Δεν είναι νέα διαπίστωση ότι το μικρό παιδί αντιδρά στη σκιά του, ούτε ότι η εικόνα ασκεί σ’ αυτό μια μαγνητική δύναμη. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο φωτογραφικός φακός με έχει καταγράψει μικρή, όρθια, με βλέμμα καθηλωμένο μπροστά στην τηλεόραση βλέποντας διαφημίσεις. Το πραγματικά καινούριο έγκειται στην ενήλικη διαμεσολάβηση του νοήματος, όταν σε χειρονομίες, σε καταστασιακά σχήματα δαχτύλων προσπαθούμε να αποδώσουμε ελεύθερα μία λέξη, ώστε τελικά αυτές οι νοηματικές διαμεσολαβήσεις με μέσο αλλά και μήνυμα την παλάμη να αλληλεπιδρούν με συμβολικές λέξεις, αλλιώς, με σύμβολα του λόγου. Αυτή η εμμονή του νου για το νόημα και την αιτία των πραγμάτων προκύπτει μέσα από την επιρροή της μνήμης, η οποία σίγουρη για τον εαυτό της ζητά επιβεβαίωση παρεμβαίνοντας ενίοτε στα διάφορα μέρη του σώματος και δη στην παλάμη. Και προφανώς εδώ θίγεται το ζήτημα της νοηματικής με τις αντίστοιχες διαστάσεις της. Ακολουθεί μια ελεύθερη μετάφραση ορισμένων γραμμάτων της αλφαβήτου νοηματικής γλώσσας.
Για παράδειγμα, το γράμμα Α –γροθιά με αντίχειρα στο πλάι- είναι η εκδοχή του ωτοστόπ. Το Β – δάχτυλα όρθια πλην του αντίχειρα- είναι η επιβεβαίωση παρουσίας. Το Γ –μόνο αντίχειρας και δείκτης ανοικτοί με φορά προς τα κάτω- μοιάζουν με μια κουφάλα δέντρου, ενώ το Δ – δείκτης κάθετα όρθιος και τα υπόλοιπα δάχτυλα μαζεμένα προς τα κάτω με τον αντίχειρα να τα ‘‘δένει’’- είναι σαν τον κολυμβητή που δεν έχει βουτήξει ακόμη στην πισίνα. Το Ε – όλα τα δάχτυλα μαζεμένα με τον αντίχειρα να τα ασφαλίζει- είναι σαν ζώνη ασφαλείας για μωρό και το Ζ – δείκτης και μικρό δαχτυλάκι ελεύθερα με μαζεμένα τα υπόλοιπα- μοιάζει με δυο παράλληλες ευθείες ή αλλιώς, με δυο πόδια ξαπλωμένα. Το Ζ, αν ήταν μεθυσμένο, το Η είναι ξεμέθυστο και εξωστρεφές, ως η κάθετη εκδοχή του Ζ με τη μέσα πλευρά της παλάμης προς τα έξω. Το Θ είναι η ένωση δείκτη και μέσου – θυμηθείτε τη διαφήμιση ‘‘κάντε ένα διάλειμμα, κάντε ένα κιτ κατ’’, αυτό μάλλον είναι το κατ τελειωμένο. Το Ι είναι ένα αναποφάσιστο Σ, μικρό δάχτυλο προς τα πάνω και τα υπόλοιπα μαζεμένα με τον αντίχειρα να τα αγκαλιάζει. Το Κ – δείκτης κάθετος, μέσος οριζόντιος και τα υπόλοιπα μαζεμένα- θα μπορούσε να είναι μια ορθή γωνία και το Λ με τα ίδια δάχτυλα προς τα κάτω και κάπως σε καμπή μοιάζει με κερατάκια πεσμένα. Σε οποιαδήποτε, πάντως, περίπτωση, κλικάρετε στη φωτογραφία με τον πίνακα της αλφαβήτου, ώστε από εδώ και στο εξής να μαθαίνετε ακόμη μία αλφάβητο. Συνιστάται ως άσκηση και σε υπαλλήλους γραφείου.
Υπόψη, αν ανήκετε στο 6% και είστε αριστερόχειρες, θα πρέπει να κάνετε τις ασκήσεις με το αριστερό αντίστοιχα χέρι. Δεν είναι και τρομερό, στις πανεπιστημιακές φοιτητικές καρέκλες με το πτυσσόμενο φύλλο στη δεξιά πάντα πλευρά της καρέκλας, έχετε ζήσει χειρότερες μέρες. Ένα αλφάβητο που ξελαμπικάρει και το χέρι, κάνει καλό και στις αρθρώσεις. Επιπλέον, η μνήμη του σώματος είναι τελικά αυτή που μας φέρνει πάντα κοντύτερα με ανθρώπους, οι οποίοι βιώνουν δύσκολα την καθημερινότητά τους. Κοιμηθείτε χειμώνα με καλοκαιρινό sleeping bag σε ξέφωτο πάνω από μία λίμνη και το επόμενο πρωί το πετσί σας ήδη θα σας έχει ‘‘μιλήσει’’ για το τι είδους ζωή κάνουν οι άστεγοι. Η νοηματική είναι ένας τρόπος να μην κλείνουμε τα μάτια στην επικοινωνία, και μεταφορικά και κυριολεκτικά, καθώς είναι πολύ σημαντική η έκφραση του προσώπου σχετικά με την πρόσληψη του νοήματος από τον απέναντί μας. Αυτά θα έπρεπε να αναλογιστούν όσοι πηγαίνουν στο φούρνο, δεν λένε ούτε καλημέρα και ζητούν μισό κιλό κοιτώντας τα παπούτσια τους…
No comments:
Post a Comment