O Philip Taaffe είναι διατεθειμένος να τα πει όλα…
‘‘Ακουμπάω ένα κομμάτι γυαλί με απολύτως λεία επιφάνεια πάνω σε ένα κομμάτι ξύλο, ύστερα τοποθετώ το χαρτί πάνω στο γυαλί, το βρέχω και από τις δύο πλευρές του και μετά το περνάω με λαστιχένιο ρολό για να φύγει το πολύ νερό. Τέλος χρησιμοποιώ ένα κομμάτι ύφασμα για να απλώσω ομοιόμορφα την υγρασία. Έχω δοχεία με πάστα όπου προσθέτω ακρυλικό χρώμα. Το κόλπο είναι να μην προσθέσεις υπερβολικά πολύ ακρυλικό στην πάστα ώστε να μην χαθεί η διαφάνεια και η αντίθεση. Η πάστα είναι μία μίξη από σιτάλευρο και ρυζάλευρο υψηλά σε γλουτένη, στυπτηρία, και νερό, την οποία την ανακατεύω και τη βράζω, και μετά την αδειάζω μέσα σε δοχείο χρησιμοποιώντας κόσκινο και την αφήνω να κρυώσει κατά τη διάρκεια της νύχτας. Ύστερα προσθέτω ένα φλιτζάνι με ένα ειδικό ζελέ και τέλος τα ακρυλικά χρώματα. Η πάστα μπορεί να διατηρηθεί στο ψυγείο τη νύχτα και να ξαναχρησιμοποιηθεί την επόμενη μέρα, αλλά εγώ συνήθως φτιάχνω καινούριο μίγμα κάθε μέρα.
Για να δημιουργήσω τα μοτίβα που θέλω, στην πίσω πλευρά του χαρτιού χρησιμοποιώ χτένες, ρολά, βούρτσες, γραφίδες, κ.λπ., αλλά και λαστιχένιες σφραγίδες. Θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει κατευθείαν τα χέρια και τα δάχτυλά του για να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα. Μερικές φορές διπλώνω το χαρτί ώστε να πετύχω το εφέ του καθρέφτη, άλλες φορές δεν το διπλώνω αλλά το τοποθετώ επίπεδα και ομοιόμορφα πάνω στο γυαλί για να το δουλέψω από την πίσω πλευρά.
Στα έργα «επιπλέοντος χρώματος» χρησιμοποιούσα έναν κάδο με βρύα, στην επιφάνεια του οποίου επέπλεαν οι μπογιές, και έριχνα ένα στεγνό κομμάτι χαρτί μέσα στον κάδο για να μεταφέρω στη συνέχεια τα χρώματα στο χαρτί. Οπότε, το μίγμα που παρασκεύαζα μέσα στους κάδους είναι το υλικό που χρησιμοποιώ τώρα για αυτά τα σχέδια, αλλά το χαρτί είναι νωπό τώρα, κατά συνέπεια η τεχνική που χρησιμοποιώ είναι στην ουσία η ακριβώς αντίθετη από εκείνη που χρησιμοποιούσα στα έργα «επιπλέοντος χρώματος». Αυτά τα έργα που φτιάχνω τώρα απαιτούν περισσότερο χρόνο, γιατί πρέπει να τα κατασκευάσω. Κάθε στάδιο της δουλειάς είναι και μία στρώση, ένα ακόμη επίπεδο. Δεν υπάρχει το άμεσο αποτέλεσμα που είχα στα έργα «επιπλέοντος χρώματος».
Ήθελα να την εξερευνήσω αυτήν τη μέθοδο διότι στην ουσία πρόκειται για ένα παρακλάδι της τεχνικής της καλλιγραφίας με υδατογράφημα. Μου αρέσει πολύ το ότι η τεχνική paste-paper προσδίδει πολλές διαστάσεις στο έργο. Ένιωσα ότι προέκυψε φυσικά, ως το επόμενο βήμα.
Μερικοί με ρωτάνε αν θα μπορούσε να εφαρμοστεί η ίδια τεχνική με λαδομπογιά. Γιατί όχι; Θα μπορούσε. Απλώς δεν έχω διερευνήσει αυτήν την πιθανότητα. Νομίζω ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί χρησιμοποιώντας κερί αντί για ζελέ. Αλλά τελικά τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δημιουργία της πάστας. Υπάρχουν βέβαια κι άλλες συνταγές, με μεθυλική κυτταρίνη για παράδειγμα… Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι ακόμη και στους πίνακες χρησιμοποιώ την πάστα για να κάνω το κολάζ. Χρησιμοποιώ την πάστα από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω. Είναι ένα οικείο υλικό για μένα. Μου αρέσει ο τρόπος που ρέει πάνω στις επιφάνειες’’.
