Ιστορίες από την πόληΤην ωραία ατάκα δεν ξέρεις πού και πότε θα την ακούσεις. Αυτή τη φορά συνέβη μέσα σε ένα τρόλεϊ, το μεσημέρι. Ήμουν στο τελευταίο κάθισμα και κοίταζα έξω από το παράθυρο, με ένα βλέμμα, που δεν ήξερε τι ήθελε και, μεσοδρομίς, αναμασούσε διάφορες εικόνες, από ταμπέλες για κρέπα μέχρι παϊδάκια στα κάρβουνα, υποκύπτοντας, σαν κατά φαντασίαν ασθενής, στις ανοιχτές επιταγές ενός κοιλιόδουλου στομαχιού, ώσπου, καθόλου ξαφνικά και κάπως αναγκαία, το κινητό ενός όρθιου κοντά μου, γύρω στα τριάντα, χτυπάει. Από τη ‘‘συνταρακτική’’ μελωδία, απευθείας αντιληφθήκαμε, όλοι στο τρόλεϊ, πως συνταξιδεύαμε με ένα ροκά της άμεσης κρούσης. Μια χαρά, ο συνεπιβάτης ανέβηκε στην εκτίμησή μου παρόλο που έπεσε και στο δριμύ, οφθαλμικό, κατηγορώ της μπροστινής κυρίας με το καπέλο και ένα γιαούρτι, λες και επιτρέπεται σε μέσο μαζικής μεταφοράς να τρώμε και να ροκανίζουμε, αλλά, όπως επισημάνθηκε, η κυρία συνόδευε το καπέλο της και κανείς δεν την κοίταξε αξιοπερίεργα – για το γιαούρτι τουλάχιστον.
Επιστρέφοντας στο συνεπιβάτη το ροκά, λοιπόν, διαπιστώνω ότι είναι αρκετά σιωπηλός και αθόρυβος, ώστε τον βαπτίζω ‘‘Βόλφγκανγκ’’. Στην ταινία Σταβίσκι του Αλάν Ρενέ, η οποία προβλήθηκε την Κυριακή 05/04 στο Αττικόν, στα πλαίσια του Φεστιβάλ γαλλόφωνου κινηματογράφου του Γαλλικού Ινστιτούτου 2-12.04.09, ειπώθηκε ότι ‘‘Βόλφγκανγκ’’ σημαίνει ‘‘αθόρυβος’’. Αυτός, λοιπόν, δεν λέει και πολλά, προφανώς όχι επειδή τον στενεύει το κουμπί του τζιν αλλά, κυρίως, υποθέτω, επειδή ακούει τον εξάψαλμο στην άλλη άκρη της γραμμής από την κοπέλα του για κάποιο ραντεβού, που μάλλον ακυρώθηκε και γι’ αυτό, τώρα, εξελισσόταν, σε πραγματικό χρόνο, ένα χρονικό συγκόλλησης της σχέσης ή το χρονικό της ‘‘αναδάσωσης’’.
Σημειωτέον ότι ο Νάνος Βαλαωρίτης έχει γράψει ποίημα με αυτόν τον τίτλο, Το χρονικό της αναδάσωσης και το διαβάζει σε προηγούμενο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού poema, http://www.e-poema.eu/.
Επιστρέφοντας στο συνεπιβάτη το ροκά, λοιπόν, διαπιστώνω ότι είναι αρκετά σιωπηλός και αθόρυβος, ώστε τον βαπτίζω ‘‘Βόλφγκανγκ’’. Στην ταινία Σταβίσκι του Αλάν Ρενέ, η οποία προβλήθηκε την Κυριακή 05/04 στο Αττικόν, στα πλαίσια του Φεστιβάλ γαλλόφωνου κινηματογράφου του Γαλλικού Ινστιτούτου 2-12.04.09, ειπώθηκε ότι ‘‘Βόλφγκανγκ’’ σημαίνει ‘‘αθόρυβος’’. Αυτός, λοιπόν, δεν λέει και πολλά, προφανώς όχι επειδή τον στενεύει το κουμπί του τζιν αλλά, κυρίως, υποθέτω, επειδή ακούει τον εξάψαλμο στην άλλη άκρη της γραμμής από την κοπέλα του για κάποιο ραντεβού, που μάλλον ακυρώθηκε και γι’ αυτό, τώρα, εξελισσόταν, σε πραγματικό χρόνο, ένα χρονικό συγκόλλησης της σχέσης ή το χρονικό της ‘‘αναδάσωσης’’.
Σημειωτέον ότι ο Νάνος Βαλαωρίτης έχει γράψει ποίημα με αυτόν τον τίτλο, Το χρονικό της αναδάσωσης και το διαβάζει σε προηγούμενο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού poema, http://www.e-poema.eu/.
Τακτακ τικιτικιτάκ...στο ξαναλέω
Και η ατάκα; Πριν κατεβώ από το λεωφορείο, -και αυτός, τελικά, κατέβηκε στην ίδια στάση με εμένα-,τον ακούω να της λέει την απίστευτη ατάκα: ‘‘όταν προσπαθώ να επανορθώσω, δεν σηκώνεις το τηλέφωνο’’. Και να είχα κενό μνήμης, της το επανέλαβε τόσες φορές που ήταν αδύνατο να μην το θυμάμαι. Γέλασα τόσο πολύ με την αντίστιξη των ρημάτων, ‘‘επανορθώνω’’ και ‘‘σηκώνω’’… Έτσι είναι, όταν θέλουμε κάτι, δεν έρχεται.
Ας είναι καλά ο ροκάς όπου και να είναι.
Φεστιβάλ γαλλόφωνου κινηματογράφου του Γαλλικού Ινστιτούτου 2-12.04.09
http://www.ifa.gr/
*στη φωτογραφία, ο Νάνος Βαλαωρίτης με τη σύζυγό του, Marie Wilson, που απαθανάτισα, κάποια στιγμή, στο Γκάζι.
Ας είναι καλά ο ροκάς όπου και να είναι.
Φεστιβάλ γαλλόφωνου κινηματογράφου του Γαλλικού Ινστιτούτου 2-12.04.09
http://www.ifa.gr/
*στη φωτογραφία, ο Νάνος Βαλαωρίτης με τη σύζυγό του, Marie Wilson, που απαθανάτισα, κάποια στιγμή, στο Γκάζι.
Posts
No comments:
Post a Comment