Υπήρξε Λέκτορας Ισπανικών στο University of Nottingham, στην Αγγλία και δημιουργός της έκθεσης και του σεμιναρίου «Η Ομάδα του Μπλούμσμπερυ» (El Grupo de Bloomsbury) (Βαρκελώνη, 1986). Θεωρεί ότι η ποιότητα της ζωής της βασίζεται στη σχέση της με μια σκυλίτσα και την ενασχόληση με ένα πολιτισμένο άθλημα (τένις και γκολφ). Αγαπά με πάθος ορισμένες πόλεις –Λονδίνο, Βερολίνο, Μπουένος Άιρες, Ζυρίχη και Ιερουσαλήμ– και συνηθίζει να ταξιδεύει συχνά, είτε ως Λέκτορας είτε ως ποιήτρια. Διαβάζει σε κάποιες γλώσσες (γερμανικά, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά) και μελετά άλλες (εβραϊκά και πολωνικά). Λένε ότι είναι πολύ φίλη με τους φίλους της και μια αξιοπρεπής μαγείρισσα.
Πρόσφατα έχει δημοσιεύσει: Ποίηση: Poemes1969-2007, Antologia(2007) και Animalsplantes(2010). Διήγημα: (Quasi) totselscontes(2011). Βιογραφία: Mercè Rodoredaielseutemps(2005) που υπάρχει και σε ισπανική έκδοση: Mercè Rodoredaysutiempo(2007) και Donasses(2006). Δοκίμιο: França, 1939. Elprimerexilicatalà intel·lectualiartísc(2010) και L’exilivioleta που έχει κυκλοφορήσει ταυτόχρονα στην ισπανική έκδοση της ΜιρέιαΣουστ (MireiaSust): El exilio violeta. Escritoras y artistas catalanas exiliadas el 1939 (2010). Έχειμεταφράσει: Louis Althusser, Simone de Beauvoir, Quentin Bell, ανηψιόκαιβιογράφοτης Virginia Woolf, E. M. Fortser, Doris Lessing, SusanSontag, Virginia Woolf και άλλους.
Σήμερα εργάζεται σε μια ανθολογία ποιημάτων Versionesbíblicas(προσωρινός τίτλος). Το 1987 η κυβερνητική επιτροπή της Καταλωνίας της απένειμε το Creu de Sant Jordi. Το 2007 τιμήθηκε με το βραβείο PratdelaRiba για τα δημοσιογραφικά της άρθρα. Τέλος το 2011 έλαβε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας, που χορηγείται από το Εθνικό Συμβούλιο των Τεχνών της κυβερνητικής επιτροπής της Καταλωνίας, ενώ, επίσης τον Απρίλη του 2011, εγκαινιάστηκε η «Βιβλιοθήκη Mira-solMartaPessarrodona», στο SantCugatdelVallès (Barcelona).
Η Ντάτσια Μαραΐνι γεννήθηκε στο Φιέζολε στις 13 Νοεμβρίου 1936. Η μητέρα της, Τοπάτσια, ήταν ζωγράφος. Ο πατέρας της, ΦόσκοΜαραΐνι ήταν εθνολόγος. Στα εικοσιένα της ίδρυσε, μαζί με άλλους, ένα λογοτεχνικό περιοδικό, τον Καιρό της Λογοτεχνίας και άρχισε να συνεργάζεται με περιοδικά όπως τα Σύγκριση, Νέα Επιχειρήματα και τον Κόσμο. Τη δεκαετία του ’60 εξέδωσε τα πρώτα της μυθιστορήματα: Οι διακοπές, Η εποχή της δυσφορίας, Εκ μνήμης, καθώς και θεατρικά κείμενα: Μαρία Στιούαρτ, Διάλογος μιας πόρνης με έναν πελάτη
της, Εξτραβαγκάντσα, Βικτώρια, πόρνη και συγγραφέας και Καμίλ. Στη Ρώμη συνάντησε τον Αλμπέρτο Μοράβια, ο οποίος το 1962 άφησε για αυτήν τη σύζυγό του και συγγραφέα ΈλσαΜοράντε. Το 1973 ίδρυσε, μαζί με τη Λου Λεόνε, τη ΦραντσέσκαΠάνσα, την ΜαρίκλαΜπότζιο, το θέατρο της Μανταλένα (Μαγδαληνή), το οποίο διοικούσαν και διεύθυναν γυναίκες.
