Η πεντάμορφη και το τέρας / La Belle et la Bête
Γαλλία / France, 1946
Σκηνοθεσία - σενάριο / Réalisation - scénario : Jean Cocteau. Από το μυθιστόρημα της / D’après le roman de : Jeanne-Marie Leprince de Beaumont. Φωτογραφία / Photographie : Henri Alekan. Mοντάζ / Montage : Claude Ibéria. Ήχος / Son : Jacques Carrère, Jacques Lebreton. Hθοποιοί / Avec : Josette Day, Jean Marais, Michel Auclair, Mila Parély, Nane Germon, Marcel André, Raoul Marco, Jean Cocteau. Παραγωγός / Producteur : André Paulvé. Παγκόσμια εκμετάλλευση / Distribution internationale : MAE. Ασπρόμαυρο / Noir et blanc, 35 mm, 96΄.
Quelque part au temps jadis, il était une fois un brave homme veuf et père de quatre jeunes gens. Une fille prénommée Belle, qui était aussi bonne et dévouée à son père que ses deux aînées étaient ingrates et chipies. Un soir qu’il revenait à son foyer, le père s’égara et trouva refuge dans une demeure enchantée qui lui offrit dîner et repos. Alors qu’il repartait, il cueillit une rose pour Belle, déchaînant le courroux du seigneur des lieux, resté jusqu’alors invisible. Un être fabuleux mi-homme mi-bête, qui le condamna soit à mourir soit à lui livrer une de ses filles…
Κάπου παλιά μέσα στον χρόνο, μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας καλόκαρδος άνθρωπος που έμεινε χήρος και ζούσε μαζί με τα τέσσερα παιδιά του. Ένα από αυτά ήταν και η Belle (Πεντάμορφη), μια κοπέλα που, όσο αχάριστες και στριμμένες ήταν οι δύο μεγαλύτερες αδελφές της, τόσο καλή και αφοσιωμένη ήταν εκείνη στον πατέρα της. Κάποιο βράδυ, την ώρα που γυρνούσε προς το σπίτι του, ο πατέρας έχασε τον δρόμο του και βρήκε καταφύγιο σε έναν μαγεμένο πύργο όπου του προσφέρθηκε φαγητό και ξεκούραση. Καθώς έφευγε από το μέρος αυτό, έκοψε ένα τριαντάφυλλο για να το προσφέρει στην Belle, ξεσηκώνοντας την οργή του αφέντη του πύργου, που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε κάνει την εμφάνισή του. Ένα πλάσμα μυθικό, το μισό άνθρωπος και το άλλο μισό ζώο, που καταδίκασε τον πατέρα είτε να πεθάνει είτε να του παραδώσει μία από τις κόρες του…
Jean Cocteau
Réalisateur, scénariste
Γαλλία / France, 1946
Σκηνοθεσία - σενάριο / Réalisation - scénario : Jean Cocteau. Από το μυθιστόρημα της / D’après le roman de : Jeanne-Marie Leprince de Beaumont. Φωτογραφία / Photographie : Henri Alekan. Mοντάζ / Montage : Claude Ibéria. Ήχος / Son : Jacques Carrère, Jacques Lebreton. Hθοποιοί / Avec : Josette Day, Jean Marais, Michel Auclair, Mila Parély, Nane Germon, Marcel André, Raoul Marco, Jean Cocteau. Παραγωγός / Producteur : André Paulvé. Παγκόσμια εκμετάλλευση / Distribution internationale : MAE. Ασπρόμαυρο / Noir et blanc, 35 mm, 96΄.
