www.e-poema.eu :Νέο τεύχος

Ο κήπος

Δαιδαλώδη κήπε που συλλαβίζεις

Τη θάλασσα

Οι ήχοι των φύλλων προς τα κύματα

Χρωματίζονται ήρεμα απ' το απέραντο ενάντια

Στην υποβόσκουσα επιθετικότητα του φίκου παρά λίγο

Η συγνώμη σκαρφαλώνοντας

Στη φωλιά των μυστικών

Επάνω στη βελούδινη βυσσινί πολυθρόνα

Κάτω από το μοιρογνωμόνιο βαθιά στην άμμο

Αναμνήσεις αναθυμιάσεις

Όλα τα θαρρεί

Σαν το σκαθάρι στο φίκο

Σαν την Αλίκη στις πόλεις

Παίζοντας άτρωτη

Κήπος που τα θαλασσώνει μες

Στην καταιγίδα δεν αλέθει

Παρά ήχους από τις αλγηδόνες των μπλε

Δαιδάλων μυρίζοντας βυσσινί αλμύρα

Ακόμη κι αν δεν το επωφελείσαι

Γνωρίζεις ότι είναι έτσι

Ήρεμα τα πράγματα προς όφελος του σολφέζ

Μπορείς πάντα να τρέξεις ώς την άμμο

Να σηκώσεις ρυθμικά το όνομά σου στα σύννεφα

Βρεγμένα χαλίκια στα χέρια

Εσύ συλλαβίζοντας απέναντι στα κύματα αλλά

Θα επιστρέψεις στερεμένος

Στο εγκαταλειμμένο καταφύγιο

Των κλεμμένων ιών

Ζωών ή μυστικών τι σημασία έχει τώρα

Αν δεν συνεχίσεις εναντίον του εαυτού σου

http://www.e-poema.eu/poem.php?id=176

και για ειδήσεις της τρέχουσας καθημερινότητας: http://www.palo.gr/