Σημαντική Βιβλιογραφία
1968 – Ο σύζυγός μου, Εκβιασμός στο θέατρο και άλλες κωμωδίες
1972 – Αναμνήσεις μιας κλέφτρας
1975 – Γυναίκα σε πόλεμο
1980 – Η ιστορία της Πιέρα
1984 – Το τρένο για το Ελσίνκι
1985 – Νησάκι
1990 – Η μακρά ζωή της Μαριάννα Ουκρία
1991 – Ταξιδεύοντας με τα βήματα της αλεπούς
1993 – Μπαγκερία
1994 – Φωνές
1997 – Γλυκιά για τον εαυτό της
1999 – Σκοτάδι, το βιβλίο με παραμύθια Το πρόβατο Ντόλυκαι Η Πιέρα και οι δολοφόνοι
2004 – Περιστέρι
Η Ρήνα Κατσελλή (το γένος Σταύρου Χαραλαμπίδη) γεννήθηκε το 1938 και ζούσε στην Κερύνεια μέχρι την τουρκική εισβολή, τον Ιούλη του 1974, κατά την οποία αναγκάζεται να πάρει το δρόμο της προσφυγιάς, μαζί με όλους σχεδόν τους Έλληνες Κύπριους των κατεχομένων από τα τούρκικα στρατεύματα περιοχών της Κύπρου. Αποφοιτά από το Γυμνάσιο Κερύνειας, εντάσσεται στις τάξεις της ΕΟΚΑ για αποτίναξη της αγγλικής αποικιοκρατίας (1955-1959) και φυλακίζεται. Μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου παντρεύεται, κάνει οικογένεια και γράφει συστηματικά μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, βιογραφίες, λαογραφικές έρευνες, ποίηση. Το 1973 ιδρύει τις Εκδόσεις Χρυσοπολίτισσα.
Εκτοπισμένη στη Λευκωσία συνεχίζει να γράφει και να εκδίδει βιβλία, ενώ παράλληλα ασχολείται με την αγιογραφία και τα κυπριακά ξυλόγλυπτα. Η ενεργός ανάμειξή της στην πολιτική, μετά το 1974, τη φέρνει πρώτη Κυπρία γυναίκα βουλευτή στη Βουλή των Αντιπροσώπων, να εκπροσωπεί την κατεχόμενη από τα τουρκικά στρατεύματα επαρχία Κερύνειας (1981-1996). Είναι υπεύθυνη των εκδόσεων του Λαογραφικού Ομίλου Κερύνειας στο εκτοπισμένο Δημαρχείο Κερύνειας. Βραβεύτηκε τρεις φορές με το Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος, μια φορά με το Κρατικό Βραβείο μελέτης/δοκιμίου. Η Κυπριακή Δημοκρατία της απένειμε το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών το 2010. Αρκετά βιβλία της μεταφράστηκαν στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Ρωσικά.
Η Αννέττε Μάττσον, γεννήθηκε το 1959 και μένει στο Μπέργκεν. Το πρώτο της βιβλίο, μια συλλογή από διηγήματα, δημοσιεύτηκε το 1997. Από τότε έχει γράψει συνολικά επτά βιβλία, συλλογές από διηγήματα και μυθιστορήματα που έχουν κυκλοφορήσει από τον νορβηγικό εκδοτικό οίκο Γύλενταλ. Γράφει για τις στενές προσωπικές σχέσεις, τις ανθρώπινες σχέσεις, για τα αδέρφια, τα παντρεμένα ζευγάρια, τους γονείς και τα παιδιά. Ενδιαφέρεται για τις σύνθετες καταστάσεις, τις περίπλοκες διασυνδέσεις που μπορεί να προκύψουν ανάμεσα σε ανθρώπους που συχνά πιστεύουν ότι γνωρίζουν τον εαυτό τους σε βάθος, αλλά που αντιλαμβάνονται ότι είναι πιο δύσκολο απ’ ό,τι νόμιζαν. Είναι μια συγγραφέας που την απασχολεί η ψυχολογία, και ένα άλλο θέμα που εξερευνά είναι η απώλεια. Μπορεί να είναι απώλεια με τη μορφή θανάτου κάποιου κοντινού προσώπου, μπορεί να είναι ρήξη ανάμεσα σε παντρεμένα ζευγάρια, αλλά μπορεί επίσης να είναι απώλεια σε ψυχολογικό επίπεδο, απώλεια αξιοπρέπειας, αυτοσεβασμού. Η αίσθηση της απώλειας είναι κάτι που έχει ισχυρότατη επίδραση στη συναισθηματική ζωή και μπορεί να προκαλέσει μεγάλες αλλαγές σ’ έναν άνθρωπο. Το μισό χρόνο της ασχολείται με το γράψιμο. Είχε την τύχη να πάρει αρκετές μεγάλες υποτροφίες από το Κρατικό ΄Ιδρυμα Καλλιτεχνικών Υποτροφιών. Εργάζεται επίσης ως καθηγήτρια γραφής σε μια ανοιχτή φυλακή. Επιπλέον είναι συντάκτης ενός περιοδικού που λέγεται Κράφτβερκ, όπου άνθρωποι με ψυχικές παθήσεις μπορούν να δημοσιεύουν κείμενά τους, ποιήματα και διηγήματα.
Posts
No comments:
Post a Comment