ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕΤΡΗΣΗ A guide to getting lost vol.2

Ή Μετρώντας από το «login» έως το Λογγίνο

Στην παντοκρατορία του πολιτισμού του «login», γινόμαστε μέλη σε συλλόγους και οργανισμούς, με το να δημιουργούμε διαρκώς κωδικούς ταυτοτήτων στο διαδίκτυο. Οι αθέατοι άλλοι μας συμπεριλαμβάνουν στους αποδέκτες του ενημερωτικού υλικού, και όλοι είμαστε ικανοποιημένοι. Παντοκράτορες: προσδιορίζουμε εαυτούς μέσα από την ψηφιακή ανταπόκριση σε διάφορα πλανητικά ερεθίσματα.

Κι όμως, δεν έχουμε τα ίδια αντανακλαστικά απέναντι στα καθημερινά κελεύσματα, όταν μάλιστα απαιτούν τη συμμετοχική παρουσία μας. Ανοίγοντας τα σύνορα του φαντασιακού, ερχόμαστε, τρόπον τινά, να νιώσουμε εγκλωβισμένοι, από τα όρια, στα περιθώρια του ικανού. Και αν η τάση για όλο και πιο πολύ «login» είναι ένας τρόπος να απαντούμε υποθετικά στο ερώτημα, πώς νοείται η πραγματικότητα με διαδίκτυο, υπονοώντας ότι νοείται ως ένα «login» ακόμη γι’ αυτό που δεν συνέβη μέχρι τώρα, βλέπουμε και ότι, στη συνέχεια, έχουμε εθιστεί σε μια καθημερινή ζωή ιδωμένη ως ένα υποθετικό καταφύγιο. Και ο λόγος; Επειδή, μέσα σε αυτό, μπορούμε και είμαστε στην –ασφαλή αλλά και ήρεμη- θέση να απαντούμε πάντα θετικά, με αφορμή μια προσωπική-πολιτική υπόθεση, ενώ αντίθετα θα ήμαστε υπό καθεστώς ορμητικής πίεσης μπροστά στην επιβολή μιας παροντικής κοινωνικής ανάθεσης εκ των άλλων.

Οπότε, η ζωή και η σχέση με τον κόσμο, στο ψηφιακό σήμερα, δεν νοούνται ανεξάρτητα, η μία από την άλλη, αλλά συγκοινωνούν με διαμεσολαβητικό εργαλείο τη γλώσσα. Και το ζήτημα, ποια είναι η σχέση του Θεάτρου με την Performance, είναι παραπλήσιο του ζητήματος, ποια είναι η σχέση της γλώσσας (Langue) και της χρήσης της γλώσσας (Parole), δηλαδή, της ομιλίας… Συνεπώς, η απόληξη της ανοιχτής απορίας αφορά και στη δομική σχέση φόρμας και περιεχομένου, ενώ δεν είναι άτοπο το αποτέλεσμα, αν στοχεύοντας σε ένα υψηλό – ιδωμένο και ως εναλλακτικό- περιεχόμενο, συμβεί τελικά η φόρμα της Performance να είναι συντηρητική. Performance is no Romance or another Romance?

Ήδη από τον 1ο αιώνα τέθηκε, από το Λογγίνο, αυτό το ερώτημα περί υψηλού, το οποίο αφορά στο πέρασμα, από τη φιλοσοφία της αισθητικής στην πολιτικοποιημένη αισθητική. Οπότε, ένας κύκλος απορίας για τον τρόπο με τον οποίο «το υψηλό» νοείται, δεν θα είναι καθόλου καινούριος. Από την άλλη, αυτό το ερώτημα, πώς διαχειριζόμαστε την κληρονομιά του Λογγίνου, δε σταματά να μας απασχολεί, καθώς ενυπάρχει ήδη στην ιδέα της γέννησης της Performance, στόχος της οποίας είναι να προκαλέσει, να διεγείρει, να δείξει. Πολιτικοποιείται το καθημερινό, ή το αντικείμενο που βλέπαμε ως καθημερινό, ώστε καθίσταται «αυθαίρετο». Απορρίπτεται η σημασία στο ρόλο της αντικειμενικής λειτουργικότητας, ενώ το αναλογικό αντικείμενο εμφιλοχωρεί σε νέους υποκειμενικούς τόπους- γνωστικούς-. Και αν, με αφορμή την Αντίστροφη Μέτρηση, από την Mkultra στο Bios (Πειραιώς 84, Αθήνα), μετρούμε πορείες δικές μας και των άλλων στο χρόνο, έχοντας διαρκώς την απορία για τη μορφή και τη σημασία του συντηρητικού, τότε αυτό το αποσπασματικό κενό δεν πρέπει να νοηθεί ως αιχμή αρνητικής στάσης απέναντι στην περφόρμανς, αλλά να αξιοποιηθεί ως αφηγηματικό καινό, διά του οποίου προκύπτουν νέες σχέσεις αντικειμένων. Και αυτό που μένει, πριν και μετά την περφόρμανς, είναι οι συζητήσεις. Κουβέντες με τους ηθοποιούς, μαζί με τους οποίους μοιραστήκαμε 70’ για όλα τα άλλα που δε μοιραστήκαμε παρά φαντασιακά και διά «του login»... Έμεινε η συζήτηση στο όρθιο με το Σταύρο, για θέματα που χειροκροτήθηκαν μέσα μου και κάποια άλλα που αποσιωπήθηκαν… έμεινε η συζήτηση για τη μεταφορά εν τέλει. Και ήταν πολύ ωραίο που είδαμε ότι μας ενώνουν και κοινοί φίλοι- γνωστοί. Συνεκτικοί χρόνοι δεν είναι και οι φίλοι;

