Τι κοινό έχουν ο Βόλος και η Μασσαλία; Το 2013 πώς πρόκειται να διαμορφωθούν τα πρόσωπα των δύο πόλεων; Στον Βόλο το 2013 θα διεξαχθούν οι μεσογειακοί αγώνες, ενώ το ίδιο έτος η Μασσαλία – η περίφημη Marseille- θα είναι πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Υποθέτω ότι στη Μασσαλία, η τυχόν διεξαγωγή πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος αερόστατων δεν θα επαφίεται μόνο στο προσωπικό γούστο του εκάστοτε Δημάρχου, ώστε να μπορεί να δηλώνει ‘‘εμένα για κάποιο λόγο δεν μου αρέσουν τα αερόστατα’’ και μετά στοπ. Επίσης εκεί, προφανώς δεν θα εκδίδονται από τον Πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων ανακοινώσεις του τύπου ‘‘Παρακαλούνται για την υποδοχή του Πατριάρχη οι εργαζόμενοι να προσέλθουν με ένδυμα εξόδου και να μη λείπει κανείς’’, γεγονότα που έχουν πράγματι συμβεί στην πολιτιστική κατά τα άλλα Θεσσαλονίκη[1] το 1997. Από τότε μέχρι σήμερα, 11 χρόνια μετά, η θρησκευτική διαμεσολάβηση του δημόσιου χώρου εξακολουθεί να εμποδίζει τη στροφή προς ένα εναλλακτικό βίωμα της πόλης, δεν εμποδίζει όμως την ανάπτυξη μονάδων ξενόφερτου τουρισμού σε βάρος τόσο του περιβάλλοντος και της οικοσυνείδησης, όσο και σε βάρος της προσωπικής ιστορίας του τόπου. Το colpo grosso, ή αλλιώς, «το σχέδιο»
Το σχέδιο να αποκτήσει ο Νομός Μαγνησίας με υπογραφή του μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιου από την πλευρά της εκκλησίας, στις Νηές Σούρπης, στο Πήλιο, γήπεδο γκολφ εν όψει των μεσογειακών αγώνων του 2013, δεν συνάδει σε καμία περίπτωση με την προσωπογραφία της Μεσογείου . Δεν συνάδει ούτε και με το κλίμα της πόλης, αν λάβουμε υπόψη ότι ο Νομός Μαγνησίας είναι ένας από τους ελληνικούς Νομούς που αντιμετωπίζουν μεγάλο κίνδυνο λειψυδρίας, ιδιαίτερα μετά τα μεγάλα οικολογικά εγκλήματα (αποξήρανση Κάρλας), τις επιπτώσεις των οποίων προσπαθούν ειδικοί να αναστρέψουν (με την ανασύσταση Κάρλας, το φράγμα Παναγιώτικου και τις λιμνοδεξαμενές). Πώς λοιπόν, η εταιρία Dolphin Capital Investors των κκ. Μίλτου Καμπουρίδη, Pierre Χαραλαμπίδη προτίθεται παρά τις επίμονες αντιδράσεις και ειδοποιήσεις των οικολογικών οργανώσεων ότι θέτουν την περιοχή σε μεγάλο κίνδυνο, πώς αυτή η εταιρία που είναι πλέον εισηγμένη στο AIM
Και ακόμα δεν έχει ειπωθεί τίποτα. Δεν έχει επισημανθεί ότι ο ένας εκ των ιδρυτών της Dolphin Capital Investors (D.C.I), ο κ. Καμπουρίδης είναι συγγενής εξ αγχιστείας της υπουργού εξωτερικών κ. Μπακογιάννη, ως συμπέθερός[2] της. Δεν έχει επισημανθεί ότι αυτή η DCI ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 2005 από μια άλλη εταιρία, την Dolphin Capital Partners (D.C.P) και μια ομάδα 12 επενδυτών – σαν 12 Απόστολοι και αυτοί- με κυριότερο μέλος τη Fortress Investment Group, έναν παγκόσμιο ιδιωτικό όμιλο με περίπου 15 δισ δολλάρια υπό διαχείριση κεφάλαια. Ειδικότερα, αυτή η νέα λίστα μετοχών της D.C.I. μετά την εισαγωγή στο ΑΙΜ του Λονδίνου, αποτελείται από διάφορους βρετανικούς θεσμικούς επενδυτές και μάλιστα και από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος[3]. Επίσης, θυγατρικές της Dolphin Capital Investors (D.C.I) είναι η εταιρία Golfing Development A.E. καθώς και ο διαχειριστής του έργου Aristo Developers (Hellas) Α.Ε[4]. Αυτό, λοιπόν, το επενδυτικό σχήμα έχει επικεντρωθεί αποκλειστικά σε επενδύσεις σε οργανωμένα συγκροτήματα παραθεριστικών κατοικιών, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά γενικότερα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, όπως Κύπρο, Κροατία και Τουρκία. Το όραμα, λοιπόν, για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, τώρα που και νέες χώρες μπαίνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνοψίζεται, στην προκειμένη περίπτωση, σε μια γκολφική φαντασίωση – στην αιώνια και από ότι φαίνεται παγκόσμια εμμονή κάθε άντρα για μια μπάλα.