Quelque part au temps jadis, il était une fois un brave homme veuf et père de quatre jeunes gens. Une fille prénommée Belle, qui était aussi bonne et dévouée à son père que ses deux aînées étaient ingrates et chipies. Un soir qu’il revenait à son foyer, le père s’égara et trouva refuge dans une demeure enchantée qui lui offrit dîner et repos. Alors qu’il repartait, il cueillit une rose pour Belle, déchaînant le courroux du seigneur des lieux, resté jusqu’alors invisible. Un être fabuleux mi-homme mi-bête, qui le condamna soit à mourir soit à lui livrer une de ses filles…
Κάπου παλιά μέσα στον χρόνο, μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας καλόκαρδος άνθρωπος που έμεινε χήρος και ζούσε μαζί με τα τέσσερα παιδιά του. Ένα από αυτά ήταν και η Belle (Πεντάμορφη), μια κοπέλα που, όσο αχάριστες και στριμμένες ήταν οι δύο μεγαλύτερες αδελφές της, τόσο καλή και αφοσιωμένη ήταν εκείνη στον πατέρα της. Κάποιο βράδυ, την ώρα που γυρνούσε προς το σπίτι του, ο πατέρας έχασε τον δρόμο του και βρήκε καταφύγιο σε έναν μαγεμένο πύργο όπου του προσφέρθηκε φαγητό και ξεκούραση. Καθώς έφευγε από το μέρος αυτό, έκοψε ένα τριαντάφυλλο για να το προσφέρει στην Belle, ξεσηκώνοντας την οργή του αφέντη του πύργου, που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε κάνει την εμφάνισή του. Ένα πλάσμα μυθικό, το μισό άνθρωπος και το άλλο μισό ζώο, που καταδίκασε τον πατέρα είτε να πεθάνει είτε να του παραδώσει μία από τις κόρες του…
Jean Cocteau
Réalisateur, scénariste
Jean Cocteau, né en 1889 et décédé en 1963, est un poète et un artiste aux multiples talents, graphiste, dessinateur, auteur de théâtre, mais aussi cinéaste. Elu à l’Académie française en 1955, il compte parmi les créateurs qui ont marqué leur époque. Ses films, dont il écrit et dirige la majeure partie, sont particulièrement importants dans la mesure où ils introduisent le surréalisme dans le cinéma français et influencent, dans une certaine mesure, la Nouvelle Vague. Quelques immenses succès firent passer pour toujours Cocteau à la postérité : un roman, Les Enfants terribles, une pièce de théâtre, Les Parents terribles, un film, La Belle et la Bête. En 1960, Cocteau tourne son dernier film, Le Testament d’Orphée, avec l’aide financière de François Truffaut.
Jean Cocteau
Σκηνοθέτης, σεναριογράφος
Ο Jean Cocteau γεννήθηκε το 1889 και πέθανε το 1963. Υπήρξε ένας ποιητής και καλλιτέχνης με πολύπλευρο ταλέντο, γραφίστας, σχεδιαστής, ηθοποιός του θεάτρου, αλλά και σκηνοθέτης της μεγάλης οθόνης. Εκλέχτηκε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας το 1955. Το όνομά του συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των δημιουργών που σημάδεψαν την εποχή τους. Οι ταινίες του, στις πιο πολλές από τις οποίες υπέγραψε και το σενάριο και τη σκηνοθεσία, είναι ιδιαίτερα σημαντικές στο μέτρο που εισάγουν τον υπερρεαλισμό στον γαλλικό κινηματογράφο και επηρεάζουν, ως έναν βαθμό, τη Νουβέλ Βαγκ. Ορισμένες τεράστιες επιτυχίες του Cocteau έκαναν το όνομά του να περάσει στην αιωνιότητα: ένα μυθιστόρημα, Τα τρομερά παιδιά, ένα θεατρικό έργο, Οι τρομεροί γονείς, μια ταινία, Η πεντάμορφη και το τέρας. Το 1960 ο Cocteau γύρισε την τελευταία του ταινία, Le Testament d’Orphée, με την οικονομική ενίσχυση του François Truffaut.
Επιλεγμένη φιλμογραφία / Filmographie sélective
1960 - Le Testament d’Orphée
1952 - La Villa Santo-Sospir
1950 - Orphée
1948 - Les Parents terribles
1948 - L’Aigle à deux têtes
1946 - La Belle et la Bête
1930 - Le Sang d’un poète
Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου
Απόλλων, Σταδίου 19
Κυριακή 12.04.09, 22.20
Διοργάνωση: Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών
Σίνα 31, www.ifa.gr
εισιτήρια: 6€, 5€ (φοιτητικό)
No comments:
Post a Comment