‘‘Ακουμπάω ένα κομμάτι γυαλί με απολύτως λεία επιφάνεια πάνω σε ένα κομμάτι ξύλο, ύστερα τοποθετώ το χαρτί πάνω στο γυαλί, το βρέχω και από τις δύο πλευρές του και μετά το περνάω με λαστιχένιο ρολό για να φύγει το πολύ νερό. Τέλος χρησιμοποιώ ένα κομμάτι ύφασμα για να απλώσω ομοιόμορφα την υγρασία. Έχω δοχεία με πάστα όπου προσθέτω ακρυλικό χρώμα. Το κόλπο είναι να μην προσθέσεις υπερβολικά πολύ ακρυλικό στην πάστα ώστε να μην χαθεί η διαφάνεια και η αντίθεση. Η πάστα είναι μία μίξη από σιτάλευρο και ρυζάλευρο υψηλά σε γλουτένη, στυπτηρία, και νερό, την οποία την ανακατεύω και τη βράζω, και μετά την αδειάζω μέσα σε δοχείο χρησιμοποιώντας κόσκινο και την αφήνω να κρυώσει κατά τη διάρκεια της νύχτας. Ύστερα προσθέτω ένα φλιτζάνι με ένα ειδικό ζελέ και τέλος τα ακρυλικά χρώματα. Η πάστα μπορεί να διατηρηθεί στο ψυγείο τη νύχτα και να ξαναχρησιμοποιηθεί την επόμενη μέρα, αλλά εγώ συνήθως φτιάχνω καινούριο μίγμα κάθε μέρα.
Για να δημιουργήσω τα μοτίβα που θέλω, στην πίσω πλευρά του χαρτιού χρησιμοποιώ χτένες, ρολά, βούρτσες, γραφίδες, κ.λπ., αλλά και λαστιχένιες σφραγίδες. Θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει κατευθείαν τα χέρια και τα δάχτυλά του για να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα. Μερικές φορές διπλώνω το χαρτί ώστε να πετύχω το εφέ του καθρέφτη, άλλες φορές δεν το διπλώνω αλλά το τοποθετώ επίπεδα και ομοιόμορφα πάνω στο γυαλί για να το δουλέψω από την πίσω πλευρά.
Στα έργα «επιπλέοντος χρώματος» χρησιμοποιούσα έναν κάδο με βρύα, στην επιφάνεια του οποίου επέπλεαν οι μπογιές, και έριχνα ένα στεγνό κομμάτι χαρτί μέσα στον κάδο για να μεταφέρω στη συνέχεια τα χρώματα στο χαρτί. Οπότε, το μίγμα που παρασκεύαζα μέσα στους κάδους είναι το υλικό που χρησιμοποιώ τώρα για αυτά τα σχέδια, αλλά το χαρτί είναι νωπό τώρα, κατά συνέπεια η τεχνική που χρησιμοποιώ είναι στην ουσία η ακριβώς αντίθετη από εκείνη που χρησιμοποιούσα στα έργα «επιπλέοντος χρώματος». Αυτά τα έργα που φτιάχνω τώρα απαιτούν περισσότερο χρόνο, γιατί πρέπει να τα κατασκευάσω. Κάθε στάδιο της δουλειάς είναι και μία στρώση, ένα ακόμη επίπεδο. Δεν υπάρχει το άμεσο αποτέλεσμα που είχα στα έργα «επιπλέοντος χρώματος».
Ήθελα να την εξερευνήσω αυτήν τη μέθοδο διότι στην ουσία πρόκειται για ένα παρακλάδι της τεχνικής της καλλιγραφίας με υδατογράφημα. Μου αρέσει πολύ το ότι η τεχνική paste-paper προσδίδει πολλές διαστάσεις στο έργο. Ένιωσα ότι προέκυψε φυσικά, ως το επόμενο βήμα.
Μερικοί με ρωτάνε αν θα μπορούσε να εφαρμοστεί η ίδια τεχνική με λαδομπογιά. Γιατί όχι; Θα μπορούσε. Απλώς δεν έχω διερευνήσει αυτήν την πιθανότητα. Νομίζω ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί χρησιμοποιώντας κερί αντί για ζελέ. Αλλά τελικά τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δημιουργία της πάστας. Υπάρχουν βέβαια κι άλλες συνταγές, με μεθυλική κυτταρίνη για παράδειγμα… Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι ακόμη και στους πίνακες χρησιμοποιώ την πάστα για να κάνω το κολάζ. Χρησιμοποιώ την πάστα από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω. Είναι ένα οικείο υλικό για μένα. Μου αρέσει ο τρόπος που ρέει πάνω στις επιφάνειες’’.
Philip Taaffe: Έκστασις
Η Gagosian της Αθήνας παρουσιάζει μία έκθεση με νέα έργα σε χαρτί και πρόσφατους πίνακες του Philip Taaffe.
Τρίτη 18 Μαΐου – Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010
Εγκαίνια: Τρίτη 18 Μαΐου, 8μ.μ. – 10μ.μ.
Είναι μια ευκαιρία να τον γνωρίσουμε από κοντά!
Gagosian Αθήνας
Μέρλιν 3
10671 Αθήνα
T. 210.36.40.215
Φ. 210.36.40.204
Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα-Παρασκευή:
11:00π.μ. – 6:00 μ.μ.
Σάββατο μόνο με ραντεβού
www.gagosian.com
athens@gagosian.com
http://www.philiptaaffe.info/ARCHIVE/_Paintings%201981-2005/gallery.php
Δευτέρα-Παρασκευή:
11:00π.μ. – 6:00 μ.μ.
Σάββατο μόνο με ραντεβού
www.gagosian.com
athens@gagosian.com
http://www.philiptaaffe.info/ARCHIVE/_Paintings%201981-2005/gallery.php
No comments:
Post a Comment