ΗΧΩ

Στο σπίτι αργότερα μες σε άδειες πόρτες
Πιάνοντας τη σκιά φωτός από τον τοίχο
Μιλάς με έναν ήχο ενώ στο γυαλί το χνώτο
Θα μπορούσε να είναι και του Ίκαρου
Ή του Μπέργκμαν με ένα μακρύ μανίκι
Ομοιογενείς αμιγώς ξένοι του φωτός
Κινήσεις αλλοπρόσαλλες του κεφαλιού
Προς το καρέ της σιωπής σε δείχνουν
Στα σκοτάδια πακτωλό
Οι ταινίες σου λείπουν
Ούτε από εδώ είσαι
Είσαι μόνον ταξιδιώτης
Ηχώ από καφέ και βαλίτσες
Σε ταλανίζουν ανελλιπώς στην πλάτη
Άλυτο πώς επιδιώκεις ήλιο και βότσαλα
Μια άδεια αυγοθήκη στο τραπέζι διακόπτης
Ανάβοντας πότε το τότε ή το τώρα ολόγιομο
Κάποτε σαν ξυπνάς ορθώνεις κεφάλι
Αλλά τα ξέφωτα έχουν πια σκεπαστεί
Δυο γόνατα ανάστατα ανά διακοπές
Αβγάτιζαν το κύμα σαν καμάρα στο πέλαγος
Τώρα έχουν ξεθυμάνει μετά τον ξερό ύπνο
Κάτω από το τραπέζι της κουζίνας
Είσαι μόνο ταξιδιώτης
Εκτιμάς και τα ψίχουλα
Οι βαλίτσες ήδη έξω το πρωινό σε πακέτο
Περιμένουν αρκετή ώρα
Στο τρίτο χτύπημα αναχωρείς ικέτης
Καλώντας την ηλιοκαμένη πλάτη
Να μη δυσκολεύει τα πράγματα ήδη
Το φορτίο σε εξαντλεί για αλλού ενώ κινείς
Αντλώντας κλωστές από τον κόσμο
Εμπειρίες υπό την επήρεια ύφανσης
Γίνονται οι πόλεις ένα μικρό μεταξουργείο
Μια γειτονιά διαβάζει το ταξίμι σαν μετάξι