23.3.10

Για το "Πέραμα" και τον Αντρέα που έφυγε "ύποπτα"...

Στον Αντρέα Παγουλάτο

Όταν τα λόγια δεν είναι εδώ
Καλπάζουν εκείνα που λέγαμε

Μέσα απ’ τις ώριμες σταγόνες η σιωπή
Οριακά την πρώτη εξιστορεί ηλιαχτίδα
Εγγύτερο πνέει το πάθος των αλόγων

Κι η ζωή καθαρή αφήγηση
Γίνεται καρπός του χεριού
Ιστορία των πάντων
Άσμα φαντασμάτων

Αόριστος, ο πιο συγκεκριμένος χρόνος
Μέλλων, ο πιο διακεκριμένος πόνος

Συνεκτικοί χρόνοι οι φίλοι
Κι εμείς μόλις χάσαμε έναν
Ένα στρατιώτη είπε ο Νάνος

Τα μάτια της ερήμου όλα σελίδες ανθίζουν
Ξεφυλλίζονται από κοινού στην ιστορία
Απρόβλεπτα βλέπονται πριν πέσουν στο λεπτό
Προτού ρίξουν το ύστατο άνθος υπέρ
Αντίο στο χώμα ρέοντος τέλους για μας

Ένα λουλούδι στέκα του κενού εκεί φρουρός
Όταν το τότε από το τώρα τρέχει ασέλωτο

Ζητείται ύλη να ξεκοιλιάσει τα υλικά
Ζητείται ζύμωση τα άλογα να ξεπεζέψει
Η μνηστή του χρόνου δύναμη εξανεμίζεται

Απότομος ο άνεμος βαριά παραλογίζεται
Ελαφρώς αναμετρά το βάρος των αλόγων
Σαν έντομα σε αγέρωχες κρυψώνες τα σκορπίζει
Όμως τα άλογα σύντομα και πάλι θα ζυμώσουν

Ένα ηλιόλουστο Σάββατο Μαρτίου
Θολά έλουσε τον Ενεστώτα με Παρατατικό
Ένα χαμένο Σάββατο μαζί του έκπτωτο
Έτσουξε ο ήλιος ενώ διαχύθηκαν οι χρόνοι

2 comments:

elias vam said...

den me phre thlefono oute shmera ...ma einai akoma 1:30 os ths 3 tha perimeno . poloi mou legan otan blepan pos milagame kathe mera .. gomena sou einai ? h filia pou mpourouse o adreas na dosei anidiotelhs...tou milao , apo synithia pia to meshmeri ,to brady..
to perama einai terastios stathmos sth zoh mou tsouzei o hlios ayth thn aniksh

BOSKO said...

πολύ όμορφο το ποίημα, Αντιγόνη.
να' μαστε καλά να τον θυμόμαστε όπως ακριβώς τον περιγράφεις και σ' ένα παραπάνω post!