Βέβαια, το αγοραστικό κοινό της Dolphin Capital Investors (D.C.I) είναι άτομα που προέρχονται κυρίως από τη Βόρειο Ευρώπη και είτε έχουν συνταξιοδοτηθεί είτε αναζητούν εξοχικές κατοικίες για παραθερισμό. Η καταγωγή των αγοραστών από τη Βόρειο Ευρώπη… είναι γεγονός επίσης τυχαίο;
Ιστορία…
Στο σημείο αυτό πρέπει να ξαναδούμε την ιστορία του γκολφ. Η Μεσόγειος αρχικά δεν είχε ποτέ παράδοση στο γκολφ. Αντίθετα, το γκολφ ως παιχνίδι, σε μια πρωτόγονη μορφή του, άρχισε κατά βάση στη Σκωτία, στα μέσα του 15ου αιώνα και πιο συγκεκριμένα, ανατολικά της Σκωτίας, χάρη στη βασιλική στήριξη. Ο βασιλιάς Κάρολος ο 1ος ανέβασε τη δημοτικότητα του αθλήματος στην Αγγλία και η βασίλισσα Μαίρη της Σκωτίας το εισήγαγε στη Γαλλία όπου σπούδαζε.
Πώς ξεκίνησε: Στη Σκωτία, σύμφωνα με μία θεωρία, όταν οι ψαράδες των ανατολικών ακτών, επέστρεφαν σπίτι, στον ελεύθερο χρόνο τους τοποθετούσαν στρογγυλά χαλίκια θάλασσας πάνω σε χορτάρι που εξείχε και τα χτυπούσαν προς τα μπρος με ξύλα-μπαστούνια. Κατά κάποιον τρόπο, λοιπόν, αυτή η διασκεδαστική ενασχόληση των Σκωτσέζων υπαινίσσεται την έννοια του bunker στη πρωτόγονη μορφή της.
Μάλιστα, υπάρχουν διάφορες μελέτες για το γκολφ. Στην αρχαία Ρώμη, το γκολφ των Ρωμαίων ήταν ένα παιχνίδι που ονομαζόταν paganica, που οι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι διέδωσαν στην Ευρώπη. Πρόδρομος του παιχνιδιού θεωρείται το cambuca που παιζόταν στην Αγγλία στα μέσα του 14ου αιώνα και το jeu de mail που παιζόταν στην νότιο Γαλλία. Μία άλλη παραλλαγή του ήταν το chole, το οποίο εντοπίζεται στα μέσα του δεκάτου τετάρτου αιώνα και παιζόταν στο Βέλγιο και στη Γαλλία. Η Ολλανδία όμως διεκδικεί την πατρότητα του γκολφ. Η επιχειρηματολογία στηρίζεται στο παιχνίδι κολβεν (kolven) ή kolf το οποίο παιζόταν στην βόρεια Ολλανδία. Σταδιακά προέκυψε το γνωστό γκολφ[5]. Το 1751 έγινε στη Σκωτία το πρώτο golf club (The Gentlemen Golfers of Leith) –εφόσον βέβαια έχει επικρατήσει πως τα αρχικά G.O.L.F σημαίνουν ‘‘GENTLEMEN ONLY LADIES FORBIDDEN’’, για ποιους ευγενείς κυρίους γίνεται λόγος όταν δεν υπάρχει διάδραση και επαφή με το γυναικείο φύλο(;)…άλλο ένα παράδοξο- και το 1764 δημιουργήθηκε το πρώτο γήπεδο 18 τρυπών, συμβατό της σημερινής μορφής γκολφικού γηπέδου. Το 1766 δημιουργείται και το πρώτο golf club εκτός Σκωτίας, στο Λονδίνο. Τώρα, πώς συνέβη πάλι, όπου Αγγλία και οι ΗΠΑ να ακολουθούν, άγνωστο, πάντως γεγονός είναι ότι σήμερα οι ΗΠΑ διαθέτουν τα μισά γήπεδα γκολφ στον κόσμο. Και έχει και συνέχεια. Η Ελληνική Ομοσπονδία Γκολφ ιδρύθηκε το 1981, την ίδια χρονιά που μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτά για την ιστορία[6].
