Το κραγιόν μου κι εγώ σε παράσταση διαρκείας

Ακούτε προσεχτικά: είναι μία από τις αρχές πώλησης. Και αυτή η συμβουλευτική αρχή αποδεικνύεται ιδιαίτερα χρήσιμη, ιδίως αν το αντικείμενο της εργασίας αφορά στον τουρισμό και στην επικοινωνία. Τότε, ακούτε προσεχτικά και χαμογελώντας, εγκάρδια, με ένα κραγιόν διαρκείας. Καθώς, ακόμη και το χάρισμα της ακοής επαφίεται στην ανάληψη ενός ρόλου κατάλληλου, ώστε στη βάση του να θεμελιωθούν τόσο η σύνθεση όσο και ο συντονισμός των άλλων ρόλων. Αυτών που υπολείπονται για τους ταξιδιώτες των διακοπών. Ώστε, οι ταξιδιώτες εξελίσσονται σε ομάδα. Στην ελληνική περίπτωση, όμως, η συμπεριφορά των ταξιδιωτών, μαζί με τη δυσκολία, κρύβει και απαράμιλλη γοητεία. Είναι μόλις 11 αλλά κάνουν για 111. Διότι, ο Έλληνας θα σε «ζουλήξει» ελαφρώς. Θα σου κάνει απίστευτες ερωτήσεις, και για να δείξει, βεβαίως, την παρατηρητικότητά του. Ας έχει ξενάγηση στο Ερμιτάζ, στους πίνακες του Ρέμπραντ και του Ελ Γκρέκο, στα δώρα της Αικατερίνης της Μεγάλης, κι ας ακούει πολλά για την ιστορία της υπέροχης Αγίας Πετρούπολης. Ο Έλληνας θα κουνά το κεφάλι, ή θα πηγαινοέρχεται πρώτος από τους άλλους, να προλάβει τη φωτογράφηση χωρίς τους συγγενείς του στο κάδρο. Τους βλέπει κάθε μέρα. Πρέπει να είναι μέσα και στις αναμνηστικές φωτογραφίες; Είναι χαριτωμένος ο Έλληνας καμπουρωτός, ενώ πρέπει εσύ να τον έχεις το νου σου, μην τυχόν και ο φωτογράφος χαθεί στο δάσος. Και δεν του ξεφεύγει τίποτε του φωτογράφου. Με αυτή τη λυγισμένη πλάτη κογιότ που ξεμακραίνει, μοιάζει σαν να καταδιώκει, στο Ερμιτάζ, ποντίκια ή μερικές από τις ξεχασμένες γάτες των υπογείων. Αυτές που είχαν παλιά ρημάξει τους αρουραίους. Ώσπου ξαφνικά, ενώ θα έχουν ειπωθεί τόσα, ο Έλληνας, με την καλλιεργημένη ιστορική συνείδηση, απορεί. Επιθυμεί να ρωτήσει κάτι τον ξεναγό του με βιάση, χωρίς δηλαδή, να σηκώσει το χέρι (πάει καιρός που αποφοίτησε εξάλλου). Είναι η μεγάλη στιγμή. Και ιδού η ερώτηση: «γιατί υπάρχουν αυτές οι κάθετες γραμμές στους τοίχους; Έτσι κρεμούν τους πίνακές τους; Αυτά δεν τα έχουμε ξαναδεί». Πολυταξιδεμένος, ενώ δείχνει, ο Έλληνας υπάρχει… Σαν να έχει βγει από το δάσος ή σαν να έχει κατέβει απ’ τα βουνά: και τις δυο παροιμίες, οι Ρώσοι τις χρησιμοποιούν για κάποιον που δείχνει, και από τις ερωτήσεις του ακόμη, την ανωριμότητά του. Εν τέλει, όμως, είναι συμπαθητικός ο Έλληνας. Διότι, αφού θα έχει συμπεράνει, ότι είσαι καλός άνθρωπος, τη στιγμή που είσαι πάντα εκεί και δίπλα του, για όσες ερωτήσεις-μιλιούνια γεννώνται στο κεφάλι, φεύγοντας θα σου ευχηθεί και ένα «καλό τυχερό»: εννοώντας, και πάλι βεβαίως, να βρεις κάποιον σαν κι αυτόν. Γι’ αυτό λοιπόν, επειδή ανέκαθεν μας αρέσουν οι πάστες και όχι οι κάστες, ένα κραγιόν διαρκείας και γοητείας από τη Mac είναι απαραίτητο. «Πάστα Μεσόγειος», γαρ.

http://www.maccosmetics.com/

*οι φωτογραφίες είναι από το θερινό ανάκτορο του Πέτερχοφ