Ενώ συνεχίζει να βρέχει...αλλά δεν είμαστε Δουβλίνο!

*οι φωτογραφίες είναι από το Δουβλίνο

Προεξοφλείται

Τα φώτα αναμοχλεύουν αρώματα ελπίδων
Ήδη η εγκόσμια ελαφρύτητα των φρένων
επικίνδυνα ρίχνει εντός της δυνατής βροχής
ιδέες ριζικές για ελαφριά ταξίδια απόκοσμα
Όταν οι πόλεις μυρίζουν Χριστούγεννα
Χωρούν ιερείς, μάγους και μάντεις, όλους
Εμείς όμως είμαστε εδώ
Στην αύρα του πουθενά
Ανώνυμοι λίγο πριν εισέλθει
επώνυμα στη θύρα του χρόνου
γυμνός ο Νοέμβριος
Το χείλος της φτέρνας
τη γλώσσα απ’ το γκάζι άλαλα πλησιάζει
Είναι η σειρά του συμπλέκτη και του φρένου
Οι ελπίδες της παράφορης αναχώρησης
πλέκονται κατόπιν γύρω απ’ το χειρόφρενο
Συνθλίβονται διασπώμενες σε άσπρα θρύψαλα
επάνω στο παρμπρίζ ενώ οι υαλοκαθαριστήρες
διαλύουν και τα τελευταία απομεινάρια του αφρού
Μα στους κρύους καρπούς των χεριών είναι βέβαιον
ότι βρίσκονται ακόμη μερικά καθυστερημένα θρύψαλα
Εκείνα που απέμειναν σαν θλίψεις ελπίδων
Επίμονα χνάρια αιχμές δόρατος εν τέλει στον κόσμο
Για την επόμενη δόση του δανείου αγοράζεται συνέπεια
χωρίς άγρα των αιτιών από το γητευτή της μέρας
Ας γνωρίζει την περιπέτεια που αναδύεται από ψηλά
Αυτός πρέπει να αφήνει αποτυπώματα στις μηχανές
φωτοτυπώντας μια ζωή διπλής όψης
Διαθέτοντας τον εαυτό του απλόχερα
Μέσα στις εμπειρίες όπου το τέλος
Προεξοφλείται