Σύγχρονη πραγματικότητα και σχέσεις ιδιοκτησίας
Είναι πια διαπίστωση ότι σε αυτή τη χώρα έχουμε απαγκιστρωθεί στην αρχαία Ελλάδα και ό,τι κάνουμε στη σύγχρονη εποχή, το έχουμε ήδη υποτιμήσει και αναγάγει σε ‘‘καρναβάλι με άρωμα λεβάντας’’. Σχετικά με το ζήτημα του γηπέδου γκολφ στις Νηές Σούρπης[7], στον ‘‘κόλπο της Λεβάντας’’ όπως έχει ονομάσει την περιοχή η Dolphin, ακόμη και το όνομα για το μέρος υποδηλώνει την ύποπτη φαντασίωση, αναμειγνύει το μυθικό με το πραγματικό, ακολούθως αναμειγνύει το γεωλογικό στοιχείο με το αντίστοιχο ψυχολογικό (λεβάντα=καθαριότητα=αρχοντιά). Πέρα από την ονομαστική μελέτη, τα στοιχεία είναι ήδη ανησυχητικά για το μέλλον του Νομού Μαγνησίας και του περιβάλλοντος ευρύτερα, εξαιτίας του υδροβόρου και ρυπογόνου γηπέδου γκολφ.
Ενημερωτικά, η ξενοδοχειακή αλυσίδα Kempinski, που υπέγραψε συμφωνία με την D.C.I θα αναλάβει τη διοίκηση του ‘‘Lavender Bay Golf Resort’’. Το ‘‘Kempinski Hotel Lavender Bay’’ πρόκειται να καταλαμβάνει έκταση 3 τ. χλμ. και θα είναι σε απόσταση 2χλμ. από την παραλία, σε μια εποχή που ο γκολφικός τουρισμός ευνοείται σε εμπορικά γήπεδα κοντά σε θάλασσα. Μάλιστα, η εν λόγω ξενοδοχειακή υπερπαραγωγή θα είναι κοντά σε δάσος! Και αναρωτιόμαστε: Η εκκλησιαστική παράδοση έγκειται στη δύναμη της εκκλησίας και των φορέων της να υπογράφουν συμφωνίες, να πουλούν κομμάτια γης και να παραχωρούν έναντι ενοικίου πολύ μεγαλύτερα; Είναι άμεση ανάγκη να διερευνηθεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς και υπό ποιες συνθήκες ο μητροπολίτης Δημητριάδος υπέγραψε για τη συμφωνία με την εταιρία D.C.I. Σύμφωνα με λεχθέντα εκπροσώπων των εταιριών η μητρόπολη Δημητριάδος[8] έχει πουλήσει τα 1500 στρέμματα και έχει νοικιάσει τα υπόλοιπα 1500, τη δασική δηλαδή έκταση, για…99 χρόνια!! Γιατί ο κ. Ιγνάτιος δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα τα συμβόλαια της αγοραπωλησίας; Ίσως επειδή η εκκλησία κάνει λόγο για πίστη αλλά δεν επιθυμεί το λόγο για την εμπιστοσύνη. Διότι στη μεν πίστη, είναι παθητική η στάση του ατόμου, στη δε εμπιστοσύνη, είναι αμιγώς ενεργητική εν όψει του ρίσκου και της δυνατότητας αμφισβήτησης.
