Συνειρμοί

Ζητείται ζεστή γνώση
Όσα έργα δεν είδαμε αδρά σαν δώρα
Κοιτάζουν πλέον περίεργα, ψυχρά
Οι Πολυώνυμοι δεν μονοιάζουμε
Με κανέναν πλησίον λυσιτελώς
Από την εύνοια από μηχανής θεού
Πέφτουμε στον κυκεώνα των βιωμάτων
Άτοπα και ανέτοιμοι ήδη εμείς
Δραματοποιώντας σύμπαν και σύννεφα
Ίσως στάξαμε νύστα αλλά ευτυχώς
Νοικιάζει το αλλού το μέτωπο ολοταχώς
Συνειρμοί τις ρίζες μεταποιούν σε πολυώνυμα
Θίγοντας τη βρεγμένη άμμο οι πατημασιές
Αισθάνεσαι όπως εγώ να βαδίζουμε
Σε σιμιγδαλένιο χαλβά αλάβωτο
Αργότερα στεγνοί οι ψιλοί κόκκοι
Ψιθυρίζουν παραμύθι σπυρωτό
Σε λειψούς αστραγάλους
Γλαφυρά ρύζι λάφυρα
Χορταίνοντας από ζέστη μεστώνουν
Αμαλγάματα ήλιου και γης
Ραχοκοκαλιά ακίνητης περιουσίας
Τα αλικόστρωτα σώματά μας
Πάντα έτσι ήταν εδώ
Οι συνειρμοί προέκυψαν
Τυχαία σαν ενέσκηψε το μάτι
Διπλά πάνω στο ζήτημα
Αναβάλλοντας διαρκώς τον όρκο
Με ένα τέλος το βίωμα να λύσει