Πολίτες, Μάχες και τσιχλόφουσκες

Πολίτες

Ζεστά διαδίδονται τα νέα της λακ στο σοκάκι
Από ένα πιστολάκι που μέσα του μήνα αφοπλίζει
Ανυποψίαστα ρουθούνια να παίζουν με την τύχη
Καθώς ο φετινός Οκτώβριος δεν έραψε το καλοκαίρι
Και οι μύγες ζουζουνίζουν σαν να πήραν στεγαστικό
Της αποπνικτικής φρίκης παρθένοι θεατές οι πολίτες
Από μπεζ κουρτίνες πολύ δεν θα διέφεραν
Ανταλλάσσοντας τις ματιές κατάματα
Με τις ματιές κατά μέτωπο
Κατευθείαν μέσα στο στόμα
Πείθονται πως κάπως έτσι οι μέρες φυλούν το χρόνο
Δεν πρέπει να είναι παρά οπλίτες οι πολίτες
Αναίσθητοι μπροστά σε ξένα πεσμένα σώματα
Δικά τους δεν είναι γιατί να ξεπεζέψουν τα μάτια
Ένα δάκρυ στην παλάμη αποκτώντας το καναρίνι
Απ’ την αλμύρα ανατέμνεται
Ανασυντάσσεται σε νέο γλάρο της Σανταρόζα
Δείχνοντας μια θάλασσα περίεργα φωτισμένη
Σε μια μύτη πλάι στην κοιλιά του κολλημένη
Όπως το κεφάλι ενός παιδιού ξαπλωμένου
Στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου
Πειράζει αν κοκκινίσω τη θάλασσα
Ο γλάρος ρωτάει και προτού απαντήσει το παιδί
Ποτήρια με κρασί πέφτουν από τις άσπρες σκούφιες
Απ’ των βουνών τα σύννεφα ανοίγοντας στόματα
Πίνοντας μες στη θάλασσα όλοι κρασί
Είναι πρωτόγνωρο αυτό που έπλασε η ευθύνη
Η αλλαγή φωτός και χρώματος άνοιξε φτερά στην ελπίδα

*η φωτογραφία είναι από έργο της Fedra Santos, Skopje Biennale 2009, Ευρώπης και Μεσογείου