''Άγιος Σεβαστιανός'' στην K-Art από 11.11.08

‘‘Ο Άγιος Σεβαστιανός του Χριστιανισμού, μοιάζει με
τον τραυματισμένο Άδωνη της μυθολογίας’’

Μανουήλ Τασούλας

Εν όψει της θρησκείας, η πίστη είναι αυτή που ζυμώνει τη σχέση ανθρώπου – θεού. Εν όψει της τέχνης, αντίστοιχα, η αναγκαία σχέση καλλιτέχνη – αποδέκτη επαφίεται στην εμπιστοσύνη. Το έργο τέχνης, με βάση το οποίο αυτή η σχέση συνάπτεται, αναδεικνύεται σε ένα υπερ-αντικείμενο. Τίθεται μεν εκτός του κύκλου γραμμικής λειτουργικότητας, χρήσης και ανακύκλωσης, εκτίθεται δε στο φάσμα του χρόνου. Τι συμβαίνει, όμως, όταν θρησκευτικά σύμβολα και ανάλογες παραστάσεις αισθητικά απολαμβάνονται; Πώς το πάσχον σώμα του νεαρού Σεβαστιανού μπορεί ως μύθος να εμπνεύσει αφαιρετικά ή και να καθοδηγήσει έναν καλλιτέχνη, αλλά και πώς μπορεί ο καλλιτέχνης να αποβεί διαμεσολαβητής, να μην εκφράσει μόνο αλλά και να μεταδώσει το ένστικτο και την ανησυχία του στον ημιμαθή, στον απλό πολίτη, στο συλλέκτη; Σε αυτό το στοίχημα με το χρόνο απαντούν στην έκθεση ‘‘Άγιος Σεβαστιανός’’ στην αίθουσα τέχνης K-Art (Σίνα 54) τρεις καταξιωμένοι εικαστικοί δημιουργοί: Άγγελος Αντωνόπουλος, Περικλής Γουλάκος και Μιχάλης Μανουσάκης.

Ο Σεβαστιανός, ο οποίος έζησε και εκτελέστηκε την εποχή του Διοκλητιανού, έχει απασχολήσει μέχρι σήμερα πολλούς Ευρωπαίους ζωγράφους, μεταξύ των οποίων ενδεικτικά είναι οι : Mantegna, Foppa, Botticelli, Holbein, Durer, Tiziano, El Greco, Caravaggio, van Dyck, Ribera, Zurbaran. Παράλληλα, μέσα από την ιστορία του έχουν εκφραστεί και σύγχρονοι καλλιτέχνες, όπως οι: Damien Hirst, Takis και Τσαρούχης. Ενδιαφέρον, λοιπόν, έχει να εντάξουμε την άποψη αυτών των δημιουργών – του Αντωνόπουλου, του Γουλάκου και του Μανουσάκη- για τον Σεβαστιανό στα κιτάπια της μνήμης με τα μέχρι τώρα ερεθίσματά μας.

Πλέον, στην εποχή της ασύλλεκτης πληροφορίας, -ακριβώς επειδή είναι τεράστια και ανεξέλεγκτη-, είναι δεδομένο πως διαχειριζόμαστε όχι την άγνοια αλλά την ημιμάθειά μας. Η τέχνη, κατά συνέπεια, ζυμώνει το χαμένο χρόνο, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για θρησκευτικό χρόνο, ο οποίος έχει εμβολιαστεί με διδάγματα- εξομολογήσεις, με απαγορεύσεις και με το νόμο της τιμωρίας. Τον ζυμώνει έτσι ώστε να είναι πλέον σημαντική μια οπτική λύτρωση χωρίς κήρυγμα, μια εικόνα ανένδυτη, ελεύθερη και άνευ καταναγκαστικού περιτυλίγματος που αισθητικά και μόνο προτείνει. Μένει να αναζητήσουμε και να δούμε την πρόταση. Μένει να συναντηθούμε με το τρίπτυχο στοχαστικό μάτι των Α. Αντωνόπουλου, Π. Γουλάκου και Μ. Μανουσάκη. Και όπως έχει παρατηρήσει ο Μπατάιγ: ‘‘ ο κόσμος, με μια λέξη, μας παρουσιάζεται όταν η εικόνα που έχουμε γι’ αυτόν γίνεται ιερή, γιατί ό,τι είναι ιερό είναι ποιητικό, ό,τι είναι ποιητικό είναι ιερό’’ (βλ. Georges bataille στο: Η Λογοτεχνία και το Κακό, εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1979, σ. 62). Το εγώ των εργαλείων, της αφαίρεσης, μέσα από την τέχνη εξελίσσει την απλή εξωτερικότητα των εκάστοτε στοιχείων και μύθων, ξεπερνώντας το θέμα και αγγίζοντας την υπόσταση του ήδη τετριμμένου θέματος. Ο δημιουργός δεν είναι παρά ένας αφηρημένος που μπορεί να σκέπτεται.

Κ- Art: Σίνα 54, τηλ: 211 4013877, email: info@k-art.gr

Εγκαίνια: Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008, μετά τις 8:00 μμ

Διάρκεια: 11-29.11.08

Επιμέλεια έκθεσης: Γιάννης Ζιώγας

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή 11-2 και 6-9, Σάββατο 11-2

Κυριακή & Δευτέρα κλειστά