Επιπλέον σημειώνεται και άλλη μία αρνητική εξέλιξη: η μετάπτωση του αθλητή σε τρέντυ καθημερινό ήρωα, με γυαλί ηλίου και λευκή αμφίεση. Το μεταμοντέρνο σώμα επιθυμεί να εργάζεται σαν να ήταν μυαλό, όχι μόνο σαν να είναι μυαλό, αλλά σαν να έχει προϋπάρξει και στην παρούσα κατάσταση είναι μόνο παθητικό, πλέον δεν είναι παρά ένα στημένο ερείπιο χωρίς ενεργό ρόλο. Το γκολφ δεν είναι τζόκινγκ, δεν απαιτεί αφοσίωση και δίαιτα. Το γκολφ είναι βολικό σαν τον περιστασιακό εραστή.
Συνοψίζοντας, οι θεματικές είναι: περιβάλλον, οικονομία, αθλητισμός και κέρδος. Και απέναντι στο κέρδος είναι ζήτημα αν τηρείται η προσωπογραφία των πόλεων, είναι ζήτημα αν διασώζεται η μεσογειακότητα[9] ή αν τελικά όλα παγκοσμιοποιούνται και δείχνουν τετριμμένα, βαρετά και άνοστα. Είναι ζήτημα αν η διαπολιτισμικότητα μπορεί να είναι εφικτή ως έννοια στην πράξη όταν οι οικονομικές παραγωγικές δυνάμεις και το παγκόσμιο σύστημα επιβάλλουν το νόμο του κεφαλαίου στην κοινωνία και αναγκάζουν τους πολίτες όχι μόνο να ζουν με αυτό αλλά να εξαρτώνται και από αυτό. Διότι, με αφορμή το κείμενο είναι εύκολο να καταδικάζουμε καταστάσεις, όταν όμως η τοπική κοινωνία επιθυμεί την εγκατάσταση της ξενοδοχειακής μονάδας καθώς η εταιρία υπόσχεται θέσεις εργασίας σε ανέργους, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν. Και θα δυσκόλευαν τα πράγματα ακόμη περισσότερο στην περίπτωση που υλοποιούνταν τελικά η κατασκευή και καταστρεφόταν με τα χρόνια το δάσος –το οποίο πλέον σταδιακά δεν θα ονομαζόταν δάσος αλλά δασική έκταση, ώσπου να καταλήξει σε σκέτη έκταση, άλλη μια τεχνική του επιθέτου να καταργεί το ουσιαστικό και την ιστορία του-. Θα χειροτέρευε η κατάσταση στην περίπτωση που η εν λόγω εταιρία έχανε μετοχές στο χρηματιστήριο και αναγκαστικά θα έπρεπε η μονάδα να κλείσει και ακολούθως οι εργαζόμενοι να ξαναγίνουν άνεργοι.
Φταίει που αντί για το δάσος βλέπουμε το δέντρο. Φταίει που δεν διαβλέπουμε.
[1] Για περισσότερες διασκεδαστικές δηλώσεις επισκεφτείτε:
ο κ. Ροδόλφος Μασλίας είναι χείμαρρος. Συνιστώ και το βιβλίο του ‘‘Καινοστομίες ή κενοστομίες’’, Αθήνα, εκδόσεις Ιανός, έκδοση Οκτωβρίου 2005.
[4]http://www.taxydromos.gr/ArticleDetail.aspx?nodeSerial=001001001001&nodeId=6&articleId=12767
28.09.2008 Τοπικά / απαντήσεις για τις Νηές, ταχυδρόμος, επιμέλεια Χρήστος Μπουκώρος
[5] Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το γκολφ http://www.sfinaki.gr/forum/index.php?topic=1503.0 και http://www.athensgolfclub.com/docs/14.pdf ημέρες γκολφ, 2005.
[6] http://www.athensgolfclub.com/docs/14.pdf ημέρες γκολφ, 2005, κατατοπιστικός ο κ. Ευθύμιος Πουρναράκης.
[7]http://www.ecocrete.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1527&Itemid=0 ‘‘από τη Γκόλφω στα γήπεδα του γκολφ’’,έχει πολύ ενδιαφέρον.
[8] http://www.oikoen.gr/PressRelease2008-3/ ιστοσελίδα της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας.
[9] Βλ. Peregrine Horden, Nicholas Purcell (2004) Μεσόγειος Θάλαττα πονηροδιδάσκαλος: Μελέτη της μεσογειακής ιστορίας, Αθήνα, εκδόσεις Οδυσσέας
Posts
No comments:
Post a Comment