Αποκλίσεις

Ένας άγνωστος ανέλυε τις επισκέψεις ως
Βοήθειας κάλεσμα επί ανέμου βάσεως
Κιτρίνισα
Στο ντοκιμαντέρ η στάμνα έσερνε
Μια γυναίκα από τον ώμο
Κανείς άντρας δίπλα μόνο
Ένα ψάρι μέσα στο νερό που
Πέφτοντας από τη στάμνα
Φέξε λάσπη άσπρο ξίφος
Με τα μάτια φώναξε
Στον τοίχο μπροστά από τις κυδωνιές
Ενώπιον ενός πλήθους όρθιου
Η γυναίκα διαπιστώνει τότε τη σκιά της
Μαζί και τις ενέσεις του ενεστώτα
Ενδιαμέσου γυμνών πελμάτων στη λάσπη

Ίσως αν κατάπινε το ψάρι
Όλα να άλλαζαν
Αρχής γενομένης από το λαρύγγι
Ίσως να επαναστατούσε
Τώρα πουθενά
Βοήθειας κάλεσμα επί ανέμου βάσεως
Ούτε καν μέσα στη στάμνα

Στα όνειρα
Το μεγάλο ψάρι βλέπει το μικρό
Ζητά από μια πινέζα
Να γίνει ο κόκκινος
Μπερές του κι ας τρυπάει

Αν έβαζε κέτσαπ στα δόντια
Οδοντόπαστα στα μακαρόνια
Αναρωτιέται πιθανόν είναι κοντά
Ένας ίσκιος ακόμη κι έφτασε
Δεν έμαθα αν αυτός ήταν ο δρόμος
Για το σπίτι πάλι
Άλλαξα κανάλι
Όταν ο άγνωστος χειροκροτείται
Ένας κρόκος βάφει κίτρινη
Την ποδιά μου