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 23.3 & 24.3
Μια περφόρμανς από την Mkultra στο Bios (Πειραιώς 84, Αθήνα)
Μια ιστορία αγάπης για κάποιους, ένα νέο μανιφέστο για κάποιους άλλους.
Στις 21.30
Όλα συμβαίνουν τώρα, εδώ και τώρα, στην Αθήνα απόψε.
"Ολα κάτω από τους ουρανούς σημέρα είναι σε κρίση- η κατάσταση δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη" Slavoj Zizek

Παραστάσεις: Τρίτη, Τετάρτη
Διάρκεια: 70’
Είσοδος: 15/12 (φοιτητικό) Ευρώ
Ιδέα/Δημιουργία: Mkultra
Performers: Βασιλική Δήμου, Μαίρη Λούση, Σταύρος Μπαφέτης, Στέλιος Παρρής, Νατάσσα Πασχάλη, Ευαγγελή Φίλη, Φαίδρα Χατζηκωσταντή.
Σκηνοθεσία: Γκίγκη Αργυροπούλου
Δραματουργία/μοντάζ: Peader Kirk
Φωτισμοί: Kristina Hjelm
Βοηθός Παραγωγής: Jana Erbes

MKULTRA
Ο καλλιτεχνικός οργανισμός Mkultra δραστηριοποιείται σε Ελλάδα και Ευρώπη από το 2001. Συνεργάστηκε σε σταθερή βάση με την F2 Performance Unit και δημιούργησαν 8 παραγωγές (Darkroom 1 & 2, 22 Δωμάτια, Restricted Area, On the Edge, Secret location 1 & 2, 100 Μικρά Μυστικά) από το 2002 μέχρι το 2007. Παράλληλα παραστάσεις παρουσιάστηκαν σε Αγγλία και Ιταλία σε χώρους όπως Arcola Theatre, Young Vic, BAC, Shunt, West Yorkship Playhouse αλλά και αντίστοιχα σε φεστιβάλ οπως Teatro Europeo Turin, Turin Biennial, Fabrica Europa Festival(Florence).
Η Μkultra έχει δημιουργήσει κοινωνικά πρότζεκτ και εκπαιδευτικά σεμινάρια καθώς και έχει αναλάβει εκπαιδευτικά προγράμματα για πανεπιστήμια όπως Central School of Speech and Drama, Rose Bruford College, Aberystwith University, Exeter University, Brunel university, Turin University και Σχολή Καλών Τεχνών του Τορίνο. Το 2009 η Mkultra παρουσίασε στο Bios την παράσταση “A guide to getting lost” (Μάρτιος-Απρίλιος 2009) και στα πλαίσια του φεστιβάλ ΟΠΑ τις περφόρμανς “I thought of the sun and the sea” και “Rehearshal Score(2004)”.

* Ακόμη και το πρόγραμμα, που στοιχίζει 5€, είναι μια εμπειρία: κανένα δεν είναι ίδιο με το διπλανό του, ώστε και αυτό να αφορά σε μία "Έκτακτη Κατάσταση", αν το επιλέξεις από το άλλο, αν το διακρίνεις για να γίνει δικό σου... εντελώς αυθαίρετα, όπως έχω επιλέξει -αυθαίρετα- το 2 και το 8 για τα τυχερά μου νούμερα. Επέλεξα το πρόγραμμα με τον αριθμό 2 και το λεμόνι...

Όπως είπε και η εξαιρετική Μαίρη Λούση "τα λεμόνια είναι έκτακτη κατάσταση".